بریده‌هایی از کتاب تاریخ ناگفته و پنهان آمریکا

به نظر هر فرد یهودی بنای مجدّد معبد، بزرگ‌ترین نشانۀ آمدن مسیح خواهد بود و مسیح نیز حکومت جهان‌گستر یهود را تأسیس خواهد کرد. یهودیان تپّه‌ای را که بر روی ویرانه‌های معبد و در محدودۀ قدس شرقی واقع است، پس از نوزده قرن که از تاریخ تخریب این معبد توسط رومی‌ها در سال ۷۰ م. می‌گذشت، در سال ۱۹۶۷ م. مجدّداً در اختیار گرفتند. امّا اسرائیل هنوز نمی‌تواند این معبد را بازسازی کند؛ چرا که در محلّ آن معبد، در حال حاضر، دو مسجد اسلامی قبّة الصخره و مسجد الاقصی قرار دارد. برای بنای مجدّد معبد، می‌بایست این دو مسجد تخریب شود که هنوز اسرائیل جسارت چنین اقدامی را که احتمالاً به بروز جنگ جهانی سوم منجر می‌شود، نیافته است.

بدون شک از اثبات صرف یهودی بودن کلمب، مطلب خاصّی دستگیرمان نخواهد شد و نکتۀ مهم این است که آیا هویت پنهان داشته شدۀ کلمب، در سفری که آغاز نمود، نقش داشته یا خیر؟ پاسخ به این سؤال را با استفاده از برخی اطّلاعات نشریۀ «شالوم» به دست خواهیم آورد، به نظر کنسولوورالا کلمب‌شناس مشهور اسپانیایی: کلمب عهد عتیق را از حفظ بوده و چنین چیزی برای یک فرد منسوب به جامعۀ کاتولیک نمی‌تواند موضوعیت داشته باشد. احتمالاً بزرگ‌ترین رؤیای این دریانورد نامدار، برپایی و بنای مجدّد معبد مقدّس بوده است و این در حالی است که عیسی (ع) را در صورت بنای مجدّد معبد لعن نموده است.

نکتۀ دیگری که ثابت می‌کند، او یک یهودی پنهان‌کار بوده نحوۀ نگه داشتن دست چپ خود (به صورت پنجه باز بر روی قفسۀ سینه سمت راست) در تصاویر و تابلوهای اوست. این عمل، اقدام رمزآلودی بود که «مارانو»ها جهت شناسایی یکدیگر به کار می‌بردند... حالا دیگر زمان آن فرا رسیده که هویت حقیقی این کاشف بزرگ اعلام گردد. کریستف کلمب سفاراد!، دیگر می‌توانیم او را معرفی نماییم او پسرعموی بزرگ ما در آمریکاست!

بخش‌هایی از مقاله‌ای که تحت عنوان «آیا کریستف کلمب حقیقتاً یک یهودی بود؟» به قلم دالیا سایاه که در روزنامۀ «شالوم»، ارگان یهودیان ترکیه، در این رابطه بیان شده، بسیار قابل ملاحظه است: نکتۀ مهم این است که در گوشۀ سمت چپ بالای کلّیۀ نامه‌هایی که کلمب برای خانوادۀ خود ارسال می‌داشت، مونوگرامی به چشم می‌خورد که مفهوم آن پنجاه سال قبل توسط موریس دیوید کشف شد. این مونوگرام از دو حرف تشکیل شده است، که هر یهودی‌ای آن را در بالای تمامی نوشته‌های خود می نوشت. این دو حرف عبارت بودند از دو کلمۀ Beth و ha که امروزه معلوم شده که بر عبارت ezrat ha cham Be یا Baruch chem (یعنی مقدّس است خداوند یهود) دلالت دارد.

حکایت ناگفتۀ کریستف کلمب هر چند که در تاریخ مشهور مرسوم و فیلم‌ها و کتاب‌های متعدّدی که دربارۀ کریستف کلمب ساخته و نوشته شده، او را به عنوان یک میسیونر مسیحی معرفی کرده‌اند؛ ولی در حقیقت «کریستف کلمب یک یهودی بوده است.» دیوید م. ایچورن، نویسندۀ یهودی، در این باره می‌گویند: نه نام حقیقی او کلمبوس و نه یک ایتالیایی متولّد «ژنو»‌ بوده؛ بلکه نام حقیقی او جان کولن بود که در نزدیکی‌های شهر «پانته ودرا» در اسپانیا به دنیا آمده بود و او در واقع یک یهودی اسپانیایی بوده است.

شعار نژادگرایان انگلو ـ ساکسون ما یهودی هستیم و گسترۀ زمین باید مال ما باشد!

خلاصه این که اسرائیل یک ناو جنگی آمریکا را بدون هیج بهانه‌ای هدف قرارداد و نه رئیس جمهور، نه معاون او، نه نیروی دریایی و نه سیا، هیچ کدام صدایشان به اعتراض بلند نشود و به عذر دولت یهودی مبنی بر اتفاقی بودن حادثه بسنده نمودند.

پایپر در کتاب خود که بالغ بر ۳۳۵ صفحه بوده و ۶۰۰ پی‌نوشت دارد، آخرین نظر را دربارۀ سوء قصد به جان کندی چنین عنوان می‌کند: سوء قصد، اقدام موساد بود...! پایپر قبل از هر چیز جزئیات مربوط به رودررویی کندی و حکومت اسرائیل را مورد بررسی قرار داده و می‌گوید: این رویارویی به قدری جدی و قطعی بود که بن گوریون رئیس جمهور اسرائیل در آوریل سال ۱۹۶۳ با گله از «وجود کندی بر مسند قدرت» آن را عامل تهدید اسرائیل دانسته و از مقام خود استعفا داد.

فیندلی تصریح می‌کند که موساد برای ترور و از میان برداشتن کندی قدرت، امکان و دلایل کافی داشت، علی‌رغم این واقعیت در میان لیست متهمان هیچ نام و نشانی از اسرائیل و موساد دیده نمی‌شود؛ که این امر خود موجب افزایش شک و گمان‌ها می‌شود.

همان گونه که فیندلی می‌نویسد در هیچ یک از احتمالات مربوط به توطئه قتل کندی نامی از اسرائیل برده نمی‌شود، در حالی که دولت یهودی برای از میان برداشتن کندی به طور جدی مصر بود و انگیزه کافی را برای انجام این امر داشت. به علاوه که متهمان پرونده نظیر فیدل کاسترو، رئیس جمهور کوبا، مافیا و یا ضد کمونیست‌های خشک مغز و متعصب، نه قدرت و نه امکان انجام چنین کاری را داشتند و همان طور که اولیور استون در فیلم خود «جان اف کندی» مطرح می‌کند، برنامه ترور و سوء قصد به کندی، عملیاتی بسیار دقیق و حساب شده بود و قطعاً مجموعه‌ای از داخل حاکمیت در این اقدام دست داشته‌اند.

بن گوریون در نامه‌های خود کندی را «مرد جوان» خطاب می‌کرد و او را لایق مقام ریاست جمهوری نمی‌دانست و به سبب رفتارها و سیاست‌های او کاملاً عصبانی می‌شد. علاوه بر آن موضع مثبت کندی در قبال اعراب او را در چشم اسرائیل و لابی به نقطه هدفی جدی مبدل کرده بود. کندی قصد د اشت که یک سیاست عادلانه را در قبال خاورمیانه اتخاذ کند و این موضوع، هنگامی که در زمان سناتوری خود از جبهه آزادیبخش الجزایر در برابر فرانسه حمایت کرده بود، آشکار شد.

امپریالیست‌های آمریکایی تمنیات توسعه‌طلبانه را مشتاقانه در قالب فرهنگ پیوریتانها گنجاندند تا آموزه‌ای یهودی که استعمار و پست شمردن دیگر ملت‌ها را حق طبیعی خود می‌دانست، شالوده و اساس آمریکا را تشکیل دهد.

در گزارش دیود د. وریس که در فوریۀ سال ۱۶۴۳ م. دربارۀ قتل عامّ سرخپوستان «الگون کویین» ساکن در جنوب «منهتن» به دست سربازان هلندی ارائه شد، چنین آمده است: سربازان، بسیاری از سرخپوستان را در حالی که خواب بودند، به قتل رساندند. کودکان از سینه‌های مادرانشان جدا می‌شدند و در برابر چشمان آکنده از اشک و ناباوری والدینشان با شمشیر به دو نیم شده و آنها را به آتش می‌انداختند. نوزادان در گهواره‌های خود تکه تکه شده و سرهای آنها را در هم می‌کوبیدند و به فجیع‌ترین وضعیتی که حتّی وجدان افراد سنگدل را نیز به درد می‌آورد، وحشیانه به قتل می‌رسیدند. بعضی از کودکان را هم به رودخانه می‌انداختند و به دنبال آنها پدر و مادرهایشان برای نجات آنها به رودخانه می‌پریدند؛ ولی نظامیان نه به کودکان و نه به والدین آنها هرگز اجازه ندادند که از آب خارج شوند تا همۀ آنها غرق شدند.

آنها به استناد بخش‌هایی از «تورات» که مورد سوءاستفادۀ خود قرار می‌دادند، چادرهای سرخپوستان را به تنورهای گرم و آتشین مبدّل می‌کردند و افراد داخل این چادرها را همان گونه که در آیات «تورات» ترسیم شده بود، به طور فجیعی به قتل می‌رساندند، در آیه‌ای از «تورات» تصریح شده که مردگان در داخل آتش کباب می‌شدند و خون‌های جاری از بدن آنها آتش اطرافیان را خاموش می‌کرد. کسانی هم که مرتکب چنین قتل عام‌هایی می‌شدند، شایستۀ ستایش یهوه می‌گردیدند.

آمریکا، جمهوری ماسونی و کابالایی دنیا

هر چند که در تاریخ مشهور مرسوم و فیلم‌ها و کتاب‌های متعدّدی که دربارۀ کریستف کلمب ساخته و نوشته شده، او را به عنوان یک میسیونر مسیحی معرفی کرده‌اند؛ ولی در حقیقت «کریستف کلمب یک یهودی بوده است.» دیوید م. ایچورن، نویسندۀ یهودی، در این باره می‌گویند: نه نام حقیقی او کلمبوس و نه یک ایتالیایی متولّد «ژنو»‌ بوده؛ بلکه نام حقیقی او جان کولن بود که در نزدیکی‌های شهر «پانته ودرا» در اسپانیا به دنیا آمده بود و او در واقع یک یهودی اسپانیایی بوده است.

دیوید م. ایچورن، نویسندۀ یهودی، در این باره می‌گویند: نه نام حقیقی او کلمبوس و نه یک ایتالیایی متولّد «ژنو»‌ بوده؛ بلکه نام حقیقی او جان کولن بود که در نزدیکی‌های شهر «پانته ودرا» در اسپانیا به دنیا آمده بود و او در واقع یک یهودی اسپانیایی بوده است