بریده‌هایی از کتاب خاطرات سفیر

اومدم بگم: «مثل اینه که شمر رو بکنن مسئول تقسیم آب.»

کاش در دروس رشتۀ حقوق مؤکداً بنویسن که وکیل‌مدافع باید دفاعیه رو به قاضی عادل ارائه کنه، نه به قاتل.

این سؤال و جوابا چند بار تکرار شد و من هر بار مؤکداً می‌گفتم: «این دروغه.» بعدتر فهمیدم این جمله به فرانسه می‌شده: «c’est mensonge.» با تلفظ «سِه مُن سُنژ.» اما من هر بار این جمله رو این‌طور تلفظ می‌کردم: «c’est mon singe» با تلفظ «سِه مُن سَنژ.» و این جمله یعنی «این آقا میمون منه!» و از شانس بد من اشاره به یه جنس مذکر هم داره. بار آخری که این جمله رو گفتم و متحیر بودم که چرا لُپای همه گل انداخته، استاد در حالی که واقعاً کلافه شده بود گفت: «نخیر مادمازل! من میمون شما نیستم.»

از خدا می‌خواستم همه‌مون کارگرای خوبی برای خدا باشیم. اون تنها کسیه که دستمزد خدمتکاراش رو خیلی بیشتر از اونچه حقشونه بهشون می‌ده.

«حضار» کارشون دست زدنه ... این تویی که باید بدونی زندگی‌ت رو داری وقف اثبات چی می‌کنی ...

آن‌ها چیز زیادی از ایران نمی‌دانستند. اگر بخواهم دقیق‌تر بگویم، شناختی که از ایران داشتند فاصلۀ زیادی حتی با واقعیت داشت؛ چه رسد به حقیقت.

بدیهیات نیاز به بیان شدن ندارن. نیاز نداری بهت بگن خورشید توی آسمونه تا بفهمی نورش داره چشمات رو می‌زنه. اشکا چه حجمی از اطلاعات رو جابه‌جا می‌کنن! چند گیگا؟ ... چندصد گیگا؟ ... نمی‌دونم.

بیست سال با تئوریام کنفرانس دادم و برام دست زدن ... و امروز هروه خلاف اون حرفا رو ثابت می‌کنه و براش همون‌قدر دست می‌زنن ... ـ ... ـ «حضار» کارشون دست زدنه ... این تویی که باید بدونی زندگی‌ت رو داری وقف اثبات چی می‌کنی ...

ـ بیست سال با تئوریام کنفرانس دادم و برام دست زدن ... و امروز هروه خلاف اون حرفا رو ثابت می‌کنه و براش همون‌قدر دست می‌زنن ... ـ ... ـ «حضار» کارشون دست زدنه ... این تویی که باید بدونی زندگی‌ت رو داری وقف اثبات چی می‌کنی ...

«حضار» کارشون دست زدنه ... این تویی که باید بدونی زندگی‌ت رو داری وقف اثبات چی می‌کنی