بریده‌هایی از کتاب دختری با کت آبی

تو این دنیا باید انتخاب کنی که یا کارت درست باشه یا در امنیت باشی.

غم و غصه‌ی من این‌طوریه. مثل یه اتاق خیلی به‌هم‌ریخته که برقش رفته.

این اولین‌باری بود که به من گفت دوست دارم و من یادم رفت بگم منم دوست دارم. باید می‌گفتم. اگه می‌دونستم چه اتفاقایی قرار بیفته و عشق و جنگ یعنی چی، حتماً می‌گفتم. تقصیرِ من بود.

شجاع‌بودن گاهی خطرناک‌ترین کاریه که می‌شه کرد. از این خاصیت باید خیلی بااحتیاط استفاده کرد

خطرناک نیست، فقط تنهاس.

برامون مهمه که همه بفهمن ما زخم‌خورده و ناشی هستیم و درعین‌حال در این جنگ سعی می‌کنیم بهترین کارو بکنیم. ما تو ماجراهایی افتادیم که خیلی بزرگ‌تر از اندازه و حد ما بود.

من دو سال وقتم رو گذاشتم تا هیچ‌کی بهم اعتماد نکنه و روم حساب نکنه، ولی الان که انتقال زندانیا رو دیدم، اردوگاهِ اخراج رو دیدم، دست‌نوشته‌های پر از امید یه دختر وحشت‌زده رو دیدم، آدمای شجاعی رو دیدم که مجبور شدن قایم شن و آدمای نخراشیده‌ای رو دیدم که تو خلوت خودشون دارن شجاعت به خرج می‌دن، دهنم رو باز می‌کنم و به ویلم می‌گم: «ویلم می‌تونی. من تمام تلاشم رو می‌کنم.»

فهمیدم شجاع‌بودن گاهی خطرناک‌ترین کاریه که می‌شه کرد. از این خاصیت باید خیلی بااحتیاط استفاده کرد. اگه بخوام با خودم صادق باشم باید بگم به‌خاطر همین بود که این‌قدر برام مهم بود میرجام رو پیدا کنم، چون به نظرم خیلی معامله‌ی منصفانه‌ایه: جون یه نفر رو نجات بدم؛ چون جون یکی دیگه رو گرفتم.

به قشنگ‌ترین شکل رابطه‌مون رو شروع کردیم، تو جهانی که بیش از اونی که فکرش رو بکنیم به پایانش نزدیک بود.

یکی‌یکی اسم‌هاشون رو می‌برم و با کسایی شروع می‌کنم که گرفتارشدن‌شون بدترین آسیب رو به همراه داره. فکر می‌کنم خب حالا شاید لئو بوده. بذار اونی باشه که من از همه کم‌تر می‌شناختمش. من چرا این ریختی فکر می‌کنم؟ چه‌م شده؟ چرا باید برای لئو آروزی بدبختی کنم؟ به‌خاطر این‌که همه‌چی تو زندگی معامله‌س