بریده‌هایی از کتاب کتابخانه عجیب

کلک هر هزار تویی این است که تا دم آخر نمی‌دانی راه درست را رفته‌ای، یا نه. اگر معلوم شود راه را اشتباه رفته‌ای، معمولاً خیلی دیر است که برگردی و از سر شروع کنی. مشکل هزارتوها همین است.

اگر می‌خواستم راه فرار پیدا کنم، اولین کار این بود که دشمن را از مراقبت غافل کنم. این یعنی تظاهر به اطاعت از دستورات.

پیرمرد طاس بود و عینک ته استکانی به چشم داشت. طاسِ طاس هم نبود؛ چون موهای سفید فرفری به دو طرف سرش چسبیده بود. مثل کوهستانی بود پس از حریق جنگلی.

بر تمام آن قسمت سکوت گورستان در اوج شب حاکم بود.

پرسیدم: «آقا مردسفند، چرا آن پیرمرد می‌خواهد مغزم را بخورد؟» «چون مغزی که بار دانش بگیرد، لذیذ است، همین. نرم و لطیف است. در عین حال یک جوری دون دون.»

این تلاش دانش‌آموز جوان برای بازگشت به خانه و مادر هواداران فروید را از هر سنی به توجه وا می‌دارد. از اسطوره تا قصهٔ پریوار تا مطالعهٔ روان مدرن زمینهٔ بسیار وسیعی برای یک داستان کوتاه است.