بریده‌هایی از کتاب مانیفست یک فمینیست در پانزده پیشنهاد

اگر ما با زنجیر محکم نقش‌های جنسیتی، کودکان و نوجوانان را به اسارت نکشیم، به آن‌ها فضایی کافی داده‌ایم تا به تمام پتانسیل‌های فردی خودشان دست یابند.

هنوز نمی‌توانم بفهمم که جوامع ابتدایی چگونه ایدهٔ کدام اسباب‌بازی برای کدام جنسیت را ابداع کردند! دلم می‌خواست اسباب‌بازی‌ها به جای آنکه به‌واسطهٔ جنسیت طبقه‌بندی شوند، از روی نوع و کارایی دسته‌بندی می‌شدند.

اولین پیشنهاد «انسانی کامل باش.» مادری کردن، موهبتی باشکوه است، اما خودت را فقط با مادری تعریف نکن. کامل باش، و مطمئن باش که کودکت نیز از این موضوع سود خواهد برد.

بسیاری از متجاوزان جنسی روی همین مسئله تکیه می‌کنند. بسیاری از دختران ما پس از آنکه به آن‌ها تجاوز می‌شود، ساکت می‌مانند، زیرا می‌خواهند خوب و دوست‌داشتنی باقی بمانند. بسیاری از دختران ما سعی می‌کنند با مردانی خوب باشند که به آن‌ها آسیب وارد می‌کنند. بسیاری از دختران ما به احساسات مردانی اهمیت می‌دهند که بدترین صدمه را از آن‌ها خورده‌اند.

گاه زندگی باب میل خودش پیش می‌رود. آنچه اهمیت دارد این است که تو تلاشت را بکنی و همیشه و پیش از هر چیز به غرایز و استعدادهایت ایمان داشته باشی

به دخترت بیاموز که چیزهایی به نام نقش‌های جنسیتی، مزخرفاتی بیش نیستند.» هرگز به او نگو که باید این کار را انجام بدهد یا آن کار را انجام ندهد، چون او دختر است. عبارت «چون تو دختر هستی»، هرگز دلیلی برای هیچ‌چیزی نیست؛ هیچ‌چیزی!

یک اساسِ فکری فمینیستی می‌گوید: «من مهم هستم. من نیز به اندازهٔ مردان ارزشمندم و این ارزشمندی تابع زمان و مکان و اگر و اما نیست. من نیز به همان اندازه مهم هستم.»

پیشنهاد هشتم «به او یاد بده که دوست‌داشتنی بودن را فراموش کند.» وظیفهٔ او این نیست که خودش را دوست‌داشتنی کند، بلکه وظیفه دارد که خودِ خودش باشد؛ خودی که صادق است و نسبت به مساوات همهٔ انسان‌ها حساس است

لطفاً دخترت را قبل از هر چیز، یک انسان بدان. او را دختری با ویژگی‌های معین در نظر نگیر. ضعف‌ها و قوت‌های او را به‌عنوان یک انسان ببین. او را بر مقیاس بهترین نسخهٔ خودش ارزیابی کن.

به او یاد بده که «نه» گفتن، زمانی که حس می‌کند باید «نه» بگوید، نشانهٔ ضعف نیست، بلکه نشانهٔ قدرت و افتخار است.

«به او یاد بده که دوست‌داشتنی بودن را فراموش کند.» وظیفهٔ او این نیست که خودش را دوست‌داشتنی کند، بلکه وظیفه دارد که خودِ خودش باشد؛

همیشه به دخترها یاد می‌دهیم که دوست‌داشتنی باشند، خوب باشند و در یک کلام قلابی باشند، ولی به پسرها چنین چیزهایی را نمی‌آموزیم؛ این خطرناک است. بسیاری از متجاوزان جنسی روی همین مسئله تکیه می‌کنند. بسیاری از دختران ما پس از آنکه به آن‌ها تجاوز می‌شود، ساکت می‌مانند، زیرا می‌خواهند خوب و دوست‌داشتنی باقی بمانند.

برابری حقیقی جایی برای خشم نمی‌گذارد،

دانش آشپزی از قبل در رحم خانم‌ها کار گذاشته نشده است؛ آشپزی یاد گرفته می‌شود. آشپزی نیز مانند بیشتر کارهای خانه‌داری مهارتی برای زندگی بهتر است که هم مردان و هم زنان بهتر است آن را بیاموزند، البته هم مردان و هم زنان می‌توانند از یادگیری این مهارت طفره بروند.

حقیقتی تلخ وجود دارد: دنیای ما پر از مردان و زنانی است که زنان قدرتمند را دوست ندارند. انگار همگی شرطی شده‌ایم که قدرت را با مردانگی پیوند دهیم، به‌طوری‌که زن قدرتمند را یک پدیدهٔ غیرطبیعی بدانیم و وقتی می‌شنویم که زنی قدرتمند است، او را بازجویی می‌کنیم.

هر مرد یا زنی که ازدواج کرد، می‌تواند یک نام فامیل جدید برای خودش برگزیند. آن‌ها می‌توانند با هم توافق کنند که درست یک روز پس از مراسم عروسی، دست یکدیگر را بگیرند و به دفاتر ثبت مراجعه کنند و پاسپورت، گواهی‌نامه، حساب‌های بانکی یا هر چیز دیگری را تغییر دهند.

به جای اینکه به دخترت یاد بدهی که دوست‌داشتنی باشد، به او یاد بده که صادق و مهربان باشد. یاد بده که شجاع باشد؛ او را ترغیب کن که افکارش را به زبان بیاورد، حقایق وجودی‌اش را بیرون بریزد و وقتی این‌گونه شد، او را مدح و ستایش کن

هرگز به او نگو که باید این کار را انجام بدهد یا آن کار را انجام ندهد، چون او دختر است. عبارت «چون تو دختر هستی»، هرگز دلیلی برای هیچ‌چیزی نیست؛ هیچ‌چیزی!

«وقتی می‌خواهی به او در مورد ظلم و ستم بیاموزی، دقت کن که مظلومیت و قداست را از هم جدا کنی.»

«به دخترت خواندن بیاموز.» به او یاد بده که عاشق کتاب باشد. بهترین روش برای کتاب‌خوان شدن او این است که تو را در آن حال ببیند. وقتی تو مشغول خواندن باشی، درک می‌کند که خواندن ارزشمند است،