بریده‌هایی از کتاب مانیفست یک فمینیست در پانزده پیشنهاد

مهم است که مطمئن شوی دخترت از همان ابتدا به جای پذیرفتن نقش‌های جنسیتی، عزت نفس را بیاموزد. به او بگو مهم است که بتواند کاری را فقط برای خوشایند خودش انجام دهد و از آن دفاع کند. به او بیاموز که وقتی چیزی را شکست، آن را تعمیر کند.

لطفاً دخترت را قبل از هر چیز، یک انسان بدان. او را دختری با ویژگی‌های معین در نظر نگیر. ضعف‌ها و قوت‌های او را به‌عنوان یک انسان ببین. او را بر مقیاس بهترین نسخهٔ خودش ارزیابی کن.

او با چشمانی گشاد به من نگاه کرد و گفت: «آبی برای دختر؟!» نمی‌توانستم جلوی خنده‌ام را بگیرم. نمی‌دانم این کدام بازاریاب باهوشی بوده که این تقسیم‌بندی صورتی ـ آبی را ابداع کرده است.

باید ایدهٔ ازدواج به‌عنوان موهبت زندگی زنان را به‌طور کل زیر سؤال ببریم

دانش آشپزی از قبل در رحم خانم‌ها کار گذاشته نشده است؛ آشپزی یاد گرفته می‌شود. آشپزی نیز مانند بیشتر کارهای خانه‌داری مهارتی برای زندگی بهتر است که هم مردان و هم زنان بهتر است آن را بیاموزند، البته هم مردان و هم زنان می‌توانند از یادگیری این مهارت طفره بروند.

درست مثل طنزی که در تمام چیزهای تلخ وجود دارد. خنده‌دار است که در این روزگار هنوز دست‌پخت خوب و آشپزی کردن را تستی برای ازدواج خانم‌ها می‌دانیم.

«به دخترت بیاموز که چیزهایی به نام نقش‌های جنسیتی، مزخرفاتی بیش نیستند.» هرگز به او نگو که باید این کار را انجام بدهد یا آن کار را انجام ندهد، چون او دختر است. عبارت «چون تو دختر هستی»، هرگز دلیلی برای هیچ‌چیزی نیست؛ هیچ‌چیزی!

تو و شوهرت، هر دو با هم انتخاب کرده‌اید که کودکی را به این دنیا دعوت کنید، پس مسئولیت این کودک به‌طور مساوی متوجه هر دوی شماست و هیچ‌یک قرار نیست به‌خاطر این مسئولیت‌پذیری تشویق یا تحسین شود.

برابری حقیقی جایی برای خشم نمی‌گذارد

گاهی مادرها آن‌قدر خود را درگیر انجام دادن همهٔ کارها می‌کنند که خود بی‌آنکه بدانند در کاهش مسئولیت‌های مرد خانه همدست می‌شوند.

شوهرت، چودی، باید هر آنچه را بیولوژی به او اجازه می‌دهد، انجام دهد و هر دو خوب می‌دانیم که بیولوژی مردان هر کاری جز زایمان و شیر دادن را مجاز کرده است.

من هیچ علاقه‌ای به این بحث ندارم که زنان باید همه‌چیز را کامل و بی‌نقص انجام دهند؛ زیرا این مبحثی است که حتی در تمام مذاهب رد و تأکید شده که خانه‌داری و مراقبت از فرزندان صرفاً در حوزه زنان نیست

اما فراتر از همهٔ این‌ها، بیشتر تمرکزت را بر کامل بودن خویش بگذار. برای خودت وقت بگذار و به نیازهای خودت نیز پاسخ بده. لطفاً به این فکر نکن که باید همه‌چیز را به بهترین شکل انجام دهی.

ما چیزی به نام اَبَرزن نداریم. والدگری تمرین می‌خواهد و البته عشق.

وقتی ما کودک بودیم، مادرانمان تمام‌وقت کار می‌کردند و ما هم بچه‌های خوبی از آب درآمدیم؛ دست‌کم تو که این‌طور بودی

لطف کن و این عقیده را که مادری‌کردن با کارکردن منافات دارد، ببوس و دور بینداز.

سنت قدیم قوم ایگبو این است که در آن مرد و زن با هم کار کنند و سال‌ها قبل از اینکه نیجریه مستعمرهٔ انگلستان شود، مادران این قوم نه‌تنها کشاورزی می‌کردند، بلکه در برخی از بخش‌های سرزمین ایگبو تجارت و بازرگانی را منحصراً زن‌ها انجام می‌دادند.

تو حتی مجبور نیستی عاشق شغلت باشی، فقط می‌توانی عاشق چیزهایی باشی که شغلت به تو هدیه می‌دهد؛ چیزهایی مثل اعتماد به خویشتن و عزت‌نفس که حاصل کار کردن و پول درآوردن است.

این ایدهٔ مسخره که مردان، مرد هستند به این معناست که استانداردهای جامعه برای مردان آسان‌تر است.

پدر و مادرم می‌خواستند من دکتر شوم به همین دلیل پزشکی خواندم، اما خیلی ناراحت بودم، باید فرار می‌کردم. پیشرفتم در پزشکی خیلی خوب بود اما اهمیتی به کاری که می‌کردم نمی‌دادم. در کلاس آناتومی شعر می‌نوشتم.»