بریده‌هایی از کتاب شرح آن الف

می‌گوید: «یارب! آخر سوختم از این بنده چه می‌خواهی؟» فرمود: «همین که می‌سوزی!»

بنگر که تو دورِ نزدیکی و یا نزدیکِ دوری؟

خاک با او خوش‌تر که زَر با دگران

می‌گوید: «یارب! آخر سوختم از این بنده چه می‌خواهی؟» فرمود: «همین که می‌سوزی!»

کافران را دوست می‌دارم از این جهت که دعویِ دوستی نمی‌کنند می‌گویند: «آری کافریم دشمنیم» اما این که دعوی می‌کند که «من دوستم» و نیست پر خطر است.

«من» کو؟ مرا خبر نیست اگر مرا بینی سلام برسان!

عادت نبشتن نداشته‌ام هرگز سخن را چون نمی‌نویسم در من می‌مانَد

تو می‌رنجی ضعیف می‌شوی مرا اگر هزار برنجانند هیچ جز قوی‌تر نشوم و جز عظیم‌تر نشوم.

چون در دریا افتادی و شنا نمی‌دانی مرده شو تا آبت بر سر نهد!

کافران را دوست می‌دارم از این جهت که دعویِ دوستی نمی‌کنند می‌گویند: «آری کافریم دشمنیم» اما این که دعوی می‌کند که «من دوستم» و نیست پر خطر است.