بریده‌هایی از کتاب عاشقانه های شعر کرد

شعر (۱) در هر گوشه‌ی این ولایت که بمیرم می‌توانم دوباره زنده شوم اما هراس من از غربت است غربت در چشمان تو که چون بیگانه‌ای مرا می‌نگرند

عشق تو در جانم بود پیش از آنکه از گناه و معصیت چیزی بدانم

حلقه بدون تو نقطه‌ای حیرانم در وسعت این دایره با تو گِردی جهان گردا گرد من جمع می‌شود کوچک می‌شود و چون حلقه‌ای انگشتم را می‌پوشاند!

بدون تو نقطه‌ای حیرانم در وسعت این دایره با تو گِردی جهان گردا گرد من جمع می‌شود کوچک می‌شود و چون حلقه‌ای انگشتم را می‌پوشاند!

در هر گوشه‌ی این ولایت که بمیرم می‌توانم دوباره زنده شوم اما هراس من از غربت است غربت در چشمان تو که چون بیگانه‌ای مرا می‌نگرند

چگونه می‌توان به تو رسید؟ اهل بهشتی؟ به سجدۀ خدایان می‌نشینم اهل دوزخی؟ زمین را می‌پوشانم از کفر چگونه می‌توان به تو رسید؟