بریده‌هایی از کتاب دختری به نام ویلو کریمبل

به بخشش من نیاز نداری. از خودت عذرخواهی کن.»

آقا و خانم کریمبل دو بچه به دنیا آورده بودند که یکدیگر را تکمیل می‌کردند: ویلا عاشق آشپزی بود و وات عاشق خوردن.

از خودت عذرخواهی کن.

نمی‌تونم درباره‌ی چیزی که روش کنترل ندارم حرف بزنم. فقط می‌تونم با چیزهایی که بهم داده‌شده تا اونجایی که می‌تونم پیش برم.

این‌ها هیچ فایده‌ای نداره اگه شما مستعد درد باشید.

«همراهی؟ به یک ساعت حرف زدن درباره‌ی اینکه اگه می‌تونستی انتخاب کنی، داشتن چه نیرویی رو انتخاب می‌کردی میگی همراهی؟»

شایلا، چیزای زیادی توی زندگیت جریان داره، نمی‌بینی؟ لازم نیست کسی رو تحت تأثیر قرار بدی. اگه کسی تو رو به خاطر خودت دوست نداره، فقط خودش این موقعیت خوب رو از دست داده.»

شما می‌توانید به بقیه کمک کنید تا نور را با راه‌های دیگری غیر از چشم‌هایشان ببینند.

آلیس، تو یه نابغه‌ای، نابغه، می‌فهمی؟

بهم یاد داد اگر اطراف خودت رو پر از آدم‌هایی کنی که دوستت دارن و تو هم اون‌ها رو دوست داری، هیچ‌وقت واقعاً تنها نمی‌شی. حتی اگه اون آدم‌ها ترکت کنن.

مهم نیست چرا این اتفاق افتاده. سؤال اینه که: می‌خوای باهاش چیکار کنی؟

آدامست رو تف کف بیرون راجرز، وگرنه مجبور میشی برای بقیه سال بچسبونیش روی دماغت.

ویلو عاشق این بود که در قلمرو خیالی کتاب‌هایش غرق شود. همیشه خیال‌پردازی می‌کرد که چه می‌شد اگر خودش قهرمان یک رمان بود. البته از زندگی واقعی‌اش ناراضی نبود.

توی دوستیمون چیزی که بیشتر از همه دلتنگش میشم صداقت مادربزرگه. هر چیزی رو همونطوری که بود می‌گفت. چه دلت می‌خواست بشنوی، چه دلت نمی‌خواست.

امروز یه روز خوبه، یه روز شاد.

هرروز برای او مثل یک هدیه بود

«کجاست؟ دختر موردعلاقه‌ی من کجاست؟» ویلو دست‌هایش را دور مادربزرگش حلقه کرد و محکم فشار داد. «سلام مادربزرگ... چقدر خوشگل شدی.» تریشا ترنر به چشم‌های نوه‌اش خیره شد. «چه دختر شیرینی ولی دروغگوی خوبی نیستی.» از روی شانه‌ی ویلو به پشت سر خانم کریمبل نگاه کرد و پرسید: «پس نوه‌ی شکموی من کجاست؟» خانم کریمبل درحالی‌که از ایوان بالا می‌آمد گفت: «ببخشید مامان. وات تمرین بسکتبال داشت امروز صبح.» سپس با مکس واضحی اضافه کرد: «سلام رسوند.»

«دخترم امروز بهت خوش گذشت؟» «آره.»

به خاطر هدف بزرگی که حالا حس می‌کرد دارد، احساس خوشحالی وجودش را فراگرفت.

پدربزرگت چیزی زیادی نداشت و خیلی محبوب نبود ولی باعث شد احساس کنم یه ملکه هستم.