بریده‌هایی از کتاب فرزانگی (کتاب دوم)

شاکی نباشید گلایه کردن. شاکی بودن از چیزی تا حدّی مجاز است، ولی اگر از حدّ خود فراتر رود به نوعی بیماری کشندۀ نگرش تبدیل می‌شود که وجودتان را در بر خواهد گرفت. مدام شاکی بودن، زندگی‌تان را نابود کرده و چیزی برای‌تان باقی نمی‌گذارد. هیچ کس نمی‌خواهد با آدم شاکی و غرغرو مراوده داشته باشد. هیچ کس زندگی با چنین شخصی را دوست ندارد. حتی کسی نیست که بخواهد شریکش این خصوصیت را داشته باشد. اصلاً کسی نمی‌خواهد دور و ور این جور آدم‌ها برود

۳. ایمان. مانند بچه‌ها ایمان داشته باشید. ایمان، بچه است. تعریف دیگری برای ایمان نیست. بعضی می‌گویند، «مثل بزرگ‌ترها به ایمان نگاه کن.» خیر. بزرگ‌ترها اغلب تمایل دارند که بیش از اندازه بدگمان باشند.

کسی "ما را عصبانی نمی‌کند،" این ما هستیم که با دادن عنان نگرش خود به دیگری، خود را عصبانی می‌کنیم. شاید کاری که فرد کرده، نابجا بوده است. ولی ما با انتخاب خود این اجازه را به آنها نمی‌دهیم. آنها صرفاً نگرش ما را به آزمون می‌گذارند. اگرغضبناک، عصبانی، حسود یا بدگمان شویم با این کار نگرش دمدمی‌مزاجی را انتخاب کرده‌ایم و در آزمون رد می‌شویم.

برای کسب درآمد بیشتر، خود را بیشتر رشد دهید.

آنان که در پی زندگی بهتر هستند؛ نخست باید خود، فرد بهتری شوند. آنان باید مدام در جستجوی بهترین‌ها باشند تا به فلسفۀ متعادلی در زندگی دست یابند و آن فلسفه را در زندگی خود پیاده کنند. عادت به مطالعه، سنگ بنای ساخت و پرورش بنیان فلسفۀ سالم است. به عقیدۀ من مطالعه یکی از شالوده‌های اساسی در روند رسیدن به موفقیت و خوشبختی است