بریده‌هایی از کتاب شمال

مگر زنان هوسباز، این هرزه‌های پلید و هرزه‌گویان افسونگر و بزک کرده‌ها چیزی جز وجود خود دارند؟...

اما گروهی ناسزاگويان و فريادزنان به‌استخر يورش برده بودند... و دنبال قربانی می‌گشتند و دليلشان هم اين بود که پيشوا مرده است! «نشنيدی پيشوا را زدند کثافت؟ رفتی توی آب شنا می‌کنی؟ سفره‌ماهی پتياره!... بيا بيرون ببينم!...» که فريادهايی ديگر به‌هم ريختگی را بيشتر کرد... «ايشان هم حقوق خودش را دارد! چرا به‌يک دختر جوان توهين می‌کنيد حيوان‌ها؟ ــ دختر جوان؟... همه‌تان بايد برويد توی خلا!»

هنگامی که آلمان‌ها اندوهگین می‌شوند، درست مانند هنگامی که میخوارگی می‌کنند خود را به‌نابودی می‌کشانند...

به‌راستی که آدم‌ها از پانصد میلیون سال پیش تا کنون هیچ تغییری نکرده‌اند!... چه آن هنگام که در غار بودند و یا اکنون که در آسمان‌خراش زندگی می‌کنند!... این بوزینه‌ها، خودرو و فروشگاه و موشک را برای چه می‌خواهند؟ تنها برای این که زودتر چپاول کنند و تندتر بکشند!... و این بهترین کاری‌ست که از دستشان برمی‌آید!

شهامت و مرگ چیزی را ثابت نمی‌کند... روانشناسان مسخره‌اند و اخلاق‌گراها همواره اشتباه می‌کنند... این تنها رویدادها هستند که مدام می‌آیند و می‌روند...

وقتی می‌بینم هستند کسانی که در روند زندگی خود میلیاردها مال‌اندوزی می‌کنند و یهودی‌ها و نازی‌هایی که به‌خوبی چاپیدند درمی‌یابم که ما آدم‌ها چه شپش‌های پلیدی هستیم...

آدم‌ها از هرچیزی و حتا از کارآترین نوشیدنی‌ها خسته می‌شوند اما از توتون هرگز!... دودی‌ها سیگار و توتون را از جانشان هم بیشتر دوست دارند!...

«آدمی جز آنچه نگاه می‌کند را نمی‌بیند و جز به‌آنچه در ذهن می‌پروراند نگاه نمی‌کند!...»

این دست آدم‌ها همیشه سبب می‌شوند شما ساعت‌ها و ماه‌ها وقت خود را بیهوده از دست بدهید... شما همواره وسیله‌ی شکوفا شدن حماقت‌های آنها می‌شوید... و ساعتی وراجی و یاوه سرایی آنها پانزده روز استراحت برای سرپا شدن را به‌دنبال دارد!...

فن‌لیدنها به‌راستی هیچ دلیلی برای گلایه از زندگی خود نداشتند، زیرا بسیار توانگر بودند... عالیجنابانی اصیل با قلمرویی بی‌پایان...