بریده‌هایی از کتاب قدرت در درون شماست

خودتان را برای موقعیتی که دارید سرزنش نکنید. خودتان را برای اینکه کاری را بهتر و سریع‌تر انجام ندادید، سرزنش نکنید. به خودتان بگویید: «من دارم تمام تلاشم را می‌کنم و با اینکه در شرایط خوبی نیستم، به نحوی از آن خارج خواهم شد. بنابراین باید بهترین روشی را که می‌توانم آن را انجام دهم، پیدا کنم.»

شما جلوه‌ای فوق‌العاده و دوست‌داشتنی از زندگی هستید. زندگی منتظر است تا خودش را به شما عرضه کند

اگر بگویید «من از این اتومبیل متنفرم»، این به شما یک اتومبیل جدید فوق‌العاده نمی‌دهد چون نمی‌داند چه می‌خواهید. حتی اگر اتومبیل جدیدی به دست آورید، به احتمال زیاد خیلی زود آن متنفر می‌شوید، چون این چیزی است که درباره‌اش می‌گویید. ذهن نیمه هشیار تنها می‌شنود که باید از این اتومبیل متنفر باشد. شما نیاز دارید که خواسته‌هایتان را واضح و به روشی مثبت بیان کنید. بگویید: «من اتومبیل جدید زیبایی دارم که همه‌ی نیازهایم را برطرف می‌کند.»

ما فشار زیادی را با گفتن «من باید به سرکار بروم. من باید این کار را انجام بدهم. من باید... من باید...» خلق می‌کنیم. در عوض، بیایید از کلمه‌ی انتخاب کردن استفاده کنیم. «من انتخاب می‌کنم به سرکار بروم چون هزینه‌ی زندگی‌ام را تأمین می‌کند.» انتخاب کردن دیدگاه متفاوتی در زندگی‌مان به وجود می‌آورد. هر کاری که انجام می‌دهیم به انتخاب خودمان است، حتی با اینکه ممکن است این‌گونه به نظر نرسد.

من نمی‌گویم باید با افکارتان بجنگید تا آن‌ها را تغییر دهید. وقتی افکار منفی آشکار می‌شوند، بگویید: «از مشارکتت متشکرم.» بدین طریق آن را انکار نمی‌کنید و قدرتتان را به فکر منفی نمی‌دهید. به خودتان بگویید که دیگر نمی‌خواهید بهایی به افکار منفی بدهید. شما می‌خواهید روش دیگری برای فکر کردن خلق کنید. باز هم نباید با افکارتان بجنگید. آن‌ها را تأیید کنید و از کنارشان بگذرید. وقتی می‌توانید روی اقیانوس زندگی شنا کنید، در دریایی از افکار منفی خودتان غرق نشوید.

هیچ کس به من آموزش نداد که افکارم خلاق هستند، یا اینکه می‌توانند زندگی‌ام را شکل دهند. هیچ کس به من آموزش نداد که آنچه من به شکل کلمات بیرون می‌دهم، به عنوان تجربه به سوی خودم برمی‌گردد.

همین‌طور که خودم را می‌بخشیدم، شروع به اعتماد کردن به خودم کردم. دریافتم وقتی به زندگی یا دیگران اعتماد نمی‌کنیم، بدین دلیل است که به خودمان اعتماد نداریم. ما به خود برترمان اعتماد نمی‌کنیم که در همه‌ی موقعیت‌ها از ما مراقبت کند، بنابراین می‌گوییم: «من هرگز دوباره عاشق نخواهم شد چون نمی‌خواهم آسیب ببینم» یا «هرگز اجازه نمی‌دهم چنین چیزی دوباره رخ دهد.» در واقع آنچه ما داریم به خودمان می‌گوییم، این است: «من به تو آن قدر اعتماد نمی‌کنم که به خوبی از من مراقبت کنی. بنابراین می‌خواهم از هر چیزی فاصله بگیرم.»

شما باید با راهنمای درونی‌تان در ارتباط باشید، چون آن خردی است که جواب‌هایی را که به دنبالش هستید، می‌داند. وقتی دوستان و خانواده به شما می‌گویند چه کاری انجام دهید. ساده نیست که به خودتان گوش دهید با این حال، همه‌ی جواب‌های سؤالاتی که به دنبالش بودید، اکنون در درون خودتان است. هر بار که می‌گویید «نمی‌دانم»، در را بر روی خرد درونی‌تان می‌بندید.

تنها کسی که می‌تواند در زندگی شما تغییر ایجاد کند، خودتان هستید.

فقط باید به ذهنتان بگویید این کاری است که می‌خواهید انجام دهید. شما باید تصمیم بگیرید که افکار منفی را متوقف کنید. من نمی‌گویم باید با افکارتان بجنگید تا آن‌ها را تغییر دهید. وقتی افکار منفی آشکار می‌شوند، بگویید: «از مشارکتت متشکرم.» بدین طریق آن را انکار نمی‌کنید و قدرتتان را به فکر منفی نمی‌دهید. به خودتان بگویید که دیگر نمی‌خواهید بهایی به افکار منفی بدهید. شما می‌خواهید روش دیگری برای فکر کردن خلق کنید. باز هم نباید با افکارتان بجنگید. آن‌ها را تأیید کنید و از کنارشان بگذرید. وقتی می‌توانید روی اقیانوس زندگی شنا کنید، در دریایی از افکار منفی خودتان غرق نشوید.