بریده‌هایی از کتاب اسکار و خانم صورتی

- مگه شغلتون چیه؟ - باور نمی‌کنی. - قول می‌دم باور کنم. - کشتی‌گیر! - باورم نمی‌شه!!

«هر روز طوری به دنیا نگاه کنید که انگار اولینباره!»

زندگی یک کادوی بامزهست؛ اولش زیادی تحویلش می‌گیریم فکر می‌کنیم زندگیِ ابدی رو بهدست آوردیم؛ بعد ارزشش رو از دست می‌ده و اون رو مزخرف و کوتاه می‌بینیم؛ تقریباً می‌خواهیم بندازیمش دور! آخرش می‌فهمیم که نه یه کادو بلکه فقط یه امانته و تلاش می‌کنیم اون‌طور که شایستشه باهاش رفتار کنیم.

با پگی آبی کلی فرهنگ لغت پزشکی خوندیم، کتاب مورد علاقه‌شه. اون عاشق دونستن درباره بیماریهاست و میپرسه که کدوم یکی‌شونو بعداً می‌تونه مبتلا بشه!

صبح بود و تو کل دنیا فقط من بیدار بودم

مامی صورتی! نمیدونم یه‌دفعه با برژیت چم شد ... - شیطنت میانسالی، اسکار! مردم، همه همین‌طورن؛ بین چهلوپنج تا پنجاه سال، اونا می‌خوان خاطرجمع بشن؛ امتحان می‌کنن ببینن می‌تونن به جز زنی که دوستش دارند زنهای دیگر رو هم شاد کنن. - باشه قبول من طبیعیام؛ اما احمق هم هستم، نه؟ - آره، تو کاملاً طبیعی رفتار میکنی.

- هیچکس مانع رنج‌کشیدن نمی‌شه... نه خدا، نه تو، نه مامان بابات، نه من. - باشه قبوله؛ اما چرا رنج‌کشیدن؟ - فقط رنج داریم تا رنج... بهتر نگاه کن، به چهره‌اش دقت کن... به نظر می‌رسه داره رنج میکشه؟ - نه، خیلی عجیبه! به نظر نمیرسه دردی داشته باشه. - درسته، باید دوتا درد رو از هم تشخیص بدی اسکار کوچولوی من! درد فیزیکی و درد روحی... درد فیزیکی رو مجبوریم تحمل کنیم، اما درد روحی رو انتخاب می‌کنیم.

مطمئناً دلبری ربطی به استخون و گوشت نداره، مربوط به مهربونیِ قلبت میشه که تو خیلی ازش داری.

برای زندگی راه‌حلی وجود نداره مگر زندگی‌کردن.

باید دوتا درد رو از هم تشخیص بدی اسکار کوچولوی من! درد فیزیکی و درد روحی... درد فیزیکی رو مجبوریم تحمل کنیم، اما درد روحی رو انتخاب می‌کنیم.

اسکار! اگه تو چیزهایی که دنبالشی راحت پیدا کنی، ارزشش رو واست از دست می‌ده.

به کدوم احساس نزدیکی می‌کنی؟ خدایی که هیچ احساسی نداره یا خدایی که با رنج آدمها رنج میکشه؟

زندگی یک کادوی بامزهست؛ اولش زیادی تحویلش می‌گیریم فکر می‌کنیم زندگیِ ابدی رو بهدست آوردیم؛ بعد ارزشش رو از دست می‌ده و اون رو مزخرف و کوتاه می‌بینیم؛ تقریباً می‌خواهیم بندازیمش دور! آخرش می‌فهمیم که نه یه کادو بلکه فقط یه امانته و تلاش می‌کنیم اون‌طور که شایستشه باهاش رفتار کنیم.

«هر روز طوری به دنیا نگاه کنید که انگار اولینباره!»

هر روز طوری به دنیا نگاه کنید که انگار اولینباره!

- درسته، باید دوتا درد رو از هم تشخیص بدی اسکار کوچولوی من! درد فیزیکی و درد روحی... درد فیزیکی رو مجبوریم تحمل کنیم، اما درد روحی رو انتخاب می‌کنیم.

جذاب‌ترین سؤال‌ها، سؤال باقی می‌مونند؛ اونا مثل یه راز میمونند! برای هر جوابی ما باید یه "شاید" اولش بگیم؛ فقط سؤال‌های بیمزه هستند که جواب‌های مشخصی دارند.

فقط سؤال‌های بیمزه هستند که جواب‌های مشخصی دارند.

اما تو صدسالگی، وقتی که دیگه نمیتونیم از جامون تکون بخوریم بیشتر از عقلمون استفاده میکنیم.

- اسکار! مریضی هم مثل مردن یه امتحانه، جریمه نیست.