بریده‌هایی از کتاب روح یک پروانه

دستورالعمل برای تهیه یک زندگی خوب پیشنهاد من این است یک فنجان مهربانی، یک لیوان انسانیت، مقداری خنده یک قاشق چای خوری صبر، یک قاشق غذاخوری بخشندگی یک پیمان بزرگواری دو پیمانه عشق و یک گالن ایمان. این‌ها را با هم مخلوط کنید. مقداری زیادی شجاعت به آن اضافه کنید، خوب هم بزنید و آن را در زندگی خو پخش کنید و با آن از هر کس که در زندگی می‌بینید پذیرائی کنید.

همیشه طوری زندگی کرده‌ام که فکر می‌کردم درست است، نه طوری که دیگران خشنود شوند.

اسلام ۲ معنی در خود دارد. تسلیم اراده خداوند بودن و در درون خود به صلح رسیدن.

در زندگی‌ام هرگز از کسی که به من صدمه‌ای زده انتقام نگرفته‌ام که اعتقاد به بخشش دارم. همیشه بخشیدن را تمرین کرده‌ام چون می‌خواهم بخشیده شوم. فقط خدا می‌داند در دل انسان‌ها چه می‌گذرد

آزادی بیان وقتی مردی ثروتمند و مشهور صحبت می‌کند و حقیقت را نمایان می‌سازد، او تمام دارایی‌اش چیزهایی که برایشان زحمت کشیده است را در معرض ریسک قرار می‌دهد، حتی حالش را. اما او به میلیون‌ها نفر کمک می‌کند. از طرفی دیگر اگر ساکت بماند و حرفی نزد چون می‌تواند میلیونر شود، پس کسی را کمک نکرده است. من مردم و آزادی را بیشتر از شهرت و ثروت دوست داشتم. این را وقتی که قید همه چیز را زدم اثبات کردم.

خدا هرگز وظیفه‌ای را برعهده انسانی نمی‌گذارند در حالی که می‌داند او توانایی انجام‌اش را ندارد و همین‌طور هرگز کار عبثی را به کسی محول نمی‌کند.

«ملت اسلام» اعتقاد داشت که ائتلاف و یکپارچگی فقط زمانی معنی می‌دهد و قابل اجراست که سیاه‌ها چیزی برای عرضه داشته باشند.

به نظرم خدا مردم را در جهان پخش کرده و همه را با دیگری متفاوت آفریده و این‌گونه دنیا را زیباتر ساخته است. اهداف کشورهای ما باید کارکردن روی درک و و فهم متقابل باشد، احترام به تفاوت‌ها و تجلیل از اشتراک‌ها. باید شاکر این تفاوت‌ها باشیم و الا دنیای خسته‌کننده‌ای بود اگر همه یک شکل، یک رنگ و یک اندازه بودند

اگر ما به این عقیده که چون از کشورها و ادیان مختلف هستیم بنابراین مسئولیت‌هایمان نیز متفاوت است باور داشته باشیم، پس تمام زندگی را در حال شکست دادن یکدیگر خواهیم بود. اما وقتی درک کنیم که همه‌مان عضوی از آن‌ها هستیم، آن‌وقت تنها موضوع قابل مسابقه عشق خواهد بود.