بریده‌هایی از کتاب روح یک پروانه

قهرمانان در باشگاهها ساخته نمی‌شوند قهرمانان از چیزی در اعماق وجود خود ساخته می‌شوند

همیشه طوری زندگی کرده‌ام که فکر می‌کردم درست است، نه طوری که دیگران خشنود شوند.

اگر چه ممکن است بعضی خود را از دیگران بالاتر یا مهم‌تر ببینند اما در محضر خدا، همه برابریم. و آن‌چه در قلب‌هایمان می‌گذرد مهم است.

یک‌روز، هالووین، دختر سیاه کوچکی با لباس یک سوپرقهرمان در حال قاشق‌زنی در محل بود، اما صورتش را به رنگ سفید نقاشی کرده بود. از او پرسیدم: «چرا؟» و او جواب داد که خواهر بزرگش گفته که سوپرقهرمان سیاه نداریم. او درست می‌گفت. وقتی تلویزیون را روشن می‌کردیم همه سفید بودند، سوپرمن سفید بود، بابانوئل سفید بود. آن‌ها حتی تارزان، پادشاه یک جنگل در آفریقا را سفید ساخته بودند. فهمیدم که بانوی سال امریکا هم همیشه سفید است. و رئیس جمهور در خانه ای زندگی میکرد که کاخ سفید نام داشت. هیچ چیز خوبی نماینده سیاه‌ها نبودند.

«خدمت به دیگران اجاره بهای خانه ما در بهشت خداوند است»

در قلب هر انسانی یک در وجود دارد که یا بسته است یا باز وقتی ما ارزش بیشتری برای مادیات قائلیم تا برای انسانیت این در بسته است وقتی با دیگران خوب و مهربان و به آنها بخشش می کنیم این در باز است.

چه دنیایی بود اگر ما خداوند را در تمام انسان‌ها می‌دیدیم

در اسلام عکس و یا شمایلی از خدا و پیامبرانش نیست. چون نباید خدا و پیامبرانش را به یک چهره، نژاد، گونه یا رنگ منصوب کرد.

«من به واسطه عشق آفریده شدم و با عشق به معشوق به بهشت خواهم شتافت.»

در زندگی‌ام هرگز از کسی که به من صدمه‌ای زده انتقام نگرفته‌ام که اعتقاد به بخشش دارم. همیشه بخشیدن را تمرین کرده‌ام چون می‌خواهم بخشیده شوم. فقط خدا می‌داند در دل انسان‌ها چه می‌گذرد و آن‌ها چه نیتی دارند. اوست بینا و شنوای بزرگ.»