بریده‌هایی از کتاب خر

خر دو حرف است، «خ» و «ر»؛ اما عامل بروز بسیاری از معضل‌ها، مکافات‌ها، جنایت‌ها، کثافت‌ها، حماقت‌ها و غفلت‌هاست، وقتی!!! دو حرف دیگر به آخر آن اضافه شود؛ یعنی «ی» و «ت»، می‌شود «خریت».

نیکو قدم بردارید، زیر پاهایتان را نگاه کنید، زمینِ زیر پایتان را با چشم دل و عقل لمس کنید که نکند شاید موجودی هرچند کوچک و بی‌مقدار زیر پاهایتان له شود. آن کسی که به این درجه از نیکویی می‌رسد، ارزش زندگی و لحظات کوتاه و پرمقدار آن را می‌داند. می‌داند که برای جان‌گرفتن نیامده است و برای جان‌دادن آمده است

ما باید قبول کنیم که نره‌خر و بزرگ شده‌ایم و برای بزرگ بودن از لحاظ فکری نیز باید احساس مسئولیت کنیم، در غیر این صورت، فقط تن گنده کرده‌ایم و درواقع همان کودک مانده‌ایم و در خریت غلت می‌زنیم. ما باید متناسب با سنمان رفتار کنیم و از سنمان نیز سال‌ها جلوتر باشیم، در غیر این صورت، کلمه نره‌خر بی‌استفاده و بی‌مصرف کاملاً برازنده ماست. برای فرار از فقط نره‌خر بودن باید به‌دنبال کسب علم، تجربه، آموزش و عمل‌های کسانی باشیم که راه نره‌خر بودن را سپری کردند و از آن‌ها جلو بزنیم، مثل آن‌ها نباشیم، بزرگ‌تر از آن‌ها شویم، چون دنیا دو فرد مثل هم را نمی‌خواهد. دنیا نیاز به افراد بزرگ و بعد بزرگ‌تر و جدید دارد. در دنیا نره‌خر زیاد است.

خر به نفهمی و حمالی معروف است و زیاد کار می‌کند. چون نمی‌فهمد از آن کار می‌کشند زیرا خر است

انسان‌ها همه یک بُعد خرگونه درونی دارند که در یک برهه از زندگی‌شان عَرعَر می‌کند، آن هم گوش‌خراش و بلند! این عَرعَر هرچه بلندتر و قوی‌تر باشد، نشان خریت بیشترِ ماست.

خر صرفاً یک حیوان نیست. خر می‌تواند یک صفت، یک رفتار یا یک هنجار باشد و با توجه به این مسئله که بسیاری از رفتارها و اعمال بشری نشئت‌گرفته از این صفت است،

ما بسیاری اوقات خیلی چیزها کم داریم و برای داشتن آن‌ها حرص می‌زنیم و خیلی چیزها را که داریم در راه به‌دست‌آوردن آن‌ها از دست می‌دهیم؛ به طمع پول و ثروت، خواب راحت و خوش و سلامت را جا می‌گذاریم و دچار، دچار، دچار فکرها و حرص‌هایی می‌شویم که فقط موی سرمان را سپید می‌کنند و دلمان را هر روز پیرتر از دیروز. اگر میلیاردها ثروت داشته باشی اما احساس خوشبختی نکنی، انگار هیچ نداری و انگار فقیری بی‌چیز هستی، با این تفاوت که آن کارتن‌خواب کنار خیابان شانزدهم هم هیچ چیز ندارد و دغدغه‌ای هم برای از دست دادن آن‌ها ندارد، ولی تو احساس خوشبختی نمی‌کنی و دغدغه هم داری. گاهی ما دچار، دچار، دچارِ این فکر آزاردهنده می‌شویم که خوشبختی خود را جا گذاشتیم و به حرص، استرس و تپش قلب مبتلا شدیم؛ قلبی که برای پول می‌تپد نه عشق، از ترس از دست دادن می‌تپد نه برای به دست آوردن دل!

شاید این مشاوره‌ها و طلب فرمول از دیگران و افراد موفق به شما کمک کند؛ اما این کمک باید فقط در راستای ایجاد تلنگر و انگیزه باشد، نه اینکه شما خودتان را مجبور کنید به‌وسیله این فرمول که فلانی با آن به موفقیت رسیده است یا فرمولی که مشاور به شما داده است به موفقیت و مقصد خود برسید. فقط به فرمول دیگران وابسته بودن خریت است، چون شما خودتان را بهتر از هرکس دیگری می‌شناسید و به سبب احساس ضعف دست به خریت می‌زنید. پس این نکته را فراموش نکنید که شاید یک فرمول تقلیدی از دیگران، کار شما را تا حدی جلو ببرد، اما آن فرمولی که خودتان برای خود طراحی می‌کنید، شما را صدها قدم جلوتر می‌برد. من نمی‌گویم از فرمول دیگران استفاده نکنید، اما تا زمانی استفاده کنید که فرمولی جدید برای خودتان و برحسب شرایط و موقعیت‌تان تنظیم کنید و بسازید؛ بهترین فرمول مناسب هر فرد را خود آن فرد می‌تواند طراحی کند.

بسیاری برای حل مشکلات زندگی یا حل اتفاقات و موارد ساده زندگی، بحث و جدل‌ها، کسب‌وکار، درس و تحصیل، خورد و خوراک و حتی موفقیت و حتی برای آنکه احساس خربودن نکنند، دنبال فرمول می‌گردند و از هرکس سؤال می‌پرسند و فرمول می‌خواهند تا طبق آن جلو بروند و به آنچه می‌خواهند برسند؛ اما استفاده از فرمول دیگران ما را به آنچه خودمان می‌خواهیم نمی‌رساند، به آنچه آن‌ها خواسته‌اند می‌رساند، آن هم شاید؛ چون شرایط هر شخص با دیگری تفاوت دارد.

خر به نفهمی و حمالی معروف است و زیاد کار می‌کند. چون نمی‌فهمد از آن کار می‌کشند زیرا خر است؛ اما آیا از شیر هم می‌توان مثل یک خر کار کشید؟ از ببر یا از پلنگ و حتی میمون چطور؟