بریده‌هایی از کتاب هزار گوهر: منتخبی از اشعار صائب‌تبریزی با بررسی اسلوب معادله در سبک هندی

اساس کار غزل ارتباط افقی، یعنی مصرع با مصرع، است؛ چنان‌که، در تسمیه، غزل را چریدن آهو گفته‌اند به این اشارت که آهو هنگام چرا معمولاً از یک گوشه چمنزار نمی‌چرد و خود را سیر نمی‌کند، بلکه جاهای مختلف چمنزار را می‌چرد. شاعر غزل‌سرا هم خود را پای‌بند یک معنی نمی‌کند و به موضوع‌های مختلف سرک می‌کشد تا از دریای بی‌کران لفظ، معانی تازه و مختلفی را صید کند.

گفت‌وگوی عشق را از عقل پنهان داشتن راز را آهسته پیش گوش سنگین گفتن است