بریده‌هایی از کتاب دروغ‌های مسلح (شیوه‌های اندیشیدن انتقادی در عصر پساحقیقت)

بهتر است که دارای میزان متوسطی از علم ولی با درصد بالایی از یقین باشیم تا اینکه دارای میزان بالایی از دانسته‌ها و اطلاعاتی باشیم که درصد یقین ما نسبت به آن‌ها بسیار کم است.

شناسایی تخصص‌ها در زمانی که می‌خواهید برای اولین بار ادعایی را از از نظر یک مرجع معتبر ارزیابی کنید، باید این سؤال را مطرح کنید که چه کسی و چگونه به این مرجع اعتبار بخشیده است. اگر آن مرجع معتبر، شاهد آن موضوع خاص بوده است چه کسی می‌تواند دلالت بر صدق این شهادت دهد.

دروغ سیاه بخشی از حقیقت است که منجر به یک نتیجه‌گیری اشتباه می‌شود.

در اینجا دو افسانه فراگیر در مورد اینکه چگونه علوم این کار را انجام می‌دهند، وجود دارد. افسانه اول این است که علوم شسته‌رفته و مرتب است و هرگز با چیزی مخالف نیست. دومین افسانه این است که تنها با یک آزمایش می‌توانیم به تمام پرسش‌هایمان در مورد یک پدیده را جواب دهیم که علم به‌طور غیرقابل توجهی بعد از انتشار هر تحقیق بهبودیافته و حرکتی روبه‌جلو داشته است

ناهنجاری‌ها در نمونه‌های کوچک بیشتر مشاهده می‌شود و نمونه‌های بزرگ‌تر بازتاب‌ها و نتایج بهتر و دقیق‌تری از وضعیت جهان به دست ما می‌دهند.

ممکن است که شما یک مکانیک خبره نباشید ولی اتومبیلتان را تعمیر کنید، اما باز هم نمی‌شود گفت که شما بتوانید در دفعه بعدی این کار را انجام دهید، شاید در این فقره کمی خوش شانس بوده اید.

هوش و تجربه تمایل به یک محدوده مشخص دارند، بر خلاف عقیده عمومی که فکر می‌کنند، هوش مجرد و یک کمیت کلّی است

یک لطیفه قدیمی هم هست که می‌گوید «چگونه می‌فهمی که کسی دارد به تو دروغ می‌گوید» درصورتی‌که با این عبارت جمله‌اش را شروع می‌کند، «کاملاً صادقانه به شما می‌گویم». مطمئناً افراد صادق نیازی به اینگونه مقدمه‌چینی‌ها برای آغاز سخنان خود ندارند.

از خودتان بپرسید: چگونه یک نفر می‌تواند از این موضوع اطلاع داشته باشد؟

چیزهایی که نمی‌دانی برای تو دردسری به وجود نخواهند آورد، بلکه چیزهایی برای تو اسباب دردسر می‌شوند که از آن‌ها مطمئن هستی ولی آن‌ها تغییر کرده‌اند و تو در خواب خوش بوده‌ای.