بریده‌هایی از کتاب جادوی نظم

شما هم، وقت و عشق و علاقه‌تان را صرف فعالیت‌هایی بکنید که بیش از هر چیزی برایتان شادی‌آور هستند، چرا که این، هدف شما از زندگی است.

اما وقتی واقعآ در دلایل اینکه چرا نمی‌توانیم چیزی را رها کنیم کاوش می‌کنیم، فقط به دو موضوع می‌رسیم: دلبستگی به گذشته و ترس از آینده.

هرگز وسایل را روی هم تلنبار نکنید: نکته‌ی کلیدی، جای دادن آنها به صورت عمودی است

هرکس نیاز به یک فضای کاملا شخصی دارد.

یکی از دلایل اصلی بازگشت به حالت اول، عدم تخصیص یک مکان مشخص برای هر شیئی است

هر چقدر هم که اتفاقات گذشته عالی بوده باشند، نمی‌توانیم در گذشته زندگی کنیم. خوشحالی و هیجانی که ما در زمان حال احساس می‌کنیم، مهم‌تر است. پس، بار دیگر، راه تصمیم‌گیری درمورد نگه داشتن اشیاء این است که هر چیزی را بردارید و از خود بپرسید: «آیا این مرا خوشحال می‌کند؟»

قسمت پنجه‌ها را روی یکدیگر بگذارید و جوراب را به طول از وسط تا بزنید. سپس آن را به سه قسمت مساوی تا بزنید و درعین‌حال، اطمینان حاصل کنید که قسمت پنجه‌ها داخل است نه بیرون. همچنین باید کش کمر، در قسمت بالا، کمی برآمده باشد. در آخر، جوراب ساق بلند را به طرف کش کمر رول کنید. اگر وقتی کار تمام شد، کش کمر بیرون باشد، این کار را به درستی انجام داده‌اید. جوراب‌های ساق بلندی را که تا زانو هستند نیز به همین شکل تا کنید.

هر شیئی را در دست نگه دارم و از خود بپرسم: «آیا این خوشحالم می‌کند؟» اگر خوشحال می‌کند نگهش دارم. اگرنه، آن را دور بیندازم.

به جای اینکه تصمیم بگیرید امروز یک اتاق خاص را مرتب کنید، اهدافی مانند «لباس‌ها امروز، کتاب‌ها فردا» تعیین کنید. یکی از دلایلی که تعداد زیادی از ما هرگز در امر مرتب کردن موفق نبوده‌ایم، این است که وسایل خیلی زیادی داریم. زیاد بودن وسایل، در اثر بی‌توجهی به آنچه داریم به وجود می‌آید.

لباس‌ها، مانند انسان‌ها، وقتی در کنار آن‌هایی باشند که از لحاظ نوع، بسیار شبیه به خودشان هستند، می‌توانند آزادانه‌تر استراحت کنند و بنابراین سازمان‌دهی آن‌ها براساس نوع، به آن‌ها کمک می‌کند احساس راحتی و امنیت بیش‌تری داشته باشند.

باید مکث کرده و به این فکر کنیم که این کتاب‌ها چه نقشی دارند. کتاب‌ها در اصل کاغذ هستند؛ برگه‌های کاغذی که حروفی روی آن‌ها چاپ شده و به هم چسبیده‌اند. هدف واقعی آن‌ها این است که خوانده شوند و اطلاعات را به خوانندگان خود انتقال دهند. ارزش حقیقی آن‌ها، اطلاعاتی است که دربردارند. آن‌ها وقتی در قفسه‌های شما هستند، هیچ ارزشی ندارند. کتابها را برای کسب تجربه‌ی مطالعه می‌خوانید. کتاب‌هایی که قبلا خوانده‌اید، تجربه شده‌اند و محتوای آن‌ها، حتی اگر به یاد نیاورید، در درون شماست.

خلاص شدن از وسایلی که دیگر نیازشان ندارید، نه حیف است و نه شرم‌آور.

کارهای مربوط به نظم، به طورکلی می‌توانند به دو دسته تقسیم شوند: تصمیم‌گیری درمورد اینکه یک شیئی را می‌خواهید دور بیندازید یا نه و اینکه آن را کجا قرار دهید. اگر می‌توانید این دو کار را انجام دهید، می‌توانید به وضعیتی بی‌عیب و نقص برسید.

هر شیئی را در دست نگه دارم و از خود بپرسم: «آیا این خوشحالم می‌کند؟» اگر خوشحال می‌کند نگهش دارم. اگرنه، آن را دور بیندازم

حال آنکه نگاهی به تجربه‌های موفق دنیا در این زمینه، مؤید این مطلب است که هر جا مردم آگاه شده‌اند و دفع زباله‌های تولیدی خود را مدیریت کرده‌اند، دولت‌ها نیز خود را ملزم به ارائه خدمات بهتر و اقدامات لازم در این زمینه نموده‌اند.

هدف از زندگی، مرتب کردن نیست. اگر فکر می‌کنید که نظم دادن، کاری است که باید هر روز انجام شود، اگر فکر می‌کنید نظم دادن، کاری است که باید تا پایان عمرتان انجام دهید، زمان آن رسیده که بیدار شوید. به شما قول می‌دهم که مرتب کردن می‌تواند به طور کامل و سریع، و در یک نوبت انجام شود. تنها وظایفی که باید برای باقی عمرتان به انجام دادن آن‌ها ادامه دهید، اقدامات مربوط به انتخاب وسایلی است که دور می‌اندازید و مراقبت از آنچه تصمیم می‌گیرید نگه دارید. می‌توانید اکنون، یک بار و برای همیشه، به خانه‌تان نظم بدهید.

چیزی که باید برایش ارزش قائل باشیم، خاطرات ما نیست، بلکه شخصیت ماست که در اثر تجربیات گذشته، شکل گرفته است. این درسی است که این یادگاری‌ها، موقع طبقه‌بندی کردن، به ما می‌دهند. فضایی که در آن زندگی می‌کنیم، باید برای شخصی باشد که ما در حال تبدیل شدن به آن هستیم، نه برای شخصی که قبلا بوده‌ایم.

آیا می‌توانید صادقانه بگویید برای چیزی که وجودش را فراموش کرده‌اید و در اعماق یک کمد یا کشو دفن کرده‌اید، واقعآ ارزش قایل هستید؟ اگر آن وسایل احساس داشتند، مسلمآ خوشحال نمی‌شدند. از زندانی که آن‌ها را در آن انداخته‌اید، آزادشان کنید. به آن‌ها کمک کنید که جزیره‌ای را که به آنجا تبعیدشان کرده‌اید، ترک کنند. ضمن قدردانی، آن‌ها را راهی کنید. نه‌تنها شما، بلکه وسایلتان هم بعد از مرتب کردن احساس پاکی و طراوت می‌کنند.

فضایی که در آن زندگی می‌کنیم، باید برای شخصی باشد که ما در حال تبدیل شدن به آن هستیم، نه برای شخصی که قبلا بوده‌ایم.

ذات آنچه واقعآ دوست داریم، در طول زمان تغییر نمی‌کند. نظم دادن به خانه‌تان، یک راه عالی برای کشف آن چیزی است که واقعآ به آن علاقه دارید. یکی از بهترین دوستان دوران دانشگاهم، اکنون مشتری من است. با این‌که او بعد از فارغ‌التحصیلی در ابتدا برای یک شرکت فناوری اطلاعات بزرگ کار می‌کرد، در طی فرایند نظم، به کاری که واقعآ دوست داشت پی برد. وقتی نظم دادن به خانه‌اش را به اتمام رساندیم، به کتاب‌خانه‌اش نگاه کرد که حال فقط کتاب‌های مورد علاقه‌اش را داشت و متوجه شد که همه‌ی عناوین، مربوط به رفاه اجتماعی هستند. کتاب‌های فراوانی که او برای مطالعه‌ی زبان انگلیسی و یا تقویت مهارت‌های کامپیوتری‌اش بعد از شروع به کار خریده بود، کنار گذاشته شده بودند، درحالی‌که کتاب‌های مربوط به رفاه اجتماعی که در دوره‌ی راهنمایی خریده بود، باقی مانده بودند.