بریده‌هایی از کتاب از عشق تا دیوانگی راهی نیست

عشق مثل سیرترشی است فقط وقتی جا می‌افتاد و لذت‌بخش می‌شود که رنگ گذر زمان بگیرد و از هر فراز و فرود و پیچ تند و گذرگاه باریکی، زنده بیرون بیاید. شما بارها و بارها گفتید عشقی که در سختی‌ها صیقل نخورد و در آزمون‌های سرنوشت محک نخورد عشق نیست. عین دیوانگی است

زن‌ها موجودات پیچیده‌ای هستند آقا، اما ساده‌ترین راه برای حل پیچیدگی‌هایشان محبتی است که حقیقی و واقعی و عمیق باشد

قلب و احساس هر آدمی یک منبع تو خالی است که تا از محبت و عشق پر نشود، عشق و محبتی از آن بیرون نمی‌آید

«برای این‌که ازدواج مثل طناب است آقا، اگر درست انتخابش کنی می‌توانی به آن اعتماد کنی و خودت را تا عرش بالا بکشی اما اگر اشتباه انتخاب کنی و طنابت پوسیده باشد به محض این‌که به آن تکیه کنی پاره می‌شود و چنان پرتت می‌کند پایین که تا مدت‌ها نفهمی کجایی و از کجا خورده‌ای! با این حساب نمی‌شود به هرکسی که از راه رسید اعتماد کرد، آدم‌ها را باید در مسیر زندگی محک زد.»

باارزش‌ترین موهبت دنیا بعد از سلامتی، عشق است چون فقط همین دو نعمتند که باعث خوشحالی عمیق روح آدم می‌شوند بی‌آن‌که قابل خریداری باشند

بعضی‌ها فقط دوست داشتن را تا حد حرف زدن بلدند بعضی‌ها هم با سلول سلول وجودشان عشق را زندگی می‌کنند

ارزش روابط و آدم‌ها به اندازه‌ی طول زمانی است که در زندگی ما حضور داشته‌اند و میزان محبت و توجه و عشقی که صرفشان کرده‌ایم.

«می‌دانید به نظر من آرامش واقعی در چیست؟ آرامش واقعی در این است که سر خودت کلاه نگذاری و با زندگی و احساست روراست باشی و آن‌چه را هست و آن‌چه را هستی بپذیری. به نظر من این عین مفهوم آرامش است