بریده‌هایی از کتاب بامعرفت‌ها

این دلِ وامونده نداره بازار من نمی‌خوامش، تو می‌خوای برش دار

دلای بی‌افاده یادش‌به‌خیر دخترکای ساده یادش‌به‌خیر من از رکودِ عشق در خروشم اگر دروغ می‌گم، بزن تو گوشم تو قلب هیشکی عشقِ بی‌ریا نیست حجب و حیا تو چشم آدما نیست کشتۀ دلبرند و ارتباطش فقط برای برخی از نکاطش پرنده پر، کلاغه پر، صفا پر صداقت از وجود آدما پر دلا، قسم بخور اگر که مردی که دیگه گرد عاشقی نگردی

تو دورۀ الاکلنگ و تیشه مسلماً هرکی به فکر خویشه تقی به فکر رونق نقی نیست کسی به فکر نفع مابقی نیست

این دِلو بردار و ببر، روسیام یک دل آکِ دست اول می‌خوام

شمام اگه خسته‌اید از تجارت یه‌روز غروب پا شیم بریم زیارت

بعضی از آدما به کُر که وصلن یک سر مو غصه ندارن اصلاً سیل اگه جاری شه تو انبارشون تر نمی‌شه پاچۀ شلوارشون صدتا امون‌نامه تو فایل‌شونه زلزله ویبرۀ موبایل‌شونه باغ و زمین‌شون همیشه آباد از غم و بندِ هفت دولت آزاد

فرقی نداره دیگه شهر و روستا حال نمی‌دن مثل قدیما دوستا شاپرکا به نیش مجهز شدن غریب‌گزا هم آشناگز شدن

خلاصه قصه اون‌قدَر درامه که ایدز پیش دردمون زکامه

آی جماعت، چطوره احوال‌تون؟ چی مونده از صفای پارسال‌تون؟ نگین فلانی از لطیفه خسته‌ست خدا گواهه من دلم شکسته‌ست با خندۀ شماس که جون می‌گیرم برای تک‌تک شما می‌میرم حتی اگه فقیر و بی‌پول باشید دلم می‌خواد که شاد و شنگول باشید خونه‌هاتون چرا خوش‌آب و رنگ نیست؟ چی‌شده، خنده‌تون چرا قشنگ نیست؟ حرفای گریه‌دار نمی‌پسندین؟ می‌خواین یه جوک بگم کمی بخندین؟

مردای ناب و اهل دل نداره شهری که بوی کاهگل نداره بوی خوش کباب و نون سنگک عطر اقاقیا و یاس و پیچک بوی گلاب و بوی دود اسفند جمع قشنگ اشک شوق و لبخند بوی خیار تازه توی ایوون تو سفرۀ پر از پنیر و ریحون بوی سلام گرم مرد خونه تو حوض خونه رقص هندوونه بوی خوش کتاب‌های کاهی تو امتحان کتبی و شفاهی

بازم همون دورۀ بی‌سواتی قربون اون حرفای عشق لاتی قربون اون «مخلصتم، فداتم» قربون اون «من خاک زیرپاتم» قربون اون حافظِ روی تاقچه قربون حسن‌یوسفِ تو باغچه قربون مردمی که مردم بودن اهل صفا، اهل تبسم بودن قربون اون دورۀ تردماغی قربون اون تصنیف کوچه‌باغی قربون دوره‌ای که خوش‌بینی بود تار سیبیلا چک تضمینی بود

خوبه اگه نبات هم باشه توش که حل شه با حرارت آب جوش بگو بگیرن از در مغازه شکرپنیر خوب و ترد و تازه بیار، اگرکه هست و داری سراغ کمی پنیر و سبزی و نون داغ بساط چایی رو مرتب بچین مخلصتم، بیا خودت هم بشین ما هردو شمعِ مرده از یک پفیم بیا که گل بگیم و گل بشنفیم

منگ و شکسته‌بسته‌ام، قهوه‌چی خُرد و خمیر و خسته‌ام، قهوه‌چی یه جای دلباز و مرتب می‌خوام تخت کنار حوضو امشب می‌خوام برو یه چای خوب و تازه دم کن شب شده، قلیونو برام علم کن فنجون و استکانو ول کن، عزیز یه چای لیوانی سرپر بریز یه چای مایه‌دار خوش طعم و رنگ که دم کشیده توی قوری قشنگ رد کنِش از تو صافی کذایی کف و تفاله زشته توی چایی

بس‌که به هرطرف ستادمون رفت صراط مستقیم یادمون رفت

تو دورۀ الاکلنگ و تیشه مسلماً هرکی به فکر خویشه تقی به فکر رونق نقی نیست کسی به فکر نفع مابقی نیست مقاله‌ها پشت‌هم‌اندازیه جناح و باند و حزب و خط، بازیه بس‌که به هرطرف ستادمون رفت صراط مستقیم یادمون رفت

آی جماعت، چطوره حالات‌تون قربون اون فهم و کمالات‌تون گردن‌تون پیش کسی خم نشه از سر بنده سایه‌تون کم نشه راز و نیاز و بندگی‌تون درست حساب کتاب زندگی‌تون درست بنده می‌شم غلام دربست‌تون پیش کسی دراز نشه دست‌تون از لب‌تون خنده فراری نشه خدا نکرده اشکی جاری نشه باز یه‌هوا دلم گرفته امروز جون شما دلم گرفته امروز راست و حسینی‌ش نمی‌دونم چرا بینی و بینی‌ش نمی‌دونم چرا فرقی نداره دیگه شهر و روستا حال نمی‌دن مثل قدیما دوستا

یه جای دلباز و مرتب می‌خوام تخت کنار حوضو امشب می‌خوام برو یه چای خوب و تازه دم کن شب شده، قلیونو برام علم کن فنجون و استکانو ول کن، عزیز یه چای لیوانی سرپر بریز یه چای مایه‌دار خوش طعم و رنگ که دم کشیده توی قوری قشنگ رد کنِش از تو صافی کذایی کف و تفاله زشته توی چایی خوبه اگه نبات هم باشه توش که حل شه با حرارت آب جوش بگو بگیرن از در مغازه شکرپنیر خوب و ترد و تازه بیار، اگرکه هست و داری سراغ کمی پنیر و سبزی و نون داغ بساط چایی رو مرتب بچین مخلصتم، بیا خودت هم بشین

دلای بی‌افاده یادش‌به‌خیر دخترکای ساده یادش‌به‌خیر من از رکودِ عشق در خروشم اگر دروغ می‌گم، بزن تو گوشم

شهرِ بدون مرد شهرِ درده قربون شکل ماهِ هرچی مرده

فدای اون‌که نه نمی‌گه می‌شم عاشق یک دختر دیگه می‌شم تو بی‌لیاقتی اگه بگی نه اندِ حماقتی اگه بگی نه ببین تو آینه، آخه این چه ریخته؟ مثل تو صدتا توی کوچه ریخته تو خانمی؟ تو خوشگلی؟ چه حرفا حرف زیاد نزن، برو بینیم باااا...