بریده‌هایی از کتاب هویت

هیچ کسی نمی‌تواند در مورد بروز احساساتش کاری انجام دهد، این احساسات وجود دارند و هیچ راهی برای سانسور کردن آنها وجود ندارد. ما می‌توانیم خودمان را به خاطر عملی، به خاطر اظهارنظری سرزنش کنیم، اما نمی‌توانیم خود را به خاطر یک احساس سرزنش نماییم، کاملاً ساده است، چون ما ابدا هیچ کنترلی بر روی احساساتمان نداریم

سپس گفت: «من سابقا هرگز از مردن ترسی نداشتم. امّا اکنون می‌ترسم. از این تصوّر که پس از مرگ، همچنان زنده بمانیم رهایی ندارم. انگار مردن به معنای زندگی در یک کابوس دائمی است.

آنچه که من در آن لحظه از دست دادم اهداف و آرزوهای بلندپروازانه بود. ناگهان به مردی بدون آرزوهای بلندپروازانه مبدّل شدم، و با از دست دادن اهداف و آرزوهای بلندپروازانه‌ام ناگهان خود را در کناره‌ی جهان یافتم. و بدتر اینکه هیچ میلی نداشتم که به جای دیگری باشم

اما هیچ کسی نمی‌تواند در مورد بروز احساساتش کاری انجام دهد، این احساسات وجود دارند و هیچ راهی برای سانسور کردن آنها وجود ندارد. ما می‌توانیم خودمان را به خاطر عملی، به خاطر اظهارنظری سرزنش کنیم، اما نمی‌توانیم خود را به خاطر یک احساس سرزنش نماییم، کاملاً ساده است، چون ما ابدا هیچ کنترلی بر روی احساساتمان نداریم.

خودکشی رد کردن انتظار است، فقدان صبر است.

آنچه که مردم به عنوان یک راز، پنهان نگه می‌دارند عمومی‌ترین، عادی‌ترین، غالب‌ترین چیز است، همان چیزی که همگان دارند: جسم و نیازهایش، بیماری‌های جسم، حالات غیر عادی‌اش ـ مثلاً یبوست یا قاعدگی و عادت ماهانه. ما این موضوعات خصوصی را به خاطر این که آنها خیلی شخصی هستند و از سرِ شرم و حیا پنهان نمی‌کنیم، بلکه برعکس، به خاطر این است که آنها به نحو رقت‌انگیزی بسیار غیرشخصی‌اند

زیرا در حالی که هر کسی ممکن است به زندگی شهوانی تمایل داشته باشد، در عین حال از آن نفرت دارد و زندگی شهوانی را منبع مشکلات، یأس‌ها، حسرت‌ها و آرزوها، عقده‌ها، دردها و رنج‌ها می‌داند.»

هیچ عشقی نمی‌تواند در سکوت زنده بماند.»

تنها علت واقعی دوستی این است که آیینه‌ای را فراهم آورد که شخص دیگر بتواند تصویر گذشته‌اش را در آن ببیند،

رؤیاها دوره‌های مختلف زندگی فرد را معادل هم نشان می‌دهند و هر چیزی را که شخص تاکنون تجربه کرده همزمان و برابر هم آشکار می‌سازند؛ رؤیاها با انکار کردن وضعیت ممتاز زمان حال، آن را مورد تردید قرار می‌دهند.