بریده‌هایی از کتاب سواد رسانه‌ای و خانواده

کشورهای دیگر سواد رسانه‌ای را نه تنها تعریف کرده‌اند بلکه بسیاری از دست اندرکاران رسانه‌ای شان پیش بینی می‌کنند که تا ۱۰ سال آینده چه اتفاقی برای این وسایل ارتباطی می‌افتد و درباره آن فکر می‌کنند و از وسایلی که ممکن است در آینده ساخته شوند نیز آگاهی پیدا می‌کنند.

در کشور ما آموزش «سواد رسانه‌ای» سلبی است و نه ایجابی و در مدارس ما به کودکان آموزش داده نمی‌شود که چگونه از فضاهای آموزشی استفاده کنند. ما همیشه عقب هستیم و با تحولی که در ابزارهای ارتباطی وجود دارد و ایجاد می‌شود خود را به روز نکرده‌ایم و موضع گیری ما در مورد مردم که با این رسانه‌ها و ابزار وقتی مواجه می‌شوند چگونه برخورد کنند نیز متفاوت است و این اختلاف نظر شاید به علت نبود متولی مشخص در این زمینه است.

در کشورهای دیگر استفاده از این وسایل را از کودکی به کودکان می‌آموزند بنابراین در مراحل بعد افراد با شوک اخبار مواجه نمی‌شوند که به چه شکلی با یک خبر برخورد کنند اما در کشور ما مسئولان مدرسه و حتی اولیاء با استفاده از این وسایل هم مخالف‌اند چه برسد به این‌که کار آموزشی در این رابطه انجام دهند و نتیجه این می‌شود که در استفاده از این وسایل دچار مشکلات عدیده می‌شویم.

کنند. در کشورهای دیگر استفاده از این وسایل را از کودکی به کودکان می‌آموزند بنابراین در مراحل بعد افراد با شوک اخبار مواجه نمی‌شوند که به چه شکلی با یک خبر برخورد کنند اما در کشور ما مسئولان مدرسه و حتی اولیاء با استفاده از این وسایل هم مخالف‌اند چه برسد به این‌که کار آموزشی در این رابطه انجام دهند و نتیجه این می‌شود که در استفاده از این وسایل دچار مشکلات عدیده می‌شویم.

اکنون کانادا در جایگاه بسیار پیشرفته‌ای از آموزش سواد رسانه‌ای قرار داشته باشد. غیر از کانادا، انگلستان و استرالیا را نیز باید در زمره پیشگامان و سردمداران آموزش سواد رسانه‌ای در دنیا معرفی کرد.

کانادا نخستین کشوری بود که راهبردی درازمدت برای «سواد رسانه‌ای» اتخاذ کرد. این‌گونه از سواد در کانادا به عنوان اولین کشور، به صورت رسمی از طرف نظام آموزش و پرورش پذیرفته و جزو برنامه‌های درسی مدارس گنجانده شد. علت اصلی این رویکرد هم نزدیکی جغرافیایی کانادا به کشور آمریکا بود. در واقع متولیان فرهنگی کانادا نگران نفوذ «فرهنگ آمریکایی» از طریق رسانه‌ها در کشور خود بودند. اکنون کانادا یکی از قوی‌ترین جنبش‌های سواد رسانه‌ای را در دنیا دارد

افراد دارای «سواد رسانه‌ای» می‌دانند پیام‌ها معصوم نیستند و محصول نهایی یک رسانه الزاماً آینه دنیایی که آن را پوشش می‌دهند، نیست و ممکن است بخشی از جهان یا شکل تحریف شده‌ای از آن باشد.

رسانه‌ها بر مسائل سیاسی و تغییرات اجتماعی تاثیر زیادی دارند و در پس نقاب آزادی‌گرایی، منافع سیاسی اجتماعی دولت‌های صاحب سلطه را تامین می‌کنند.

سواد رسانه‌ای کمک می‌کند تا از سفره‌ی رسانه‌ها به گونه‌ای هوشمندانه و مفید بهره‌مند شویم

ما باید بدانیم تکنولوژی باید در خدمت ما باشد نه ما در خدمت تکنولوژی.

دیگر مدرک تحصیلی و توانایی خواندن و نوشتن، شما را در زمره باسوادان قرار نمی‌دهد و اگر مهارت یا سواد استفاده و تحیل پیام‌های رسانه را نداشته باشید جزو بی سوادان محسوب می‌شوید.

در عصر حاضر یعنی در قرن ۲۱ هر تمدنی اگر مشرف بر رسانه نباشد قطعاً متأثر از رسانه خواهد بود و قطعاً بسیاری از مبانی خود را دچار تغییر و تحول خواهد دید.

در این فرآیند خلاقانه، انتخاب‌هایی صورت می‌گیرد. اگر گفته‌هایی انتخاب شوند، بقیه براساس آن ویرایش می‌شوند؛ اگر عکسی انتخاب شود، تصاویر بسیار دیگری کنار گذاشته می‌شوند؛ اگر برای داستانی پایانی نوشته شود، فرجام‌های دیگر بررسی نمی‌شوند. با این حال ما در جایگاه مخاطب از آن گفته‌های محذوف، تصاویر کنار گذاشته شده و پایان‌های ناکاویده نه چیزی می‌بینیم و نه می‌شنویم. ما فقط چیزهایی را می‌بینیم و می‌شنویم که توسط آن گروه پذیرفته شده باشد!