بریده‌هایی از کتاب سواد رسانه‌ای و خانواده

مک‌لوهان معتقد است:‌ «زمانی که دهکده جهانی تحقق یابد لازم است انسان‌ها به سواد جدیدی به نام سواد رسانه‌ای دست یابند.»

رسانه واقعی نیست، اما به‌طور واقعی بر افراد تاثیر می‌گذارد؛ چراکه ما پیام‌هایش را می‌گیریم و برای خودمان از این پیام‌ها، معنی خلق می‌کنیم.

«سواد رسانه‌ای» درصدد است خواندن سطرهای نانوشته رسانه‌های نوشتاری، تماشای پلان‌های به نمایش درنیامده یا شنیدن صداهای پخش نشده از رسانه‌های الکترونیک را به مخاطبان بیاموزد.

سواد رسانه ای دانش استفاده از رسانه‌های جمعی و فضای مجازی است تا ضمن استفاده از فرصت‌های رسانه‌های جمعی و فضای مجازی از تهدیدهای آن در امان بمانیم.

ما در جایگاه مخاطب از آن گفته‌های محذوف، تصاویر کنار گذاشته شده و پایان‌های ناکاویده نه چیزی می‌بینیم و نه می‌شنویم. ما فقط چیزهایی را می‌بینیم و می‌شنویم که توسط آن گروه پذیرفته شده باشد!

متون رسانه‌ای «طبیعی» نیستند گرچه ممکن است واقعی به نظر برسند. متون رسانه‌ای مانند ساختمان‌ها و بزرگراه‌ها ساخته می‌شوند: نقشه‌ای کشیده می‌شود، اجزای تشکیل دهنده گردآوری می‌شود و آدم‌های معمولی پول می‌گیرند تا کارهای مختلفی انجام دهند.

دیگر دیوارهای منازل چارچوب انحصاری و شخصی شهروندان محسوب نمی‌شوند بلکه فضایی برای نفوذ امواج رسانه‌ای هستند.

با تجهیز به مهارت سواد رسانه‌ای یاد خواهیم گرفت هر پیامی را نبینیم، نخوانیم و نپذیریم.

باید از پیام‌ها و اطلاعات اطراف‌مان براساس نیازهای‌مان استفاده کنیم تا دچار سردرگمی نشویم. سواد رسانه‌ای این امکان را هم در اختیار می‌گذارد. با تجهیز به مهارت سواد رسانه‌ای یاد خواهیم گرفت هر پیامی را نبینیم، نخوانیم و نپذیریم.

اطلاعاتی که از طریق سواد رسانه‌ای در اختیار گذاشته می‌شود، باعث می‌شود تا مخاطبان درک عمیق‌تری از آنچه می‌بینند، می‌شنوند و می‌خوانند داشته باشند. در حالی‌که می‌توان فاقدان سواد رسانه‌ای را طعمه‌های اصلی در فضاهای رسانه‌ای به‌شمار آورد، افراد دارای سواد رسانه‌ای نه تنها اسیر محصولات رسانه‌ای نمی‌شوند، بلکه قضاوت‌های صحیح‌تری از محیط پیرامون خود دارند.