بریده‌هایی از کتاب برقله‌های ناامیدی

تغزلی‌بودن یعنی نتوانی در خود فروبسته بمانی

حس و حال تغزلی نمودی بی‌محابا و درآمیخته با بربریت دارد و ارزش آن نیز در این کیفیت وحشی نهفته است که تغزل تنها خون است و خلوص و آتش.

تقریباً تمام بیماری‌ها خصلتی تغزلی دارند.

بعضی تنها در لحظات بحرانی زندگی‌شان تغزلی می‌شوند؛ بعضی تنها در لحظات احتضار، وقتی تمام گذشته‌شان ناگهان در برابرشان ظاهر می‌شود و با نیروی آبشاری خروشان بر آنها فرومی‌ریزد. بسیاری هم در پی تجربه‌های حاد و سرنوشت‌ساز، آن‌گاه که آشوب درونی‌شان سر به شورش برمی‌دارد، تغزلی می‌شوند. این‌گونه وقتی افراد معمولاً عینیت‌گرا و بی‌احساس، که با خویشتن و واقعیت خود بیگانه‌اند، گرفتار عشق می‌شوند، احساساتی را تجربه می‌کنند که تمام امکانات فردی‌شان را تحقق می‌بخشد.