بریده‌هایی از کتاب انواع زنان

حضور درونی هستیا در یک زن باعث می‌شود او هیچ‌گونه «وابستگی» به افراد، نتایج، متعلقات، اعتبار یا قدرت نداشته باشد. او با آنچه که هست احساس تمامیت می‌کند. من او در معرض خطر نیست. چرا که هویت او مهم نیست و به عوامل بیرونی نیز وابسته نمی‌باشد. در نتیجه او در اثر اتفاقات چندان پایین و بالا نمی‌شود. او دارای: آزادی درونی از امیال بیرونی است رها از اعمال و رنج‌ها، رها از ملزومات درون و بیرون، محصور شد در حسی از برکت، نور سفیدی آرام و متحرک

زمانی که این کهن‌الگو در روان زنی حضور داشته باشد، وقایع و اتفاقات اثری مشابه آنچه بر روی دیگران دارند، بر روی او ندارند.

هستیا در مقام اسطوره‌ی خانه و کاشانه، کهن‌الگوی فعال در درون زنانی است که خانه‌داری را به جای کاری روزمره، فعالیتی معنادار می‌دانند. به کمک هستیا، خانه‌داری ابزاری می‌شود که از طریق آن زن می‌تواند به خودش و خانه‌اش نظم ببخشد. زنی که با انجام کارهای روزانه‌ی خانه، به نوعی حس هماهنگی درونی دست پیدا می‌کند، با این جنبه از کهن‌الگوی هستیا در ارتباط است.

برای یک زن آتنایی مفید خواهد بود که بداند ارزش‌های زنانه و مادرسالارانه، پیش از آن‌که اسطوره‌های یونان شکل حال حاضر خود را داشته باشند، توسط فرهنگ پدرسالارانه که امروز غالب گشته، بلعیده شده‌اند. کنجکاوی ذهنی او می‌تواند او را از تاریخ و روان‌شناسی به سمت مفاهیم زنانگی هدایت کند. با این دیدگاه جدید، او می‌تواند درباره‌ی مادر خودش، دیگر زنان و در نهایت خودش، متفاوت فکر کند. به این طریق بسیاری از زنان آتنایی می‌توانند طرفدار حقوق زنان شوند. به محض آن‌که یک زن آتنایی روش فکر کردنش را تغییر دهد، روابط‌اش با افراد نیز تغییر خواهد کرد.

در واقع، همه‌ی صنایع دستی به نوعی تعادل درونی را در برابر تمرکز بر دنیای بیرون برای زنان آتنایی به ارمغان می‌آورند.

محبوب‌ترین صنعت نزد آتنا، بافندگی است. یک زن تاجر آتنایی به من می‌گفت زمانی که شروع به بافتن می‌کند «این کار آرامش‌بخش‌ترین کاریه که می‌تونم تصور کنم. من در ریتم دستگاه بافندگی غرق می‌شم. ذهنم همزمان هم متوجه کاره و هم خالیه، دست‌هام مشغول کارند و در نهایت من یک تابلوی زیبا خواهم داشت.»

باشد. زمانی که یک فرد توسط «چشمان گرگونی آتنا» مورد بررسی دقیق قرار می‌گیرد، احساس می‌کند تحت جاذبه‌ی ذهنی تحلیل‌گر و غیرشخصی قرار گرفته است که به طرز بی‌رحمانه‌ای می‌خواهد بی‌کفایتی‌های او را آشکار کند. در برابر موجودی که دارای ذهنی موشکاف و قلبی سنگی است، انسان احساس می‌کند دارد «تبدیل به سنگ می‌شود».

او با نظرات انتقادی و سوالات موشکافانه‌اش، به‌طور ناخودآگاه تجربه‌ی هدفمند یک فرد را بی‌ارزش می‌کند.

گاهی اوقات من با بیماری صحبت می‌کنم که از لحاظ ذهنی کاملا سالم است و به من گزارش کامل و دقیقی از زندگی‌اش می‌دهد؛ اما مجموعه‌ای از وقایع بدون عواطف و احساسات.

به این ترتیب اگر زن آتنایی «زره و سپرش را دربیاورد» دیگر اثر مدوسایی نخواهد داشت. وقتی او از قضاوت دیگران و درست و غلط انگاشتن احساسات، افکار و زندگی آن‌ها دست بردارد، سپر مدوسا از بین می‌رود. زمانی که او آگاه شود که باید چیزهایی از دیگران بیاموزد و چیزهایی را با آن‌ها به اشتراک بگذارد و خود را با آن‌ها هم‌سطح بداند، خواهد توانست سپر گرگون و اثر مدوسا را کنار بگذارد.

ما با موشکافی، فرد را می‌کشیم».

او می‌تواند به طرز ویرانگری بی‌احساس باشد و وجود را به طرز چشمگیری از حالت دوستانه و صمیمی به حالت سطحی و با فاصله تبدیل کند. او با نظرات انتقادی و سوالات موشکافانه‌اش، به‌طور ناخودآگاه تجربه‌ی هدفمند یک فرد را بی‌ارزش می‌کند. آتنا نسبت به مسائل معنوی و اخلاقی که برای برخی اهمیت حیاتی دارد بی‌تفاوت و نسبت به مشکلات افراد در زمینه‌ی روابط‌شان بی‌حوصله است و از هر گونه ضعفی بیزار می‌باشد. نداشتن حس همدردی تا این اندازه، به‌راستی کشنده است.

آتنا زن را در سطحی «بالاتر» از سطح غریزه نگه می‌دارد و در نتیجه او قدرت واقعی غرایز مادری، جنسی و تولیدمثل را درک نمی‌کند.

البته بعضی اوقات زن آتنایی علاقه‌ی وافر همسرش به یک زن دیگر را دست‌کم می‌گیرد. در واقع او یک نقطه‌ی کور دارد. او به دلیل بیگانه بودن با عواطف خودش، نمی‌تواند اهمیت آن را برای دیگران نیز درست ارزیابی کند. همچنین او نسبت به احساسات آسیب‌پذیر و ارزش‌های روحی همسرش که ممکن است برای او اهمیت ویژه‌ای داشته باشد، بی‌تفاوت است. این عدم درک می‌تواند در زمانی که برخلاف انتظار او همسرش درخواست طلاق و ازدواج با زن دیگری را می‌کند، او را غافلگیر نماید.

بیشتر زنان آتنایی که نمی‌توانند فرصت‌های موفقیت‌آمیز شغلی به‌دست آورند، رو به «ازدواج‌های مناسب» می‌آورند. آن‌ها با مردانی سخت‌کوش و دستاوردمحور ازدواج می‌کنند که برایشان قابل احترامند. این بار نیز ازدواج زن آتنایی بیشتر شبیه نوعی شراکت است تا رابطه‌ای شورانگیز.

اگر یک زن متاهل، همذات‌پنداری خود با کهن‌الگوی آتنا را هم‌چنان حفظ کند، آن‌گاه دیدگاه او نسبت به مسائل جنسی تقریبآ مشابه دیدگاه او نسبت به سایر عملکردهای فیزیکی خواهد بود؛ چیزی که باید به‌طور منظم انجام شود و برایش مفید است. او همچنین این عملکرد را بخشی از وظایف همسری خود می‌داند.

علی‌رغم این‌که آتناها خودشان زن هستند، اما اکثر مادران چنین دخترانی احساس ناکافی بودن در برابر آن‌ها دارند یا این‌گونه به نظرشان می‌آید که دخترانشان از گونه‌ی دیگری بوده و از جنس آن‌ها نیستند.

اگر زن آتنایی پدری داشته باشد که شباهت بسیار کمی با زئوس دارد ــ پدری ورشکسته، معتاد، شاعر یا نویسنده‌ای گمنام ــ رشد کهن‌الگوی آتنا در او ناقص شکل می‌گیرد. او ممکن است اشتیاق لازم برای رسیدن به اهدافی که توانایی به ثمر رساندنشان را دارد، نداشته باشد و حتی وقتی در برابر دیگران به موفقیتی دست پیدا می‌کند، معمولا احساس می‌کند حقه‌بازی است که در نهایت «مچش گرفته خواهد شد»!

کودک آتنایی می‌تواند در سه سالگی خود خواندن را یاد بگیرد. او در هر سنی که باشد، به‌محض این‌که موجودی به نام کتاب را کشف کند، دیگر تمام مدت سرش در کتاب خواهد بود. زمانی که مشغول کتاب خواندن نیست، در حال تعقیب ردپای پدرش است: «بابا چرا؟» یا «بابا این چه جوری کار می‌کنه؟» یا بیش از همه «بابا نشونم بده!» او معمولا نمی‌گوید: «مامان چرا؟»؛ مگر این‌که مادری آتنایی داشته باشد که به او پاسخ‌های منطقی بدهد.

گاهی دختر جوانی که در خانواده‌ی نامناسبی بزرگ شده است یاد می‌گیرد که احساساتش را پنهان کند و یک زره حفاظتی به تن کند. او بی‌حس شده و ارتباط خود را با احساساتش از دست می‌دهد؛ زیرا در غیر این صورت آسیب می‌بیند. او می‌آموزد که به منظور بقا، شرایط را به خوبی مشاهده کرده و برنامه‌ریزی صحیح کند. کهن‌الگوی آتنا در هر نقطه‌ای که یک زنِ قربانی، شروع به برنامه‌ریزی برای بقا یا خلاصی از شرایط کند، فعال می‌شود.