بریده‌هایی از کتاب عشق هرگز فراموش نمی‌کند

رزی لبخند می‌زند: «دمانس خیلی چیزها را از آدم می‌گیرد. حافظه، قدرت تکلم و دیگر توانایی‌ها؛ اما به‌نظر من نمی‌تواند شخصیت او را تغییر دهد یا احساسی را که او به عزیزانش دارد مخدوش کند.» می‌پرسم: «اگر

. تا امروز هرگز نتوانسته‌ام جواب این سؤال مادرم را بدهم. او روزهای آخر عمرش از من پرسید: «اگر چیزی به‌خاطر نیاورم، می‌توانم بگویم که در این دنیا حضور دارم؟» سؤالش همیشه با من ماند. کاش امروز اینجا بود و به او می‌گفتم «مهم نیست تو چیزی به یاد داشته باشی. اگر کسی حتی یک نفر نام تو را به یاد داشته باشد و آن را با عشق تکرار کند، یعنی تو در این دنیا حضور داری.»

پس از چند ماهی کنترلش سخت شده بود، به همین دلیل او را به یک مرکز مخصوص بیماران آلزایمری بردیم. او آن‌قدر سریع شیب بیماری را طی می‌کرد که یک‌بار که می‌خواست خودکشی کند، نمی‌دانست چطور باید این کار را انجام دهد. یک‌بار کنار بالاترین پنجره رفته بود تا خودش را پایین بیندازد؛ اما پنجره بسته بود.

به‌نظر من عمر آدمی وقتی ارزش دارد که آن را با کسی سپری کند که از ته دل دوستش دارد

«زندگی کوتاه‌تر از آن است که کسی را که دوست داری در آغوش نگیری!»

«مهم نیست تو چیزی به یاد داشته باشی. اگر کسی حتی یک نفر نام تو را به یاد داشته باشد و آن را با عشق تکرار کند، یعنی تو در این دنیا حضور داری.»

«اگر چیزی به‌خاطر نیاورم، می‌توانم بگویم که در این دنیا حضور دارم؟»

گاهی بهترین روش برای مراقبت از آن‌هایی که دوست‌شان داریم این است که مراقب خودمان باشیم.

آرزو می‌کنم کاش یک کتاب راهنما برای مادرانی که در عرض چند ماه تمام زندگی‌شان زیرورو شده بود وجود داشت! شاید بهتر می‌توانستم با کلمی کنار بیایم.

خوب می‌دانم که آلزایمر کاری می‌کند که دستشویی‌رفتن برایت سخت شود، مشکلات دفع ادرار کاری می‌کند که کلیه‌هایت عفونی شود. مشکلات بلع غذا کاری می‌کند که لذت‌بردن از غذا برایت سخت شود. کم‌تحرکی کاری می‌کند که خون در رگ‌هایت لخته شود و وقتی دیگر نتوانی چیزی بخوری، حرکتی بکنی و درعین‌حال بدنت با عفونت کلیوی و ریوی در جنگ باشد، چه اتفاقی می‌افتد؟ حدسش سخت نیست؛ در یک خیابان یک‌طرفه به سوی اتاق انتظار خدا راه می‌روی.

می‌خواهم زندگی را به شیوه‌ی خودم ادامه دهم. می‌خواهم عشق بورزم.»

اریک می‌گفت که عاشق‌شدن نیاز به حافظه، تحلیل، ارتباط، استدلال و تصمیم‌گیری دارد؛ اما آیا واقعاً این‌طور است؟ پس از دیدن حرکت امروز لوک این دیدگاه دست از سرم برنمی‌دارد که عشق مثل رودی دنبال جریان یافتن است و اگر یک مسیر مسدود باشد، مسیر دیگری می‌یابد.

آدم‌ها در طول زندگی ترمیم می‌شوند و با وجود مشکلات فراوان پیش می‌روند. حتی ممکن است فصلی جدید به رویشان باز شود که اگر آن رویدادهای بد برای‌شان پیش نمی‌آمد، هرگز قادر به دیدن این فصل زیبای جدید نبودند.»

در برخی بیماران آلزایمری اولین تأثیر روی استنباط مغز از عمق است، به‌طوری که آن‌ها نمی‌توانند فرق بین سطح صاف و سطح برجسته یا فرورفته را تشخیص دهن

وقتی به سن من برسی، زمانت را با پشیمانی‌ها هدر نمی‌دهی. فقط به لحظات خوش فکر می‌کنی، به تمام چیزهای خوبی که گفته‌ای یا انجام داده‌ای. همین خاطرات خوش است که برای‌مان باقی می‌ماند.»

«شاید چیزی را با یک دروغ شروع کنی یا آن را با یک دروغ تمام کنی، اما این‌ها نمی‌تواند رخدادهای بین شروع و پایان را زیر سؤال ببرد.» او لبخندی حزن‌آلود می‌زند: «هیچ چیز نمی‌تواند خاطرات و گذشت زمان را از آدمی بگیرد. هیچ چیز!»

عمر آدمی وقتی ارزش دارد که آن را با کسی سپری کند که از ته دل دوستش دارد.

«اگر خیلی چیزها را برای خودت منع کنی و زندگی را سخت بگیری، دوام نمی‌آوری و زیاد زنده نمی‌مانی.»

«شاید چیزی را با یک دروغ شروع کنی یا آن را با یک دروغ تمام کنی، اما این‌ها نمی‌تواند رخدادهای بین شروع و پایان را زیر سؤال ببرد.»

خاطرات ما دارایی‌های ماست. ما می‌توانیم هروقت که خواستیم و هرطور که دل‌مان خواست، آن‌ها را مرور کنیم.