بریده‌هایی از کتاب شناخت ذهن و کنترل آن

روابطی که خوب پیش می‌روند و طرفین از آن رضایت دارند. از دید سوم شخص آگاه هم این روابط حالشان خوب است. بستر مناسبی فراهم شده که نیاز طرفین به خوبی و با حفظ کرامت انسانی و احترام طرفین تامین می‌شود. مبانی عالی بر رابطه حاکم است و افراد رابطه به بازخوردهای رابطه کاملا واقف هستند و از آن مراقبت می‌کنند. ارزیابی سوم شخص از این گونه روابط مثبت است که باید مد نظر قرار گیرد. قدر این روابط خود را بدانید و از آنها مراقبت کنید.

و اما دستۀ آخر، از زیباترین و نایاب ترین رابطه‌های ممکن است که بین دو خود واقعی (خود واقعی – خود واقعی) شکل می‌گیرد، در جامعه مورد فرض ما کمتر از یک درصد روابط از این نوع می باشند. دو خود واقعی موجود در این رابطه با دو آگاهی محض باعث هم افزایی این آگاهی، زیبایی و تفاهم می‌شوند. موضوعات مورد بحث بین این دو از یک دنیای واحد بر می‌خیزد آگاهی را ستایش می‌کنند و به رشد آن کمک می‌کنند در اختلافات احتمالی بینشان زود به تفاهم می‌رسند از وجود و رفتار و گفتارِ هم لذت می برند خطاهایِ هم را به همدیگر نشان داده و با روی گشاده از انتقاد به هم استقبال می‌کنند. این رابطه همان رابطه ایده‌آل و آرمانی است که تمام ادیان و مکاتب به دنبال آن بودند و هستند و در آرمان شهر رویایی، همه افراد در چنین رابطه‌ای به سر می‌برند.

(منِ ذهنی – خودِ واقعی) تشکیل می‌شود که رابطه ردیف دوم و سوم در شکل (۱) می باشد و چون کاملا مشابه می‌باشند دور آن ها یک خط کشیده شده است. در جامعه مورد فرض (با فرض ده درصد آگاهی) حدود ۱۹ درصد روابط از این نوع هستند. در این روابط که از سطح بالاتری نسبت به نوع یک برخوردار است وجود عنصر آگاهی در یک سو باعث می‌شود که هم افزایی حالت اول جای خود را به رابطه‌ای بدهد که رفتارهای جاهلانه یک سمت در آگاهی سمت مقابل جذب شود، امید است که ادب و سکوت و وقار و آگاهی سمت خودآگاه نهایتاً یکجایی سمتِ منِ ذهنی را متوجه زیاده خواهی و رفتارهای زشت خود بکند

اگر دو طرف رابطه یک منِ ذهنی باشند یک رابطه از نوع (منِ ذهنی- منِ ذهنی) تشکیل می‌شود در جامعه ذهن زده کنونیِ ما و خیلی از جوامع دیگر که کمتر کسی متوجه منِ ذهنی زیاده خواه است شاید به جرات بتوان گفت بالای هشتاد درصد روابط (با فرض ده درصد آگاهی در آن جامعه) از این نوع تشکیل می‌شوند. ارتباطاتی کاملا مبتنی بر نیاز با رفتارهای کلیشه‌ای روبات گونه و ساختگی و تکراری و عاری از خلاقیت که هیچ آگاهی بر آن رفتارها حاکم نیست، گذشت و وفاداری در این نوع رابطه‌ها بی‌معنی است و افراد دخیل در این رابطه نه خود فردِ مقابل در رابطه که منفعت منفعت شخصی برایشان اهمیت دارد. این روابط زود به بن بست می‌رسند

سومین ویژگی یک رابطه حد و حدود تعریف شده آن رابطه است که باید توسط طرفین رعایت شود اگر مبحث نقابها خاطرتان باشد ما وقتی وارد هر رابطه‌ای می شویم منِ ذهنی ما آموخته است که متناسب با آن رابطه یک نقاب مناسب به چهره ما بزند. در تاکسی تا زمانی که ما به مقصد نرسیده‌ایم و ارتباط به پایان نرسیده‌است ما بواسطۀ همین حدوحدود نقابی را به صورت داریم که مناسب ارتباط ما با رانندۀ تاکسی است همینطور ایشان نیز به این مساله واقف می‌باشد و در جایگاه خود نقاب مناسب خود را به چهره دارد. چهارمین ویژگی یک رابطه آن است که هر رابطه ای یک روز به پایان می رسد چه بر اساس توافق اولیۀ دو طرفِ رابطه و چه بر اساس کنار کشیدن هر یک از طرفین رابطه به هر دلیلی.

علت تشکیل رابطل ما یک نیاز می‌باشد نیازی که یا به آن آگاه هستیم یا نیستیم ولی به هر حال به سمت آن کشیده می‌شویم تا توسط کسی که قادر به برآورده کردن آن است تامین و ارضا شویم. دومین ویژگی روابط، داد و ستد می‌باشد ما برای نیازی وارد رابطه‌ای می‌شویم و در ازای آن چیزی می‌پردازیم که متقابلاً نیازی را از فرد سمت مقابل ما برطرف می‌کند. ما نیاز داریم به مقصدی برسیم و راننده تاکسی حضور دارد که در ازای دریافتِ پول، ما را به مقصد برساند.

یک منِ ذهنی از غذا خوردن نمی‌تواند لذت ببرد، از یک سکس خوب هم انرژی نمی‌گیرد اصلا سکس خوب را متوجه نمی‌شود دائماً به دنبال تملک و تنوع در این زمینه می‌گردد از گشت و گذار در طبیعت هم لذت نمی‌برد مدام بی‌قرار است مانند گرگی که در آغل گوسفندان می‌افتد، غذای او یک گوسفند بیشتر نیست اما تمام گوسفندان را می‌درد و نابود می‌کند. پس با کنترل ذهن به راحتی نگاه خود را به دنیای اشیاء و وسایل به یک نگاه زیبا تبدیل کنید و از بند مالکیت خارج شده و به قدرِ نیاز از منابع برخوردار شوید با گسترش چنین نگاهی هیچ وقت منابع برای آسایش و راحتی همه انسان ها نه تنها کم و محدود نیست بلکه بسیار زیاد هم خواهد بود.

اصولا در جوامع ذهن زده کنونی، وسایل و اشیا به این دلیل قدرت و نفوذ دارند که باعث دزدیدن انرژی ذهن‌ها از همدیگر می‌شوند، داشته‌ها باعث می‌شود که منِ ذهنیِ صاحبِ آن داشته‌ها، برتری خود را بر سایر من‌های ذهنی اثبات کند و انرژی آن ها را بگیرد و در پی آن رقابت ناسالمی برای تملک هرچه بیشتر داشته‌ها در میان انسانها برپا می‌شود در حالیکه خودِ واقعیِ درون با این چیزها ارزش و هویت نمی‌گیرد بلکه اینها را ابزار می‌داند و سعی می‌کند به قدر کفاف از آنها برای زندگی راحت استفاده‌کند. یک خودِ واقعی انرژی خود را از منابع بی‌کرانی که قبلا هم صحبتش شد به دست می‌آورد و پل جریان انرژی کیهان به سمت دیگران می‌شود.

اگر قرار بود اندیشه‌ها و نگرش‌ها و جهان بینی‌ها در طول زمان تغییر نیابند و اصلاح نشوند و جایگزین نگردند در عصر کنونی باید مردمانی بودیم که در پای خدایِ خورشید هم چنان قربانی می‌دادیم تا از ما راضی باشد. به غیر از مفاهیم کلی یک سری مفاهیم جزیی و کوچک درونی هم هستند که گاه به علت عدم کنترل منِ ذهنی ما با آنها دچار مشکل هستیم مثل رابطه ما با خاطرات گذشته یا حساسیت به یک سری وقایع و رخداد ها و مناسبتها. این دسته از مشکلات دقیقاً با بحث کنترل منِ ذهنی اهریمنی حل و رفع می‌شود چرا که پرداختن به گذشته و فرار از حال و انرژی گرفتن از مسایل گذشته و روشن‌کردن احساساتی مثل کینه و نفرت و امید و یاس و هیجان، از علائق منِ ذهنی شماست که قبلا هم به آن اشاره شد.

تعریف این نوع رابطه ها کاملا به شما به ارث رسیده است مگر اینکه وقتی سن و سالی ازتان گذشت به واسطه مطالعه یا هم‌نشینی با افراد یا گروه‌هایی که برخلاف شما اندیشیده‌اند و شما را تحت تاثیر خود قرار داده‌اند آرام آرام تغییر نگرش و جهان بینی در ارتباط با بعضی از این مفاهیم درونی پیدا کرده باشید، همانطور که در فصل قبل هم توصیه شد بهترین کار این است که خودِ فرد آگاهانه نگاهی به اندیشه و نگرش خود به مسایل کلی جهان خلقت که اساسا برداشت‌های فانتزی درونی ما هستند بیاندازد و در آنها آگاهانه بازنگری کرده و همواره بهترین و پاسخگو ترین جهان‌بینی را برای خود برگزیند چرا که اینکار باعث می شود بهترین نوع روابط درونی را داشته باشد.

قرص‌های روان‌گردان و افراط در انواع مشروبات الکلی و ... از این دسته‌اند که در کنارگذاشتن منِ ذهنی و تجربۀ حسی شبیه به حس فرا آگاهی در اُرگاسم جنسی را می‌دهد اما از آنجا که جسم ضعیف‌ترین عنصر وجودی انسان نیز در این امر شریک‌است از مصرف این مواد آسیب و صدمات قابل‌توجهی می‌بیند، علاوه بر این اضافه کنید کارهای خطرناکی را که فرد در این حالت بدون منِ ذهنی می‌تواند انجام داده و باعث آسیب‌های جدی به ماهیت حیاتی خودش شود اما از آنجا که فرد با یکبار تجربۀ مصرف این مواد، لذّت و شعف بی‌حدی از بی‌ذهنی را تجربه می‌کند وقتی در حالت هوشیاری که مجدداً با منِ ذهنیِ غرغرو و سرکش خود مواجه می‌شود به دلیل ضعف اراده قادر به کنترل منِ ذهنی نخواهد بود لذا مجدداً دست به استعمال مخدرها، روانگردان ها و مشروبات می‌زند تا از دست منِ ذهنی خود فرارکند غافل از اینکه این کار او را به حس فرا آگاهی اصیل نمی‌رساند و نهایتا جسم او تحمل این بزم رویایی ساختگی را نخواهد داشت و ناشی از آسیب‌های مصرف آن مستهلک و نابود خواهد شد.

۱۸-نتیجه گرا نباشید: برای اینکار مجدداً در نظام نگرشی خود بگردید ببینید آیا بندی هست که به شما کمک کند با استناد به آن منِ ذهنی خود را عادت بدهید که به اعمال و نیّت انجام اعمال اهمیت بدهد و حاضر نباشد برای رسیدن به هدف دست به هر وسیله‌ای بزند. سایه اخلاقیات را بر سرش افراشته‌کنید تا بداند زندگی یک دوی سرعت نیست بلکه مسابقه دوی ماراتن است و ما باید به همدیگر در طی آن کمک کنیم. در نگرش شما حتما بندی باشد که به منِ ذهنی بفهماند جایزه نهایی را به کسی که سریع به خط پایان برسد نمی‌دهند بلکه کسی که عدۀ زیادی را با خود به خط پایان برساند برنده است.

مثلا من شخصاً به این مساله معتقدم که اگر کسی را در موردی قضاوت کردم سیستم خلقت من را در موقعیتی قرار خواهد داد تا در همان مورد یا مورد مشابه آن مورد قضاوت اطرافیانم قرار بگیرم و تلخی آن را احساس‌کنم، اعتقاد به این نگرش که از آن به "کارما" یاد می‌شود بدون اینکه بار منفیِ گناه را در فرد ایجادکند باعث کنترل منِ ذهنی می‌شود تا از انجام عمل قضاوت کردن دیگران دوری‌کند. منِ ذهنی خود را به مشورت، کمک و هم‌دردی عادت دهید تا همیشه در کنار هم‌نوع برای حل مشکلات او باشد.

۱۷-رفتار دیگران را قضاوت نکنید: سعی کنید مکرراً و مدام منِ ذهنی خود را عادت دهید که کمتر قضاوت کند و کمتر برای مسایل بیرون حکم صادر کند. منِ ذهنی ناتوان‌تر از آن است که قادر به درک نظام عظیم علت و معلول و اهداف عظیم آفرینش و خلقت انسان باشد، از سویی گفتیم که منِ ذهنی علاقه‌ای هم ندارد خود را جزیی از کل بداند و با هویتی بالاتر از خود یکی شود لذا به منِ ذهنی خود بیاموزید قضاوت نکند هرجا منِ ذهنی قضاوتی انجام داد زود عذرخواهی کنید. منِ ذهنی باید بداند که نمی‌تواند همه چیز را درک کند، نه در موقعیت قاضی رفتارهای دیگران است و نه از قضاوت دیگران سود می‌کند

۱۶-با ترس‌های خود روبرو شوید: منِ ذهنی ما را از مواجهه و رویارویی با ترسهای پنهان در سایۀ ناخودآگاهمان می‌ترساند. سعی‌کنید به مرور و با آمادگی یکی یکی دربِ اتاق‌های بستۀ ترس ذهنی خود را باز کرده و با آنها روبرو شوید این دقیقا مثل همان حالت توضیح داده در نکته شماره ۱۴ است فقط آن نکته برای ترسهای بیرونیست و این برای ترسهای درونی. ترسهای درونی اگر کهنه شده و بر روی هم تل‌انبار شوند اعتماد به نفس ما را شدیدا کاهش داده و ما را بیش از حد محتاط می‌کنند. گاهی وقتی با هرکدام از این ترس‌ها مواجه می‌شویم می‌بینیم که آنقدرها هم سخت و ترسناک نبوده‌اند فقط چون ما آنها را در تاریکی ناخودآگاه ذهن خود اسیرکرده بودیم

۱۵-سوگواری کرده و به خاک بسپارید: اکثر ما عادت داریم که از کنار شکست‌ها و عدم موفقیت ها و از دست دادن‌های خود رد شده و صحبتی از آنها نکنیم. وقتی عزیزی را از دست می‌دهیم دچار یک غم شدید می‌شویم برای آن عزاداری و سوگواری می‌کنیم و سپس به خاک می‌سپاریم و آرام می‌گیریم دقیقاً در ارتباط با شکستهایتان هم متناسب با میزان تلخی و سوگ آن، عزاداری کرده و آن را به خاک بسپارید تا پروندۀ آن در ذهنتان بسته شود و راهی سایۀ شما نگردد و بصورت یک ترس در نیاید.

اگر خود را با رویارویی با این نتایج که مطلوب ما نیستند از قبل آماده نکنیم شوکه می‌شویم و از لحاظ روانی دچار آشفتگی و یاس شده و چه بسا انگیزۀ خود را برای اهداف بعدی از دست بدهیم وقتی خدای نکرده یکی از نزدیکان و عزیزانمان دچار بیماری مزمن و سختی می‌شوند باید با حفظ روحیۀ تلاش برای درمان و امیدواری به بهبودی همیشه این احتمال را هم ببینیم که ممکن است آن فرد خدای ناکرده از این بیماری تلف شده و از دنیا برود، نترسید به ذهن آوردن چنین احتمالی باعث نمی‌شود که شما آن نتیجه را خلق کنید بلکه به شما کمک می‌کند ذهناً آمادگی مواجه شدن با پیشامدهای ممکن را داشته باشید تا در صورت وقوع به هم نریزید و مدیریت ذهنی خود را از دست نداده و در عین حال به سایر نزدیکان در تحمل این نتیجه سخت و دشوار کمک کنید

۱۴-پایان هر چیزی را در ذهن خود ببینید: سعی کنید در اتفاقات و امور مهم، سخت، بحرانی، و تعیین کننده زندگی خود که برای آن تلاش کرده اید یا برایتان ناخواسته پیش‌آمده و درون آن قرارگرفته‌اید به طور آگاهانه پایان آن را همه جوره ببینید هم مثبت هم منفی، نترسید از اینکه نتایج محتمل را تجسم کنید. مثلا قصد دارید در یک آزمون مهم زندگی مثل کنکور یا استخدام شرکت کنید حتما و حتما در کنار تلاش و برنامه ریزی مستمری که برای رسیدن به پیروزی می‌کنید تمام احتمالات ممکن در نتیجه نهایی را در ذهن خود ببیند نگذارید هیچ احتمالی باشد که شما متصور نشده‌اید

در هیپنوتیزم، شما در زمان بیداری به حالتی از خواب مصنوعی می‌روید که با کنار رفتن منِ ذهنی ناخودآگاهتان برای استخراج خاطرات یا ثبت برخی اطلاعات کاملا بدون محافظ در دسترس فرد هیپنوتیزم کننده قرار می‌گیرد و هیپنوتیزم‌کننده بسته به میزان مهارتی که دارد قادر به انجام اموری است که گاهاً خطرناک و جبران ناپذیر می‌باشد مانند این که فایلهای سیستمی کامپیوتر را در اختیار یک کودک قرار دهید که پاک کند یا جابجا کند معلوم است این سیستم بعدا چگونه عمل خواهد کرد بنابراین تا حد ممکن خود را به دست هیپنوتیزم بخصوص افرادی که نمی شناسید و همراهی هم با شما نیست ندهید و سعی کنید با صبر و تمرین و تکرار انجام برخی از کارها را خود آگاهانه انجام داده

۱۳- دوری از تلویزیون: سعی کنید تا حد ممکن از تلویزیون و برنامه های تلویزیونی دوری کنید اگر هم مایل به دیدن چیزی هستید خودتان با انتخاب خودتان فیلم یا برنامه‌ای را برای خودتان پخش کنید. اصولا تلویزیون و گردانندگان و سازندگان برنامه‌ها چون توسط من‌های ذهنی بسیار قدر قدرتی کنترل می‌شوند و در راستای منافع عظیم تجاری سیاسی و اعتقادی هستند که موفقیت در آن در گرو مسخ شدن و کنترل شما می‌باشد، اقدام به پخش برنامه‌ها با موضوعات خاص در زمانهای خاص و با انبوه تبلیغات گسترده می‌کنند تا من ِ ذهنی شما را برانگیخته کرده و وادار به کرنش در برابر خواسته‌های خود نمایند. گرایش بی حد و حصر به برنامه های جذاب تلویزیونی منجر به جامعه‌ای مصرفی، بی‌منطق، هیجانی و مدگرا می‌شود که مردمانش کاملا ذهنی عمل می‌کنند، خیلی خودآگاه نیستند و هیچ حسی از میل به تغییر ندارند