بریده‌هایی از کتاب شناخت ذهن و کنترل آن

"دیوانگی یعنی انجام کاری دوباره و دوباره و انتظار نتیجه متفاوت داشتن"

انسان بعنوان یک موجود زنده پیچیده، از سه بُعد وجودی تشکیل شده‌است، و دقیقا یک انسان زندۀ سالم، مثلثی است از حضور و همنشینی این سه بُعد در کنار همدیگر. بُعد روح، بُعد جسم و بُعد ذهن، سه بخش و رکن اساسی وجود انسان هستند.

یک انسان که از بازی منِ ذهنی خارج شده است در این رقابت قرار نمی‌گیرد انرژی وجودی خود را از منابع عالی که در اختیارش است مثل طبیعت، محبت خانواده و نزدیکان و دوستان، مفید بودن برای جامعه، عبادت و سرگرمی های مفید، سکس خوب و لذت بخش، خورد و خوراک عالی و ... کسب می‌کند و واسطه جریان انرژی کیهان به سایرین می‌شود انرژیش دزدیده نمی‌شود بلکه خود آن را منتشر می‌کند و دریافت‌کنندگان را سیراب می‌کند، دعوا را کش نمی‌دهد و با آرامش و منطق و گفتگو به آن پایان می‌دهد و همیشه خالق صلح و دوستی خواهد بو

دقت کنید منِ ذهنی همه چیز را از دریچه دید خود می‌نگرد و دوست دارد نسبت به همه چیز موضع بگیرد و آنها را قضاوت کند این از روحیه فردیت ذهن ناشی می‌شود. تمایلی ندارد به مسائل بصورت خنثی نگاه کند، یک روز آب و هوا موافق میل اوست روز دیگر در شرایط دیگر همان آب و هوا شدیدا باعث رنجش او می‌شود. منِ ذهنی در پهنۀ بیکران هستی به دنبال این است که جدای از بقیه باشد و همه چیز را هم جدا از هم می‌بیند چرا؟ چون در تنهایی و جدا بودن هویت او پیدا می‌شود و شخصیت معنی می‌یابد و شاید اصلا فلسفه زندگی روح انسان در کالبد زمینی به همین دلیل است تا آگاهانه بتواند از این فردیت رد شده و به وحدت وجودی برسد

در سه دهۀ اول زندگی مسایل مختلفی برای آموختن وجود دارد آموزش‌های مختلف می بینیم و روابط تازه آغاز می‌کنیم اما از دهه سوم به بعد کم کم اوضاع زندگی پایدار می‌شود موضوعات ضروری کمتری برای آموزش دیدن نیاز داریم و روابطمان اکثرا شکل گرفته و به بلوغ رسیده‌اند و اغلب از بابت آنها دغدغۀ فهمیدن و یادگیری نداریم، دقیقا از همین موقع باید برای کنترل ذهن نسبت به آموزش دیدن اقدام کنیم. بسته به علائقی که دارید مواردی را انتخاب کنید و بصورت حرفه‌ای یا صرفا یادگیری اولیه آموزش ببینیم اگر لازم بود در کلاسهای آموزشی شرکت کنیم و منِ ذهنی خود را وادار کنیم که حاضر و ناضر در محل در پی یادگیری باشد.

تکلیف پرانتزهای بی‌موردی که در ذهنتان باز مانده‌است و نیازی به پیگیری ندارند را ببندید اگر کسی خطای ناخودآگاه و قابل گذشتی در مورد شما کرده در ذهن خود او را ببخشید و به منِ ذهنی خود دستور دهید که پرونده‌اش را ببندد و کنار بگذارد نگذارید به صورت یک انرژی منفی در ذهن شما باقی بماند و منِ ذهنی آن را وارد ناخودآگاهتان کند و شما را آزار دهد. اگر شما خطایی کرده‌اید خود را ببخشید و رهاکنید. نگذارید منِ ذهنی به چیزهایی چنگ بیندازد و گیر بدهد که انرژی و توان شما را بیهوده مستهلک می‌کنند.

بوهایی را متوجه خواهید شد، فشارهایی را به بدن خود از محل نشستن و سطوح در تماس حس خواهیدکرد که اصلا قبل از این تمرین متوجه آنها نبوده‌اید، کنترل تنفس در طی این مدت در دستانِ شما خواهدبود، آگاهی خود را حس خواهیدکرد و حس سنگین لذت‌بخشی خواهید داشت، اما منِ ذهنی شما بی‌قرار خواهد بود می‌دانید چرا؟ چون تمام این احساس ها را توسط من ِ ذهنی و از مسیر او حس می‌کنید نه بخش ناخودآگاه ذهن خود، و این برایش خیلی سخت است چون می‌داند بدون او هم این دریافت‌ها بود اما آگاهانه نبود و نیاز نبود او در این امر دخیل شود. پرداختن به تمرین حضور، ذهن را در زمان حال و مکان حال به دام شما خواهد انداخت لازم نیست همواره اینطور باشید چرا که امور زندگی و کارتان مختل می‌شود

از امروز قبل از انجام اغلب امورِ روزمره که از اضطرار و عجله کمتری برخوردارند سه ثانیه مکث کنید و در طی این سه ثانیه با حس حضور در محل و زمانِ حال منِ ذهنی را احضار کنید تا با هم نسبت به شروع آن کار اقدام کنید. برای مثال وقتی داخل خودروی خود می‌نشینید قبل از اینکه بلافاصله موتور را استارت کنید مکث کنید متوجه فضای اطراف، فرمان، دنده ترمز و کلاچ و گاز، آینه و سوییچ خودرو بشوید آگاهی را در محل احضار کنید و سپس اقدام کنید

مطالعه تنها کاری است که سعی کنید به آن عادت کنید چون در هر حالت ذهن به آن عادت نمی‌کند و تمام تلاشش این خواهد بود که کتاب را از دست شما بگیرد.

بدانید که از این پس توجه منِ ذهنی سایرین متوجه رفتارِ آگاهانه شماست با آن مقاومت خواهند کرد تا شما را خسته و ناامید کنند که مبادا جبهۀ آگاهی روز به روز رشد کرده و منِ ذهنی را از تسلط و حکومت بر انسان ها ساقط کند. سعی کنید نگذارید دهه ها همنشینی با منِ ذهنی باعث شود نور آگاهی شما به وجود او و اعمال نادرستش زود خاموش شود و مجدداً شما را در گرداب خود غرق کند، بیشتر مطالعه کنید در جمع دوستان و انسانهای آزاداندیش آگاه و اهل مطالعه بییشتر وقت صرف کنید و آرام آرام بدون اینکه حساسیتی را برانگیزید نسبت به آگاهی بخشی در زمینه منِ ذهنی اقدام کنید

احساس می‌کنم گفتنی ها را گفتم و وظیفه خود را در نگارش تمام تجربیات و اندیشه هایی که از مطالعه و هم اندیشی و گفتگوهای زیاد در این زمینه به دست آورده بودم در قالب یک کتاب به جا آوردم و اینک حاصل همه تلاشهای خالصانه و بی منت این‌جانب این تحفۀ سبزی شد که با تمام وجود به همه فارسی‌زبانان عزیز در جای جای این کره خاکی تقدیم می‌کنم، لطفا کاستی‌های آن را بر من ببخشید و خواهشاً مطالعه آن را به همه دوستان خود نیز توصیه کنید.

هیچ وقت یادم نمی‌رود سالها پیش به هنگام رانندگی اشتباه‌کردم و جلوی یک اتومبیل دیگر پیچیدم راننده آن اتومبیل خیلی ناراحت شد و با بوق و چراغ سعی‌کرد به من بفهماند من کار اشتباهی‌کردم، خودم هم فهمیدم که کار اشتباهی انجام داده‌ام اما طرف بی‌خیال نمی‌شد و دنبالم آمد تا پشت چراغ قرمز صاف وایستاد کنارم و شیشه ماشین و پایین‌داد و شروع کرد به داد و بیداد و ناسزا گفتن. در آن لحظه چون بواسطه عملِ من انرژی از دست داده بود منِ ذهنی او حریصانه سعی در این داشت که من را عصبانی‌کند تا با هم‌افزایی رفتار او، در یک مجادله لفظی یا اگر پیش‌آمد فیزیکی به او انرژی خود را ببازم اما من در کمال خونسردی لبخندی از روی عذرخواهی زدم و گفتم: "دوست عزیز حق کاملا با شماست اشتباه از من بود از بی خوابی و خستگی بود شما ببخشید." قیافه طرف بعد این جمله من دیدنی بود یکهو آرام شد و کلا بی‌خیال شد و رفت

اگر منِ ذهنی باشید در هر وضعیتی که نسبت به آن فرد باشید وارد بازی شده و از دو حالت خارج نیست یا به او انرژی می‌دهید و از این پیروزی سرمست و راضیش می‌کنید و یا قویتر از او عمل کرده و باقیمانده انرژی او را نیز دریافت کرده و ضربه نهایی را به منِ ذهنی کلافه و شکست خورده او وارد می کنید و البته کلک زندگی کاری خود را هم حتما کنده‌اید. اما وقتی خودِ واقعی باشید و طرف هم رییس عصبانی باشد با یک لبخند بر چهره به او خواهید گفت: " فلانی چرا آنقدر عصبانی هستید آیا مشکلی پیش آمده، عصبانیت برای شما خوب نیست، چشم، اجازه دهید تا بیشتر بررسی‌کنم و مشکل را برطرف کنم" این جمله یا هر جمله ای شبیه این که مناسب مشکل بوجود آمده باشد آب سردی است بر یک منِ ذهنی برافروخته که نقابش را از صورتش شسته و می‌برد.

فرض کنید سر کار تو اتاقتان نشسته‌اید که ناگهان رییس شما با توپ و تشر وارد می‌شود و با بهانه قرار دادن یک کم‌کاری یا مساله، قصد جدال لفظی با شما را دارد. دقت کنید وقتی کسی اینگونه به سمت شما می‌آید شما دقیقا نمی‌دانید تا قبل از ورود او به سمتِ شما چه بر سر او گذشته است و چه اتفاقی افتاده است احتمالا در یک جدال ذهنی در جای دیگر مثل دفتر مافوق خودش یا در منزل یا در مسیر، نمی دانیم هر جایی ممکن است باشد، انرژی خود را به یک منِ ذهنی قوی‌تر باخته است و شما اولین و مناسب‌ترین طعمه‌ای هستید که او پیدا کرده‌است و می‌تواند از شما انرژی از دست داده خود را به زور گرفته و جایگزین کند و منِ ذهنی خود را ارضا کند.

در رابطه منِ ذهنی – خودِ واقعی سمت خودِ واقعی تا زمانی که بتواند بر کنترل خود بر منِ ذهنی مسلط باشد می‌تواند با صبر و هنر خود این هم افزایی را خنثی و رفتار مجادلانه منِ ذهنیِ سمت مقابل را میرا و خاموش‌کند. یکی از بهترین تکنیک ها در این زمینه تکنیک نقاب برداری می باشد در این تکنیک فرد سمت خودِ واقعی به جای تغذیه انرژی منِ ذهنی مقابل می‌تواند با به خاطر آوردن وضعیت کنونی او به او، او را نسبت به وضعیت خود آگاه و منِ ذهنیش را رو درروی خودِ واقعیش قرار دهد

به روابط خود در حوزه عملکردی خود وفادار و متعهد باشید از این جهت که هم باعث خوش‌نامی شما برای روابط بعدی خواهدشد هم اینکه افراد طرف رابطه شما ممکن است در باقی مراحل زندگیِ کاری و شخصیتان هنوز نقش برای بازی‌کردن داشته باشند و نهایتا اینکه بهداشت روان ذهنی شما در گرو همین تعهدهاست. هر رابطه‌ای را باید یا وارد نشد و یا اگر وارد شدیم تا زمانی که شرایط اولیه برقرار است و طرف به تعهداتش عمل می‌کند ما به خاطر زیاده خواهی خود منجر به بهم خوردن رابطه نشویم و همیشه فکر کنیم آیا اگر با خود ما چنین می‌کردند برایمان قابل تحمل بود؟ در عصری که همه به جای تعمیر زود تعویض می‌کنند همیشه تا حد ممکن به تعمیر رابطه ها بیندیشیم نه جایگزینی سریع.

رابطه نیاز به مدیریت دارد در هر رابطه ای از روابط مالی و رسمی بگیرید تا روابط عاطفی و جنسی که صمیمیت بالایی بین طرفین ایجاد می‌شود بستر رابطه باید مدیریت شود و هر دو طرف باید در امر مدیریت رابطه سهیم باشند و آن را به امان خدا نسپارند برای مدیریت یک رابطه باید بازخوردهای رابطه را خوب سنجید و همواره از رفتار طرفین و شرایط موجود در رابطه سیگنال های لازم را دریافت کرد. رابطه مثل کودکی است که از لحظه ایجاد متولد می شود. گاهی شاد است گاه گریان است، گاه تب می‌کند، گاهی حالش خیلی خوب است، گاهی نیاز به تغذیه دارد، گاهی اگر زیاد تغذیه اش بکنی حتما بالا می آورد، رابطه به بلوغ می رسد رشد می‌کند مسن می‌شود و می‌میرد.

حتماً قبل از ایجاد هر رابطه‌ای متناسب با شرایط رابطه به پایان و خاتمه رابطه هم فکر کنید همه روابط محکوم به تمام شدن هستند برخی بر اساس قرار داد مدون قبل از رابطه و تا زمانیکه منافع مدنظر طرفین تامین شود و رابطه به پایان برسد، برخی دیگر با به هم خوردن تعهدات موظف هر کدام از طرفین قبل از تامین کامل منافع طرفین، که در این حالت اکثرا روابط متناسب با نوعشان با مقداری دلخوری و کشمکش به پایان می‌رسند

نکات عمومی و کلی رابطه نکته اول: اصولا وقتی وارد یک رابطه می‌خواهیم بشویم باید با خود، آگاهانه بیندیشیم که آن رابطه برای ما چه سودی دارد و در عین حال ممکن است چه زیان‌های احتمالی در ابعاد فردی، اجتماعی، اعتباری و ... برای ما داشته باشد. گاهی برای منافع شغلی و کاری و اقتصادی وارد رابطه می‌شویم، گاهی نیاز عاطفی و همنشینی ما را به یک رابطه می‌کشاند، گاهی نیاز به ارضای میل جنسی این کشش را منجر می‌گردد، حتی گاهاً ما ناچار از هم جواری با کسی هستیم ولی تشخیص می‌دهیم اگر یک رابطۀ محترمانه با آن فرد برقرارکنیم هم منافعمان بیشتر تامین می‌گردد و هم آرامش بیشتری خواهیم داشت

روابطی که دچار مشکل هستند و نیاز به تعمیر و بازنگری دارند. ممکن است در رابطه ای به سر می‌برید که به دلایلی دچار مریضی و ناخوشی شده است اولاً که باید علائم را به موقع و خوب دریافت کنید و متناسب با مریضی آن را مداوا کنید این گونه روابط ارزش دارند که ترمیم بشوند چرا که برای طرفین ارزش بالایی دارد و طرفین انرژی و وقت زیادی صرف و سرمایه‌گذاری کرده‌اند و از بین رفتن آن رابطه ممکن است خسارت‌های زیادی به خودشان و اطرافیان واردکند، مانند یک رابطۀ زناشویی که سالها از تشکیل آن گذشته و با عشق و علاقه و آگاهی شروع شده و در سایه آن فرزندانی به دنیا آمده‌اند یا دوستی هایی که عمیق و دیرین هستند و به یک اختلاف نظر بزرگ رسیده‌اند مواظب این روابط باشید به تعمیر و ترمیم آنها فکر کنید. بهترین روش‌های درمانی برای بهبود این روابط گفتگو و همکاری دوطرفه برای ریشه‌یابی و استفاده از مشاورۀ خوب و سازنده می‌باشد.