بریده‌هایی از کتاب شناخت ذهن و کنترل آن

اصولاً مردمانی که خیلی تلاش نمی‌کنند عوض بشوند چشم امید به معجزات دارند. معجزه را بسپارید به هوشمندیِ سیستمِ جهانِ خلقت و شما تلاشِ هدفمند و پویای خودتان را کماکان ادامه دهید.

منِ ذهنی چیزی نیست جز تلاش اطرافیان به خصوص والدین و خواهر و برادرها برای تربیت ما و آموختن به ما.

با تکرار رفتار همیشگی، شما هر روز صبح که وارد امور زندگی می‌شوید به جای خاصی نمی‌رسید چه با کت و شلوار برندِ گران‌قیمت و چه با تیپ اسپورتتان، چه ادوکلن زده باشید و چه نزده باشید، مگر آنکه واقعا تصمیم گرفته باشید جهت زندگی خود را از حالت موجود تغییر بدهید.

واقعاً ما انسان‌ها که دائم از یک سَبک و روش درانجام بیشتر امور و روابطمان پیروی می‌کنیم انتظار داریم هر بار با نتیجۀ خارق‌العاده و جدیدی مواجه شویم؟

"دیوانگی یعنی انجام کاری دوباره و دوباره و انتظار نتیجه متفاوت داشتن"

برای ما ارتباط با مفهوم مرگ چگونه است تا برای یک مرده شور که در غسالخانه هر روز با این پدیده مواجه است؟

ذهن علت همه این برداشت‌های متفاوت و بازخوردهای متنوع می باشد که باعث می شود ما از یک رابطه خشنود باشیم و یا برعکس احساس نارضایتی بکنیم و چون هر فردی دارای ذهن منحصر به فرد خودش می‌باشد این همه تفاوت در همین ذهنهای افراد می باشد که این تفاوت رفتارها و برداشتها به وجود می آید. در ادامه این کتاب به بررسی ذهن می پردازیم ابتدا سعی می کنیم ذهن را بشناسیم، به تجزیه تحلیل آن خواهیم پرداخت و در نهایت به کنترل ذهن و روش‌های کنترل آن اشاره خواهیم کرد.

رشد ذهن را می توان به مانند انبوهی از کاغذهای برچسبی دانست که از سمت دنیای بیرون بر خودِ واقعی زده می شود طوری که این خودِ واقعیِ کودک در طی رشد و نمو در زیر انبوهی از این برچسب‌ها پنهان شده و مدفون می شود و ذهن شروع به باور این برچسب‌ها می کند.

"دیوانگی یعنی انجام کاری دوباره و دوباره و انتظار نتیجه متفاوت داشتن"

"دیوانگی یعنی انجام کاری دوباره و دوباره و انتظار نتیجه متفاوت داشتن"

"دیوانگی یعنی انجام کاری دوباره و دوباره و انتظار نتیجه متفاوت داشتن"

تاثیر کوهنوردی بر روی منِ ذهنی دیدنی است حسی از حیرت و سکوت و اینکه این چه کاری است می‌کنید کاملا در چهرۀ منِ ذهنی قابل دیدن است. البته دقت کنید در هیچ کاری افراط نکنید چون دقیقاً همین منِ ذهنی قابلیت این را دارد که کوهنوردی یا هر عمل جالب اینگونه را از چنگ شما درآورده و به یک اعتیاد مزمنِ آزاردهنده که خود و دیگران را عاصی کنید تبدیل‌کند، نه تنها کوهنوردی بلکه هر عمل دیگری که روز اول حس سرور و شعف در شما ایجاد می‌کرد را می‌تواند به نفع خود تصاحب کند.

۵-مساله مرگ برای منِ ذهنی نامفهوم و ترسناک است.

ذهنِ انسان در مواجهه با مسائل جدید که در حال یادگیری آن می‌باشد در حالت خودآگاه قرار می‌گیرد و دقیقا بعد از مدتی که به مساله تسلط یافت و مهارت پیداکرد اجرای آن را به بخش ناخودآگاه خود می‌سپارد. سالهاست که مسواک می‌زنیم بدون اینکه در جزییات آن حضور داشته باشیم. کار مربوط به شغلمان را به راحتی و با تکرار کم‌نظیری انجام می‌دهیم بدون اینکه لازم باشد خودآگاه عمل کنیم.

پرورش می‌دهند و تربیت می‌کنند. آیا کسی متوجه این توطئه هست؟

در حقیقت تمام رفتارهای انسان توسط ذهن انجام می‌شود، ذهن وظیفه دارد به ما در صحبت کردن، گوش کردن، اندیشیدن، فکرکردن، تصمیم‌گرفتن و ... کمک کند و این اربابِ وجود، بی‌شک بدون داشتن یک دستیار شش‌دانگ و آماده، قادر به انجام هیچ کاری نیست.

حاضرین در جمع دریافت کرده‌اید که جسمت اینجاست ولی خودت اینجا نیستی حواست کجاست؟ در حقیقت حواس شما جایی نرفته همان جا در بدن زندۀ شما که توسط ذهن ناخودآگاه کنترل می‌شود حضور دارد اما چون منِ ذهنی را در دسترس ندارید این حواس تجزیه و تحلیل نمی‌شوند و فقط دریافت می‌شوند، شما می‌شنوید اما متوجه نمی‌شوید، می‌بینید اما درک نمی‌کنید چون دستیار همه‌کارۀ شما حاضر به حضور در آن مکان و زمان برای انجام وظیفه خود نبوده است.

"دیوانگی یعنی انجام کاری دوباره و دوباره و انتظار نتیجه متفاوت داشتن"

شخصی که بتواند ذهن خود را به کنترل در بیاورد بر رفتارها و ارتباطات و روابط خود تسلط خواهد یافت و اولین گام را به سوی موفقیت‌های شخصی و در نتیجه جمعی خواهد برداشت

این انسان‌ها نیستند که انسان‌ها را تربیت می‌کنند و پرورش می‌دهند. این ذهن‌ها هستند که ذهن‌های بعد از خود را عین خود پرورش می‌دهند و تربیت می‌کنند.