بریده‌هایی از کتاب مرد تکثیر شده

خدا کند وقتی که تو بیدار می‌شوی، او هنوز باشد.

درست است که با گذشت زمان، همه چیز می‌گذرد، اما مواردی هستند که در آن‌ها حرکت کند می‌شود تا به درد فرصت بیش‌تری بدهد. چنین مواردی بوده‌اند و خواهند بود، اما خوشبختانه خیلی کم هستند. مواردی که در آن‌ها نه درد می‌ماند و نه زمان می‌گذرد.

حتی در بزرگ‌ترین پیروزی‌ها هم باید به موقع عقب نشست.

برخلاف آن‌چه معمولاً فکر می‌کنیم، گرفتن یک تصمیم، یکی از ساده‌ترین تصمیمات در این دنیاست. فقط به دو چیز یعنی درجه‌ی ظرفیت ما و دیگری درجه‌ی اراده‌ی ما بستگی دارد.

همه‌ی ما کم و بیش چهره‌های عمومی هستیم، فقط اختلاف در تعداد تماشاگران است.

به هر حال زندگی به گونه‌ای ساخته شده است که حتی درهایی که فکر می‌کنیم به طور سخت و محکمی بسته شده‌اند، به لطف فروتنی و نظم و ترتیب گشوده می‌شوند.

هرچه کم‌تر جرأت رویارویی با آن‌چه را که در جلوی ما قرار دارد داشته باشیم، بیش‌تراحتیاج داریم تا تقصیر را به گردن شخص دیگری بیندازیم.

برای روح‌های شکننده و کم‌انعطاف که تمایل به دلتنگی دارند، زندگی کردن، فقط نوعی تنبیه بسیار سخت است،

اگر من در این لحظه بمیرم، بخشی از آینده یا آینده‌های ممکن برای همیشه از بین خواهد رفت.

بگوییم آینده فقط یک خلاء بزرگ است. چیزی بیش‌تر از زمان تغذیه شده توسط حال جاودان نیست.