بریده‌هایی از کتاب ماه عسل در پاریس

گاهی احساسات آن‌قدر قوی می‌شوند که تو ناخواسته تسلیم‌شان می‌شوی.

باید هر روز از ازدواج‌مون فقط ماه‌عسل باشه.»

بعد از چند دقیقه دیوید می‌گوید: «متنفرم، متنفرم از اینکه تو خوشحال نباشی.»

«من باید تو رو نقاشی می‌کردم، چون نمی‌تونستم نبودنت رو تحمل کنم و این تنها راهی بود که می‌تونستم دوباره تو رو کنار خودم داشته باشم.»

ازدواج یعنی هنر مهم سازش

و قهوه‌اش را تکانی می‌دهد و می‌گوید: «واقعاً دور از تمدنه که این‌جور چیزها پیش بیاد، اما من دو زن طلاق‌داده دارم که هر دوشون زیبا و فوق‌العاده بودند؛ فقط شرم‌آوره که من این موضوع رو وقتی باهاشون زندگی می‌کردم، نفهمیدم.»

وقتی نتونی به چیزها نزدیک بشی و مجبور باشی همه‌چیز رو از پشت سر آدم‌ها ببینی، وقتشه بیایی بیرون

«همسر عزیزم، فقط یادت باشه که من تا قبل از دیدن تو خوشبختی رو اصلاً نمی‌شناختم.»

ماه‌عسل در پاریس جوجو مویز

وقتی نیمه‌شب برای قدم‌زدن به خیابان‌های اطراف میدانِ لاتین رفتم، باران ریزی باریدن گرفته بود. بعد از گذشت چند ساعت، کلاه پشمی‌ام خیس شده بود و قطرات آب از یقه‌ی لباسم به پایین می‌غلتیدند؛ اما من احساس‌شان نمی‌کردم و کاملاً غرق در فکرهای آشفته‌ام بودم.