بریده‌هایی از کتاب فرستاده

روسیه، هند و ایران قبل از ۱۱ سپتامبر ائتلاف شمال را حمایت می‌کردند. آنان ظهور دولتی جدید را درصورتی‌که ائتلاف شمال در آن حضوری برجسته و تضمینی می‌داشت، حمایت می‌کردند. درعین‌حال، آن‌ها قبول داشتند که تقسیم قدرت با پشتون‌ها برای جلوگیری از جنگ داخلی ضروری است. پاکستان امید کمتری داشت، اما با کنترل کابل در دست نیروهای ائتلاف شمال بهترین چیزی که منطقی بود اسلام‌آباد در این برهه به آن امیدوار باشد، توافقی بود که حضور کافی پشتون‌ها را تضمین کند.

فقط طالبان درست می‌گفتند. آن‌ها قول دادند نظم را حاکم کنند، لویه جرگه تشکیل دهند و شاه پیشین را بیاورند تا بر فرایند انتقال سیاسی نظارت داشته باشد. کرزی و دیگر افغان‌ها طالبان را وسیله‌ای می‌دیدند برای فرار از فاجعه‌ای که کشور را درخود غرق کرده بود.