بریده‌هایی از کتاب شاه کلید ثروت

هرکسی مجموعه‌ای از عادات است. برخی ساخته‌ی خود ما هستند، درحالی که بقیه غیرارادی‌اند

احساسات فریبکار و نامطمئن هستند و اگر به‌وسیله‌ی قوه‌ی تعقل تعدیل نشوند و تحت هدایت قوه‌ی اراده قرار نگیرند می‌توانند بسیار خطرناک باشند

انسانی که توانایی تصرف کامل ذهن خویش را کسب کند، می‌تواند هرچیز دیگری را که بحق سزاوار آن است تصرف کند. ـ اندرو کارنگی

حالت ذهنی معروف به ایمان برای تبدیل سریع خواسته به معادل جسمانی‌اش به‌قدری مساعد است که معروف شده است فوری تغییر را ایجاد می‌کند

ما ترکیبی از انرژی‌های فردی هستیم

«بدن شما، چه مرده چه زنده، مجموعه‌ای از میلیون‌ها انرژی کوچک است که هرگز نمی‌میرند.»

انسان به دو شیوه می‌تواند با زندگی برخورد کند. یکی این است که نقش اسب را بازی کند در حالی که زندگی سوار بر اوست. دیگری این است که سوارکار شود در حالی که زندگی نقش اسب را بازی می‌کند

عادت قطعیت هدف، فقط با تکرار فکر آن هدف به عادت تبدیل می‌شود، با آوردن مکرر آن فکر در ذهن؛ با ارائه‌ی مکرر فکر در تخیل و با میلی سوزان برای تحقق آن، تا وقتی که تخیل طرحی عملی برای کسب آن میل ایجاد کند

قدرت تمرکز نیز محصول اراده است، همچنین با انضباط فردی ارتباطی چنان نزدیک دارد که «برادران دوقلو» ی این فلسفه نامیده شده‌اند

انضباط فردی فقط محصول اراده است

شخصیتی دلپذیر به شخص توانایی می‌بخشد تا خود و ایده‌هایش را به دیگران بفروشد

خیال‌پردازان طلایه‌داران تمامی پیشرفت‌های انسان بوده‌اند

شاعری سرود: بادبان‌های یک کشتی به‌سمت مشرق، دیگری به‌سمت مغرب تحت فشار همان وزش باد این جهت بادبان‌هاست نه تندبادها که به آن‌ها دستور می‌دهد کجا بروند

قطعیت هدف موجب خوداتکایی، ابتکار شخصی، تخیل، اشتیاق، خویشتن‌داری، و تمرکز روی تلاش می‌شود؛ همه‌ی این‌ها پیش‌نیازهای نیل به موفقیت مادی هستند

قطعیت هدف و عادت پیمودن مسافت اضافی موجب تشکیل نیرویی می‌شود که قوه‌ی تخیل حتی تخیلی‌ترین افراد را مبهوت می‌کند

برای تحقق آرزوهای امروز، و برای وعده‌ی تحقق آرمان‌های فردا سپاسگزار باشید

هر روز باید ذهن خویش را به آگاهی از وفور نعمت و فراوانی، بدون وجود ترس از فقر و نداری عادت دهید

تمرین کنید برای هر آنچه زندگی به شما ارزانی داشته سپاسگزار باشید

بزرگ‌ترین نوع خوشبختی امید به رسیدن به خواسته‌ای است که هنوز به‌دست نیامده باشد

فیلسوفی بزرگ فرمود: «من به این نتیجه رسیده‌ام که پذیرش فقر، یا پذیرش ناخوشی، اقرار صریح به بی‌ایمانی است.»