بریده‌هایی از کتاب آن مرد با باران می‌آید

همان‌طور که دست‌هایم را دور دهانم حلقه کرده‌ام، سرم را رو به آسمان می‌گیرم. ستاره‌های ریز و درشت، از همیشه پرنورتر و نزدیک‌تر به نظر می‌رسند. انگار آن‌ها هم با چشمک‌زدنشان دارند با ما تکرار می‌کنند: «الله‌اکبر».

ـ یه قانونیه که امریکاییا سال ۴۳ واسه خودشون وضع کردن؛ این‌که اگه یکی از اتباعشون، حالا فرق نمی‌کنه زن، مرد، بچه، حتی سگشون، از روی فهم و عمد یا غیرعمد و حتی تو حالت مستی، مرتکب هر خطا و جرمی بشن، مثلاً بزنن چشم‌وچال یکی رو کور کنن، یا حتی بزنن آدم بکشن، دادگاه‌های ایران حق رسیدگی به جرم و جنایت اونا رو ندارن و باید برن تو مملکت خراب‌شده خودشون محاکمه بشن. اما اگه یه ایرانی تو امریکا مرتکب کوچیک‌ترین خطایی شد، همون‌جا باید مجازات بشه.

«شاه فراری شده، سوار گاری شده»

رهبر ما چهارده سال قبل، وقتی داشتن تبعید می‌شدن، فرمودن سربازای من الان تو گهواره‌هاشون هستن. افتخار کنین که اون سربازا شماها بودین برادرا

من می‌گم نمی‌شه با دست خالی، با یه حکومت دوهزاروپونصد ساله درافتاد.

فکر می‌کنی آیت‌الله خمینی دلش نمی‌خواست مثل بقیه، یه زندگی آروم و راحت داشته باشه؟ تو کشور خودش، پیش خانواده و فامیل و مردمی که دوست‌شون داره، بی‌دغدغه و آزاد زندگی کنه، نه این‌که شب و روز تحت مراقبت دشمن باشه. تو این سن‌وسال، زیر این‌همه فشار و سختی، در کنار داغِ از دست دادن پسرش ... تو فکر می‌کنی چرا زندگی به این سختی رو برای خودش انتخاب کرده؟

وقتی هدفت تو زندگی رضایت خدا باشه، اون‌وقت می‌بینی که تحمل درد و رنج و سختی برات آسونه. وقتی بدونی قدم تو راهی گذاشتی که خدا می‌خواد، وقتی واسه عزت و سربلندی دینت تلاش کنی، اون‌وقت حتی از مرگ هم نمی‌ترسی.

«زیر بار ستم نمی‌کنیم زندگی، جان فدا می‌کنیم در ره آزادگی» ...

از پشت پرده‌ی تار و لغزان اشک، می‌بینم که به‌جای مجسمه‌ی شاه که حالا تکه‌تکه روی زمین افتاده، روی پایه‌ی سنگی وسط میدان، پرچم سبز الله‌اکبر بالا رفته است.

«فرموده روح خدا چنین است، سکوت و سازش، کار خائنین است»

«صبر داشته باش مرد! ... صبر ... ان‌الله‌مع‌الصابرین.»

«این است شعار ملی، خدا، قرآن، خمینی»

به قول عزیز «به داغ باید زمان داد تا سرد و فراموش بشه.»

شاه اگه با این چیزا ضعیف بشه که دیگه شاه نیست.

وقتی به خدا توکل کردی، دیگه نباید از هیچ چیز بترسی.

ـ وقتی هدفت تو زندگی رضایت خدا باشه، اون‌وقت می‌بینی که تحمل درد و رنج و سختی برات آسونه. وقتی بدونی قدم تو راهی گذاشتی که خدا می‌خواد، وقتی واسه عزت و سربلندی دینت تلاش کنی، اون‌وقت حتی از مرگ هم نمی‌ترسی.

رفتی کلاس اول این شعر را عوض کن: آن مرد تا نیاید ... باران نخواهد آمد ...

وقتی به خدا توکل کردی، دیگه نباید از هیچ چیز بترسی

ناگهان نگاهم به دیوار خانه استوار رحمتی می‌افتد. کسی روی رنگ سفید دیوار، درشت نوشته: «ننگ با رنگ پاک نمی‌شود».

جوونای ما فکر برشون داشته که با مشت و تکبیر و شعار، می‌تونن یه رژیمو سرنگون کنن. اونا خام و نپخته‌ان. اسیر احساسات شدن. حاج‌آقا تسبیحش را کف دستش مشت می‌کند: ـ ولی چیزی که من تو اینا می‌بینم، شور و شعوره نه احساسات.