بریده‌هایی از کتاب شناخت اختلالات شخصیتی قبل و بعد از ازدواج

در اکثر موارد شخص مبتلا به اسکیزوئید در مقایسه با افرادی که دچار اختلالات شخصیتی دیگر هستند می‌تواند به جدایی و قطع رابطه با همسر خود به نحو بهتری سازگاری پیدا کند.

خبر خوب این است که اگر شخص اسکیزوئیدی رابطۀ خود را پایان یافته ببیند این موضوع برایش ناراحت کننده و زیانبار نخواهد بود. به یاد دارید که چنین شخصی ظرفیت بسیار پایینی برای پذیرش رابطه با دیگران دارد و از تنها بودن کاملاً راضی است.

شخصیت اسکیزوئید نه تنها با شما بلکه با هر کس دیگری نیز نمی‌تواند ارتباطی نزدیک برقرار کند.

اگر نیاز شدیدی به یک رابطۀ دو طرفه دارید زندگی با شخص اسکیزوئیدی بدترین انتخاب است.

ر میل شدیدی داریم به اینکه دیگران به ما نیاز داشته باشند پس سعی داریم با بازی کردن نقش یک ناجی و سرپرست به وعده‌ای که به خود داده‌ایم یعنی «اعتبار بخشیدن به وجودمان» عمل کنیم

در اکثر موارد تنها کسانی شخص مبتلا به اسکیزوئید را دوست داشتنی می‌بینند که نیاز بسیاری دارند تا دیگران محتاج آنها باشند و نیز به شدت علاقه دارند نقش ناجی، مراقب و پرورش دهنده را ایفا کنند.

فریبنده‌ترین و جذاب‌ترین ویژگی شخص مبتلا به اسکیزوئید، روحیۀ انزواطلبی اوست که در نظر ما بسیار بی‌آزار است. این شخص ممکن است بی‌تجربه و بسیار ساده به نظر برسد و در موقعیت‌های اجتماعی و روابطش با دیگران نسبت به گفته‌ها و برخوردهایش آن قدر نامطمئن باشد که ما با بی‌فکری تمام سعی می‌کنیم از او مراقبت کنیم.

شخص مبتلا به اسکیزوئید در رابطه‌های عاطفی خود هرگز پیش قدم نمی‌شود. صرف‌نظر از عدم تمایل به رابطۀ جنسی ممکن است که او هیچ شور و شوقی به داشتن صمیمیت عاطفی نداشته باشد.

شخص مبتلا به اسکیزوئید در رابطه‌های عاطفی خود هرگز پیش قدم نمی‌شود.

ه شخصیت اسکیزوئیدی نمونۀ بارز کسی است که دیگران او را به عنوان یک فرد «متفاوت» و «عجیب» می‌شناسند، ولی با این وجود شخص مبتلا به این اختلال بینش کمی نسبت به قضاوت مردم دربارۀ خودش دارد. شخص اسکیزوئید از اینکه با دیگران رابطۀ نزدیکی ندارد افسرده نیست؛ او نه آرزوی داشتن آن را دارد و نه در پی بوجود آوردن چنین رابطه‌هایی است

ه شخصیت اسکیزوئیدی نمونۀ بارز کسی است که دیگران او را به عنوان یک فرد «متفاوت» و «عجیب» می‌شناسند، ولی با این وجود شخص مبتلا به این اختلال بینش کمی نسبت به قضاوت مردم دربارۀ خودش دارد. شخص اسکیزوئید از اینکه با دیگران رابطۀ نزدیکی ندارد افسرده نیست؛ او نه آرزوی داشتن آن را دارد و نه در پی بوجود آوردن چنین رابطه‌هایی است

بسیاری از خصوصیات شخصیت اسکیزوئیدی مانند انزوا طلبی، ارتباط چشمی ضعیف و تمایل آشکارش به فعالیت‌های انفرادی از جوانب بسیاری یادآور شخص مبتلا به اوتیستیک می‌باشد اما در اختلال اسکیزوئید شخص از لحاظ عقلی هیچ مشکلی ندارد بلکه مشکل به ساختار شخصیت بنیادی مرتبط است.

بهترین توصیفی که می‌توان از شخص مبتلا به اسکیزوئید داشت سرد و بی‌احساس بودن از لحاظ عاطفی و رابطه‌ای است. آنها به ندرت ابراز احساسات قابل ملاحظه‌ای از خود نشان می‌دهند و برایشان سخت است به حرکات بدن و حالت چهرۀ افراد در حین صحبت کردن، متقابلاً واکنش مناسبی نشان دهند.

شخصیت اسکیزوئیدی چنین میلی ندارد. ممکن است گاهی اوقات دست به خود ارضایی بزند اما به ندرت آغازگر ارتباط جنسی با جنس مخالف است. هر نوع تماس جسمی و یا تحریک جنسی در مورد او خنثی و بی‌اثر است، به همین دلیل این تجارب در زندگی روزمره چنین فردی کم‌اهمیت و بدون هیچ جذابیتی است.

افراد مبتلا به اسکیزوئید علاقه‌ای به ارتباط جنسی ندارند- و یا حداقل سعی نمی‌کنند با کسی این ارتباط را برقرار کنند.

افراد مبتلا به اسکیزوئید علاقه‌ای به ارتباط جنسی ندارند- و یا حداقل سعی نمی‌کنند با کسی این ارتباط را برقرار کنند.

شخص مبتلا به پارانوئید از لحاظ عاطفی بسیار تلخ و گزنده است و حتی می‌تواند به سلامت جسمی شما آسیب برساند.

وقتی در خبرها می‌خوانیم که یک زن توسط همسر یا دوست پسر سابقش کشته شده و یا فردی بعد از طرد شدن توسط معشوقش دست به خودکشی زده تشخیص ما فقط یک چیز است: اختلال پارانوئید.

و در آخر هشداری در مورد خیانت: شخص مبتلا به پارانوئید تا حدی انتظار دیدن خیانت و عدم وفاداری را دارد و ممکن است اکثر مواقع به صورت آشکار یا با زیرکی و پرده پوشی شما را به بی‌وفایی متهم کند. اگرچه این مسئله به شما احساس خشم و درماندگی می‌دهد اما از یاد نبرید «تصور خیانت» عنصری جدانشدنی و هستۀ اصلی این اختلال شخصیتی می‌باشد

افراد مبتلا به پارانوئید، جنگ‌طلب، زودجوش بوده و اکثراً در حال شکایت کردن و یا کم‌حرف می‌باشند (که البته این سکوت حالتی کینه‌توزانه در خود پنهان دارد). آنها همچنین ممکن است لجباز، اهل نیش و کنایه و بسیار کنترل‌گر باشند.