بریده‌هایی از کتاب بدخواهی

به ذهنم رسید که منشأ این‌همه تنفر نسبت به هیداکا، اصلاً خود تو نبودی. دلیلش حس تنفر گمراه‌کنندهٔ مادرت بود که بذر اون رو در وجود تو کاشت و تو رو به انحراف کشید. فقط می‌خواستم این رو بدونی. از اونجایی‌که دیگه نمی‌تونی هیداکا رو سرزنش کنی، شاید بتونی مادرت رو سرزنش کنی و مقصر بدونی.

البته آدم‌ها تغییر می‌کنند و معمولاً هم این تغییر در مسیر بهتر شدن نیست.

کیگو هیگاشینو نویسندهٔ پرفروش‌ترین رمان‌ها در ژاپن است. رمان‌هایش بیشترین خواننده را در ژاپن و همچنین دیگر کشورهای آسیایی دارد، همچنین صدها میلیون جلد از کتاب‌هایش در سراسر دنیا به فروش رفته است. بسیاری از کارهایش به شکل سریال‌های تلویزیونی و فیلم در کشورهای متعددی به زبان‌های گوناگون درآمده‌اند.

اوشیما آدم خوبی بود؛ از آن‌هایی نبود که الکی از آدم تعریف می‌کنند.

«ببین، نونوگوچی، تو استعدادِ نوشتن رو داری. اما داشتنِ استعداد و تبدیل شدن به نویسنده‌ای که کتاب‌هاش چاپ می‌شه، دو مقولهٔ کاملاً متفاوته. دربارهٔ اینکه چطور می‌شه نویسندهٔ پرفروش‌ترین کتاب‌ها شد، با من حرف نزن، که این قضیه هیچ ربطی به استعداد نداره. برای رسیدن به اون جایگاه فقط به مقداری شانس نیاز داری. اینکه این شانس چیه و از کجا می‌آد، توضیحش سخته. هرکس دنبال چنین شانسی‌ست و برای رسیدن به اون برنامه‌ریزی می‌کنه، اما شرایط هیچ‌وقت اون‌طور که آدم می‌خواد پیش نمی‌ره.»

در نهایت پرسیدم: «به‌هرحال. بقیهٔ شواهد چی شدند؟ شما گفتید که قراره جسد رو معاینه کنند؟» «بله، امروز این کار رو کردند.» کارآگاه کاگا نگاهی به ماکیمورا انداخت. «تو اونجا بودی، درسته؟» «نه، نبودم. اگه بودم، الان اینجا این غذا رو نمی‌خوردم.» اخمی کرد و چنگال را روی تکه‌گوشت فرو کرد.