بریده‌هایی از کتاب آخرین انار دنیا

انسان در دو وضعیت نیازمند هیچ نگهبانی نیست، وقتی آزادی در بیرون از خودش بی‌معنا می‌شود و آن دم که در زندان احساس آزادی می‌کند.

هر چیزی در بهشت نباشد معنی‌اش این است که خیلی از بهشت فاصله دارد.

زندگی ما تکثیر و تکرار تصاویر روی یک آینه است... مثل این‌كه در جای دوری كسی نمونه‌ای از زندگی همۀ ما را با خود داشته باشد، زندگی‌ای كه هر چیزی در عمر ما رخ می‌دهد پیش‌تر نیز رخ داده است. انگار اندوه ما از غم شخص بزرگ‌تر‌ی گرفته شده باشد. کسی که یک نفر از ما به تنهایی زندگی او را به پایان نمی‌رساند. هر کدام از ما قسمت کوچکی از درد‌های او را با خود داریم... قرار هم نیست آن چیزهای شبیه به هم چرت و پرت باشند.»

انسان چه می‌داند چه کسی صدایش می‌زند؟ انسان باید همیشه آماده باشد، باید گوش به زنگ نجواهای طبیعت باشد. انسان جز خدمتگزار بزرگ این دنیا چیز دیگری نیست.

آن‌كه می‌تواند تقدیر اسارت را بر خود هموار کند می‌تواند آزادی را هم تحمل کند...