بریده‌هایی از کتاب ناگاه برف باران

اندک زمانی بود که آمدی وَ من زِ خود به دَر شدم وَ تو بَرجایِ مَن ماندی آنک دَر من بهار شدی همه جای رُستَندی پیچیدی بُوی شُدیی مَشامِ جان آکندی

-تا صبح بمان اینجا وَ من سالهاست اینجایم سگ مَصب سالها شب است اینجا

رعیت بی‌مایه ارباب بی‌سایه فرهنگ هم غایب زِ این خانه