بریده‌هایی از کتاب عارفانه

در حدیث قدسی آمده: اخلاص سرّی از اسرار من است که در دل بندگان محبوب خویش به امانت نهاده‌ام.

به قول یکی از شاگردان ایشان: زحمتی که احمد آقا برای ما کشید اگر برای درخت چنار کشیده بود، میوه می‌داد!

فراموش نمی‌کنم. یک بار احمد آقا موقع صحبت حاج آقا حق‌شناس وارد مسجد شد. حاج آقا تا متوجه ایشان شدند صلوات فرستاد. همه جمعیت هم صلوات فرستادند. احمد آقا که خیلی خجالت‌زده شده بود همان‌جا سریع جلوی در نشست.

باور کنید احمد آقا از پدر و برادر برای ما دلسوزتر بود.

خوشا به حال کسانی که شناختند وجود خویشتن را در این دنیا، و عمل می‌کنند به وظایف خود، به امید تزکیه‌ی نفس و ترفیع درجه و لذت عبادت و خشوع قلب! کسی به آن می‌رسد که مراقبت‌های سخت به اعمال و گفتار خود داشته باشد. قرآن، قرآن را فراموش نکنید. بدانید که بهترین وسیله برای نظارت بر اعمالتان قرآن است. اسلام را در تمام شئوناتش حفظ کنید. رهبری و ولایت فقیهی که در این زمان از اهم واجبات است یاری کند. ان‌شاءالله خداوند عزوجل جزای خیر به شما عنایت فرماید! والسلام علیکم و علی عبادالله الصالحین احمدعلی نیری ۱۳۶۴/۱۱/۲۶

عادت کرده‌ایم. زندگی ما شده است یک ماشین خودکار که صبح‌ها را به شب می‌رساند و روز بعد دوباره از نو! دیرزمانی بود که در ایام زندگی، فرصتی برای خودمان می‌گذاشتیم. کمی فکر می‌کردیم، به گذشته، به آینده، ... خدا، ... قیامت و ... اما حالا تلویزیون و دیگر رسانه‌ها و اشتغالات خودساخته، فرصت فکر کردن را هم از ما گرفته‌اند. راستی چه می‌کنیم!؟ به کجا می‌رویم؟ نکند

بچه‌ها از احمدآقا سؤال کردند: چی کار کنیم تا ما هم حسابی به خدا نزدیک شویم. احمد آقا گفت: چهل روز گناه نکنید. مطمئن باشید که گوش و چشم شما باز خواهد شد.

سید شهیدان اهل قلم می‌گفت: «اگر مقصد پرواز است قفس ویران بهتر، پرستویی که مقصد را در پرواز می‌بیند از ویرانی لانه‌اش نمی‌هراسد...

بعد ادامه داد: بچه‌ها، حداقل سعی کنید سه روز از گناه پاک باشید. اگر سه روز مراقبه و محاسبه‌ی اعمال را انجام دهید حتماً به شما عنایاتی می‌شود.

باید گفت: تفاوت مهم احمد آقا با دیگران از «شناخت» او به هستی سرچشمه می‌گرفت. از این رو عمل هرچند اندک ایشان عارفانه بود و قیمتی بی‌انتها داشت. او انسانی عقل‌گرا بود. و این ویژگی بارز شاگردان حضرت آیت‌الله حق‌شناس بود. این ویژگی از آن جهت مهم است که در دوران ما عرفان‌های کاذب و پوشالی، بلای جان عاشقان طریق خدا شده. متأسفانه شاهدیم که عده‌ای با بی‌اعتنایی به راه نورانی عقل، راه عرفان‌های غیر قرآنی و غیر عقلانی و خودساخته را در پیش گرفته‌اند. آن‌ها در خیال باطل خود می‌پندارند؛ لازمه‌ی دین‌داری و دوستی با خدا، ترک زندگی و بی‌توجهی به وظایف انسانی است. کسانی که خود و افراد ساده‌دل پیرو خود را به سوی هلاکت می‌کشانند. اما احمد آقا به عنوان یک عارف عاقل، به تمام وظایف زندگی توجه داشت. درس، کار، ورزش، نظافت، ارتباط با مردم، تحلیل سیاسی و اجتماعی و... این‌ها باعث شد که از او یک الگوی مثال‌زدنی ساخته شود.