بریده‌هایی از کتاب عارفانه

خودت را نجات بده. اگر باز تنبلی به خرج دهی، عقب‌تر می‌افتی. آن‌وقت است که آن‌طور که پروردگار (باید) به شما عنایت بکند نمی‌کند.

بالای سر ما آتش، زیر پای ما آتش، سمت راست ما آتش، سمت چپ ما آتش، غرق در آتش. خوراک ما آتش، نوشابه‌ی ما آتش، بستر ما آتش، جامه‌ی ما آتش... آتش. ٭٭٭

به جای اینکه وقتی با کسی هم‌صحبت می‌شوی و چیزی (برای گفتن) نداری سکوت کنی، مدام حرف می‌زنی. ماشاءالله، خیلی ناراحت می‌شوم که تو را این‌گونه ببینم.

تو باید همیشه و در هر جا خودت را کوچک‌تر احساس نمایی.

در یکی از نامه‌هایی که احمد آقا برای دوستش فرستاده بود آمده: جبهه آدم می‌سازد. جبهه بسیار جای خوبی است برای اهلش! یعنی کسی که از این موقعیت استفاده کند. و جای خوبی نیست برای نااهلش!

یادم هست می‌گفت: همین طی‌الارض که برخی آرزوی آن را دارند از اولین کارهایی است که یک مؤمن می‌تواند انجام دهد اما اهل سلوک همین را هم از خدا نمی‌خواهند!

ادامه داد: بچه‌ها، حداقل سعی کنید سه روز از گناه پاک باشید. اگر سه روز مراقبه و محاسبه‌ی اعمال را انجام دهید حتماً به شما عنایاتی می‌شود. بچه‌ها از احمدآقا سؤال کردند: چی کار کنیم تا ما هم حسابی به خدا نزدیک شویم. احمد آقا گفت: چهل روز گناه نکنید. مطمئن باشید که گوش و چشم شما باز خواهد شد.

یک‌باره صدایی شنیدم که از همه طرف شنیده می‌شد. ناخودآگاه از جا بلند شدم و با حیرت به اطراف نگاه کردم. صدا از همه سنگریزه‌های بیابان شنیده می‌شد. از همه‌ی درخت‌ها و کوه و سنگ‌ها صدا می‌آمد!! همه می‌گفتند: سُبوحٌ قُدّوس رَبُنا و رب الملائکه و الرُوح (پاک و مطهر است پروردگار ما و پروردگار ملائکه و روح).

من یک نیمه‌شب زودتر از ساعت نماز راهی مسجد شدم. به محض اینکه در را باز کردم دیدم شخصی در مسجد مشغول نماز است. حضرت آقای حق‌شناس مکثی کردند و ادامه دادند: من دیدم یک جوان در حال سجده است، اما نه روی زمین!! بلکه بین زمین و آسمان مشغول تسبیح حضرت حق است!!

پیری و جوانی چو شب و روز برآید ما شب شد و روز آمد و بیدار نگشتیم بر لوح معاصی خط عذری نکشیدیم پهلوی کبائر حسناتی ننوشتیم