بریده‌هایی از کتاب متولد کبیسه

این‌قدر خوشم می‌آد از دخترای نترس. دختر باید گلیم خودش رو از آب بکشه بیرون...

تازه شیرین دوست داره تو یه جزیرهٔ بی‌سکنه برای زنده‌موندن تلاش کنه. رهام خنده‌اش را خورد و گفت: ـ البته تو خودتم گونهٔ جالبی هستی. و شانه‌اش را بالا داد و رو به زیبا گفت: ـ شایدم واقعاً جالب باشه. و من توی دلم فکر کردم که بود. بی‌شک بیشتر از بودن بین آدم‌ها. جایی که برای مقبول‌بودن باید مثل بقیه می‌شدی و خودت را فراموش می‌کردی، چیزی که حقیقت وجودت بود!

زندگی همین کاریه که از وقتی به دنیا اومدم مشغولشم. چرا الان باید تغییرش بدم؟