بریده‌هایی از کتاب پیرمرد صدساله‌ای که از پنجره‌ی خانه‌ی سالمندان زد به چاک و ناپدید شد

آلن فکر کرد که مردم قرن هفده کار بیهوده‌ای می‌کردند که همدیگر را می‌کشتند. چون اگر کمی صبور بودند به هرحال، عمر انسان به سر می‌رسید.

«مرز بین نبوغ و جنون بسیار باریک است.

هیچ چیزی تا ابد دوام نمی‌آورد مگر آن‌که کسی احمق باشد و این‌چنین فکر کند. تنها حماقت است که شاید تا ابد در این جهان دوام بیاورد.

هیچ چیزی تا ابد دوام نمی‌آورد مگر آن‌که کسی احمق باشد و این‌چنین فکر کند. تنها حماقت است که شاید تا ابد در این جهان دوام بیاورد.

هیچ چیزی تا ابد دوام نمی‌آورد مگر آن‌که کسی احمق باشد و این‌چنین فکر کند.

آلن فکر کرد که مردم قرن هفده کار بیهوده‌ای می‌کردند که همدیگر را می‌کشتند. چون اگر کمی صبور بودند به هرحال، عمر انسان به سر می‌رسید

آماندا در انتخابات فرمانداری با نتیجه‌ی ۸۰ درصد در مقابل ۲۲ درصد پیروز شد. رقیب انتخاباتی‌اش به دادگاه شکایت کرد که بیش از صد درصد در انتخابات معنی ندارد. دادگاه بلافاصله شکایت او را رد کرد و تهدید نمود که اگر او همچنان بخواهد در انتخابات فرمانداری اخلال کند کارش به زندان می‌کشد. آماندا پیش از اخطار دادگاه با رئیس دادگاه یک فنجان قهوه خورده بود.

حماقت است که شاید تا ابد در این جهان دوام بیاورد.

آن‌ها که تعیین می‌کنند چه چیزی حقیقت دارد، همان کسانی هستند که حرف‌هایشان ارزش شنیدن ندارد.

وقتی آلن چند تا مرغ می‌آورد در حیاط خانه ول می‌کرد، کافی بود به مولوتف بگوید دنبال آن‌ها ندو. این‌که گربه توصیه‌ی آلن را نادیده گرفت و دنبال مرغ‌ها دوید تا دیگر مرغی باقی نگذاشت موضوع دیگری بود. چه انتظاری می‌توان از گربه داشت؟ گربه، گربه است.