بریده‌هایی از کتاب جین ایر

زندگی به نظر من کوتاه تر از این است که ان را صرف کینه ورزی یا به خاطر سپردن بدیهای دیگران کنیم.

خیلی بهترست آدم درد زیادی را که هیچ کس جز خودش ان را حس نمی‌کند با شکیبایی تحمل کند

طبق این عقیده دنیای دیگر برای ما محل آرامش است نه دوزخ یا مکانی وحشتناک و عذاب آور؛ از این گذشته من با داشتن چنین اعتقادی می‌توانم میان بین جانی و جنایت او کاملاً فرق بگذارم، می‌توانم صمیمانه اولی را ببخشم و از دومی نفرت داشته باشم. با چنین اعتقادی فکر انتقام هرگز قلبم را نمی‌ازارد، توهین هیچ وقت تنفری عمیق در من به وجود نمی‌اورد و بی عدالتی هرگز مرا خوار نمی‌کند؛ با نگاه کردن به عاقبت کار، در آرامش زندگی می کنم.”

“پروردگارم را شکر می‌کنم که در حین اجرای عدالت از بذل مرحمت فروگذاری نکرده

شخصی است که خوبی‌هایش بیشتر در اجتناب از کارهای بد خلاصه می‌شود تا بی‌پروائیش در انجام کارهای درست و خوب؟‌”

بود”خودم به خودم توجه دارم. من هر چه بیشتر تنها، بی دوست و بی پناه باشم بیشتر شرافت خودم را حفظ می کنم. از قانون خداوند که مورد تصدیق انسان است اطاعت خواهم کرد. به اصولی پایبند خواهم بود که وقتی عاقل بودم و نه دیوانه که الان هستم آن ها را پذیرفتم. قوانین و اصول برای زمانی نیستند که وسوسه‌ای وجود ندارد؛ برای چنین لحظاتی وضع شده اند که جسم و روح در مقابل سختی ان قوانین و اصول سر به شورش برمی‌دارند

در هر مجادله‌ای آخرین حرف را عقل می‌زند و در هر تصمیم گیری رأی نهایی را او صادر می‌کند. ممکن است باد سخت، ضربه زلزله، و حریق مرا تهدید کنند اما من همیشه راهی را می‌روم که ان ندای کوچک آرام، که تفسیرکننده دستورهای وجدان است، به من نشان می‌دهد. آفرین، پیشانی! خوب گفتی. خواسته ات محترم شمرده خواهد شد. من برای خودم نقشه هایی دارم. آن ها را نقشه های درستی می‌دانم، می‌دانم اگر در جام سعادتی که به انسان می‌دهند فقط اندکی شرم یا ذره‌ای افسوس پیدا بشود جوانی چه زود به پیری می‌رسد و شکوفه چه زود پژمرده می‌شود

قلبم سوگوار زخم های سرباز کرده، خون دل خوردن های درونیم و پیوندهای گسسته بود.

این زیبایی نه از رنگ زیبای پوست، نه از مژه های بلند و نه از ابروهای مداد کشیده ناشی می‌شد بلکه نتیجه معنویت، تحرک و فروغ باطنی او بود.

چنین است طبیعت ناقص انسان! چنین لکه هایی بر صفحه پاکیزه ترین سیاره به چشم می‌خورد؛ و چشم هایی مثل چشم های دوشیزه اسکچرد فقط می‌توانند ان لکه های بسیار ریز را ببینند و از دیدن روشنایی کامل سیاره عاجزند.