بریده‌هایی از کتاب جوینده

در این دنیایی که به سختی موضوعی پیدا می‌شود که انسان بتواند شاد باشد، او همیشه لبخند به لب دارد.

«این که به هر قیمتی زنده بمونی مهم نیست، این که با چه کیفیتی زندگی کنی مهمه.»

«یک چیز بهت می‌گم و اون رو آویزون گوشت کن، این دنیا جای آدم‌های ضعیف نیست. ضعیف‌ها بازنده‌ان.»

به عقیده من انسان به عقل و آزاد بودنش انسانه

برای عزیزترین‌هایی که داری، باید عزیزترین چیزی که داری را فدا کنی.

این دنیا برای کسی دل‌سوزی نمی‌کنه

«این که به هر قیمتی زنده بمونی مهم نیست، این که با چه کیفیتی زندگی کنی مهمه.»

حالا منظور کورو را فهمیدم. ترس ما را درون چند حلبی و سنگ و چوب زندانی کرده و همین ترس قفسی دور فکرمان درست کرده بود که اجازه نمی‌داد افکار جدید وارد و افکار قدیمی خارج شوند.

«یک چیز بهت می‌گم و اون رو آویزون گوشت کن، این دنیا جای آدم‌های ضعیف نیست. ضعیف‌ها بازنده‌ان.»

برای عزیزترین‌هایی که داری، باید عزیزترین چیزی که داری را فدا کنی.

این دنیا جای آدم‌های ضعیف نیست. ضعیف‌ها بازنده‌ان.

«یک جوینده همیشه باید پشتش امن باشه و رو به خطر بخوابه.»

محبت کسی رو رام نکرده که هیچ، بلکه وحشی هم کرده و توقع به وجود آورده که اگه کمش کنی، همه طلب‌کار می‌شن

این که به هر قیمتی زنده بمونی مهم نیست، این که با چه کیفیتی زندگی کنی مهمه.

برای عزیزترین‌هایی که داری، باید عزیزترین چیزی که داری را فدا کنی

«این که به هر قیمتی زنده بمونی مهم نیست، این که با چه کیفیتی زندگی کنی مهمه.»

- به عقیده من انسان به عقل و آزاد بودنش انسانه.

شاید زنده باشیم، ولی زندگی نمی‌کنیم.

تو این روزگار به فکر خودت باش. همه تا جایی تو رو می‌خوان که به دردشون بخوری.

اون بیرون هزارتا دلیل واسه زندگی کردنه اما این‌جا درون این پناهگاهای مزخرف آدم رو محدود می‌کنن به نیازهای اولیه‌اش و نمی‌زارن که از زندگی‌شون لذت ببرن.