بریده‌هایی از کتاب کلیدهای تربیت کودک حرف‌شنو

ما نمی‌توانیم تفکر انسان‌های دیگر را کنترل کنیم، فقط می‌توانیم مهربان باشیم و امیدوار باشیم که خوبی همه جا گسترده شود و همه چیز با خوبی تمام شود.)

اگر کودک شما زیر ۱۵ سال است بسیار خوب و مؤدب است. برای اینکه او می‌داند که باید مؤدب باشد. اگرچه نکات مخفی هم وجود دارد. بچه‌ای که از ترس تنبیه رفتار مناسبی داشته باشد، یا انتظار جایزه برای هر کارش داشته باشد، هرگز نظم و قانون در او نهادینه نمی‌شود و زمانی که والدین بر او نظارت نداشته باشند، رفتار مناسبی نخواهد داشت. کودکانی که والدین مستبد دارند یاد می‌گیرند از قدرت متنفر باشند و اغلب نمی‌توانند آنچه را در ذهن دارند بیان کنند. ممکن است همیشه به یک نفر دیگر وابسته شوند تا به آن‌ها بگوید چه بکنند و چه نکنند. این بسیار خطرناک است چون باعث می‌شود کودک به دنبال کارهای نادرست برود و یا به گروه‌های خلافکار بپیوندد

پدر و مادر بودن سخت‌ترین شغلی است که تا به حال داشته‌اید. اما اگر آماده باشید و ابزار مناسب و مهارت‌های لازم را کسب کرده باشید، می‌تواند به کاری هیجان‌انگیز و جالب تبدیل شود که تاکنون تجربه نکرده‌اید. در نهایت هم منجر به رشد کودکانی شاد و مستقل شود که به نوجوانانی مطمئن بدل می‌شوند. آیا این آرزوی هر پدر و مادری نیست؟

در تغییر انگیزه، تقدیر ابزاری بس قدرتمند محسوب می‌شود. تقدیر از دیگر ابزارها مانند جایزه و یا تنبیه، در تشویق رفتار مثبت در کودکان مؤثرتر واقع می‌شود

بدون دانش و پرورش، مهارت و هوش به مرور زمان از بین می‌رود و راکد می‌شود.

حق انتخاب‌های مناسب با سن کودک و مناسب با نیت خود به او بدهید. یک کودک نوپا می‌تواند ۲ انتخاب داشته باشد و یک کودک مدرسه‌ای ۳ تا ۴ انتخاب. یک نوجوان می‌تواند راهنمایی‌های کلی دریافت کند. به خاطر داشته باشید انتخاب‌هایی را در اختیار کودک قرار دهید که هر یک را برگزید شما را خوشحال کند، در غیر این صورت، منصفانه رفتار نکرده‌اید. به عنوان مثال، اگر پدر یا مادر بگوید: «یا نخودفرنگی‌ها را بخور یا بدو به اتاقت.» در این حالت زمانی که کودک برمی‌خیزد تا به اتاقش برود فریاد می‌کشند: «سر جایت بنشین و شامت را بخور.» در مثالی دیگر پدر یا مادر می‌گوید: «برای صبحانه چه می‌خواهی؟» و زمانی که کودک می‌گوید: «اِسپاگتی.» والد جواب می‌دهد: «اینکه صبحانه نیست. یک چیز دیگر بگو.»

برای بی‌ادبی‌ها و گستاخی‌های او پیامد در نظر بگیرید، البته در محیطی دوستانه و امن

بچه‌ها، تصویری را که از خود می‌سازند، بر اساس داده‌هایی است که ما به آن‌ها می‌دهیم، و این حالت به‌خصوص در سال‌های ابتدایی زندگی بسیار ملموس‌تر است.

ارتباط معناداری بین نحوه بیدار کردن فرزندتان و شادی و موفقیت او در زندگی وجود دارد.

فردی که می‌داند دوست داشته می‌شود و از طرف والدین خود مورد توجه قرار می‌گیرد، در زندگی موفق‌تر است. این دسته از بچه‌ها احساس ارزشمندی درونی بیشتری دارند و زمانی که در زندگانی‌شان اتفاقات ناگوار می‌افتد بهتر با آن روبه‌رو می‌شوند.

آنچه ما به عنوان پدر یا مادر می‌توانیم انجام دهیم این است که بیشترین تلاشمان را بکنیم تا از طریق کلمات، ژست‌ها و کارهایمان به آن‌ها بفهمانیم که مهم هستند، ارزشمندند و انسانی مستقل هستند که قوی و با اعتمادبه‌نفس بیشتر رشد خواهد کرد. آن‌ها باید بدانند این احساس ما همیشگی است، حتی زمانی که با آن‌ها دعوا می‌کنیم یا هنگامی که به آن‌ها محبت می‌کنیم.

قوانین و مقررات روزمره در صورتی مؤثر هستند که با فکر و در زمان مناسب تهیه شده و نوشته شوند

گوش دادن به معنی گرفتن صداها نیست؛ گوش دادن فعال یعنی رفتاری که نشان‌دهنده توجه، همدلی و احترام شما باشد. گوش دادن به این روش به حرف‌های کودکتان، بیشتر او را قانع می‌کند که او را بدون هیچ قید و شرطی دوست می‌دارید.

مواردی که در آن‌ها کنترل شما بسیار کم است، نظیر آنچه کودک می‌پوشد، آنچه می‌خورد، دوستانش و زمان خواب و دستشویی او باید کمتر در معرض انتخاب قرار گیرند.

برای پرهیز از نزاع و درگیری در زمانی که کودک را کمک می‌کنید تا انتخاب کند، بهتر است به گزینه‌هایی که در اختیار کودکتان قرار می‌دهید هم توجه داشته باشید. به‌طور واضح، هر چیزی که آینده، سلامت یا امنیت کودک را به خطر اندازد، نباید مورد انتخاب او قرار گیرد. شما هم نباید اجازه دهید انتخاب‌های کودک باعث تأثیر منفی بر دیگران شود.

درواقع می‌توان گفت: عصبانیتی که ما در برابر کودکانمان ابراز می‌کنیم هیچ ربطی به آن‌ها ندارد. زمانی که یاد بگیریم این دو را از هم جدا کنیم می‌توانیم بر احساساتمان چیره شویم.

ساعت ۳۰: ۱۰ شب است. سه کودک من، فرزندان خواهرم را به خانه‌مان دعوت کرده‌اند که شب را در خانه ما بمانند و بخوابند، اما هنوز هیچ کس نخوابیده است. تنها یک نفر می‌خواهد بخوابد و آن یک نفر هیچ‌کدام از بچه‌ها نیستند! من می‌خواهم بخوابم

مادر و پدر بودن سخت‌ترین شغل روی زمین است. تربیت فرزندان همان تربیت انسان‌هاست و این شغل مهم‌ترین شغلی است که تاکنون روی کره زمین وجود داشته است.

حقیقت این است که زندگی همیشه منصف نیست و زمانی هم که منصف است لزوما این انصاف به معنی تساوی نیست. هرچه کودک این مسئله را زودتر بفهمد شادتر زندگی خواهد کرد. بچه‌هایی که هیچ وقت این درس را فرا نمی‌گیرند و بزرگ می‌شوند از گروه بزرگسالانی هستند که هیچ وقت خوشحال نیستند، زیرا همیشه درگیر ماشین جدید همسایه، خانه جدید دوست، ترقی و پیشرفت همکار و موفقیت‌هایی که در مجلات درباره‌اش می‌خوانند هستند.

به خود به عنوان والد زمان بدهید تا آرام شوید و عصبانیتتان فروکش کند. لحظاتی وجود دارد که ما به‌قدری از دست کودکانمان ناراحت می‌شویم که می‌خواهیم آن‌ها را بکشیم، این درست همان زمانی است که باید بین شما و کودک فاصله ایجاد شود. در این حالت یک جمله کوتاه بگویید و محیط را ترک کنید: «خیلی از دست تو عصبانی هستم، باید یک دقیقه فکر کنم!» سپس به اتاقتان بروید تا آرام شوید، نفس عمیق بکشید و فکر کنید. این کار نه تنها به شما کمک می‌کند بر خود مسلط شوید، بلکه باعث می‌شود کودک هم از شما این روش را یاد بگیرد.