بریده‌هایی از کتاب بازسازی زندگی پس از طلاق

اگر بتوانیم در دوره کودکی خشم خود را آزادانه و به روشی سازنده ابراز کنیم، این احساس در «کوله‌بار» خشم ما انباشته نمی‌شود. اما اگر به دلیل عصبانی شدن تنبیه شویم و اجازه ابراز آن را نداشته باشیم، یا اگر در میان افراد عصبانی بزرگ شویم که سرخوردگی معمولی ما را تا سرحد غیرطبیعی بالا ببرند، کم‌کم احساساتی را در خود انباشته می‌سازیم که می‌توان آن را «طوفان خشم کودکی» نامید.

پذیرفتن مسئولیت خشم، خود زمان می‌برد. این امر مستلزم رشد و قدرت روحی زیادی است. البته مقصر دانستن دیگران بسیار آسان‌تر است! بخشش دیگران در واقع یاد گرفتن بخشیدن خود و رها کردن خشم است.

کنار آمدن و احساس راحتی کردن با تنهایی، ارزش درمانی و سازندگی فوق‌العاده مهمی دارد.