بریده‌هایی از کتاب بهانه‌ها را رها کنیم!

«من نتیجه انتخاب‌هایی هستم که در زندگی انجام داده‌ام، کسی یا چیزی را نمی‌توانم به خاطر وضع زندگی‌ام سرزنش کنم، حتی خودم را.»

«عادت، عادت است و هیچ‌کس نمی‌تواند یک باره آن را از پنجره بیرون بیندازد اما می‌تواند با ریشخند کردن هر نوبت یک پله آن را به پایین بکشاند.»

«برده گذشته‌های خود نباشید.»

«من از جانب خداوند خلق شده‌ام از این‌رو باید شبیه کسی باشم که منشأ من بوده است. من بخشی از ملکوت‌ام.»

مشکلات مهم و اساسی ما حل نمی‌شوند؛ باید آنها را پشت‌سر بگذاریم.

«جهنمی که بنا به گفته دین باید در سرای آخرت تحمل کنیم به هیچ‌وجه بدتر از جهنمی که ما بر حسب عادت و با هدایت خصوصیات فردی‌مان در مسیر نادرست، در این جهان برای خود می‌سازیم نیست. ما خود سرنوشت‌مان را رقم می‌زنیم، خوب یا بد.»

از شما تقاضا می‌کنم خانواده‌تان را دوست بدارید (و هر کس دیگر در این سیاره را) .

«خدا عشق است.» (۸: ۴ یوحنا: ۱) .

دشوار جلوه دادن چیزی در ذهن‌تان، قبل از این که حتی تلاشی را آغاز کرده باشید، تنها نوعی بهانه است.

«هر آنچه که ما هستیم نتیجه همان چیزی است که به آن فکر کرده‌ایم. هستی ما بر پایه افکار ما بنا شده، بر پایه اندیشه‌های ما. اگر کسی با فکر پاک و بی‌آلایش سخن بگوید یا رفتار کند خوشبختی به دنبالش خواهد آمد...

«یکی از چیزهای تأسف‌باری که مندرباره طبیعت انسان می‌دانم این است که همه ما تمایل داریم زندگی را به بعد موکول کنیم. همه ما رؤیای یک باغ گل سرخ جادویی را در افق می‌بینیم ـ به جای لذت بردن از گل سرخ‌هایی که امروز بیرون از پنجره‌مان در حال شکفتن‌اند.»

حالای خود را با تأسف یا نگرانی نگذرانید.

ناـ توانی غالباً ربطی به فعل و انفعالات شیمیایی بدن ندارد، بلکه نتیجه عادات فکری درازمدتی است که می‌خواهد بهانه‌ها همچنان پایدار بمانند.

«انسان می‌تواند در برابر تهاجم نیروی نظامی مقاومت کند اما نمی‌تواند در برابر تهاجم فکری مقاومت نماید.»

اقرارنامه مورد علاقه من، وقتی گرفتار بی‌حوصلگی می‌شوم، این است: هر آنچه که لازم دارم از قبل اینجاست و در جهت منافع من است. این جمله را جایی بنویسید و آن را دورتادور خانه جایی مقابل چشم‌تان قرار دهید

به جای آن که ذهن خود را روی بهانه‌های غیرقابل قبول متمرکز سازید آن را همسو با «خداوند متعال آگاه بر همه چیز» به کار گیرید.

من متوجه شده‌ام وقتی قضاوت درباره آنچه را که تجربه می‌کنم کنار می‌گذارم موفقیت بیشتری برای حضور در لحظه دارم.

هوشیاری و تحت نظر گرفتن مداوم افکارتان موجب می‌شود دریابید که چه نوساناتی را انتقال می‌دهید یا دریافت می‌کنید.

«اگر کسی مسیر درست را دنبال کند، از وجود این همه فرصت در طبیعت شگفت‌زده خواهد شد.»

وقتی احساس می‌کنید افسرده یا بی‌حوصله هستید از خود بپرسید: آیا می‌خواهم این لحظه، لحظه گرانبهای زندگی‌ام را به این شکل بگذرانم؟ این به شما اهمیت حضور در همین لحظه را یادآوری می‌کند ـ نه فقط در جسم بلکه در ذهن‌تان نیز.