بریده‌هایی از کتاب از کوتهی توست که دیوار بلند است

بزرگ و کوچکی خطاهای دیگران امری نسبی است و رابطه‌ی مستقیمی با بزرگی و کوچکی ما دارد. اگر نمی‌توانید کسی را ببخشید و گناه او را غیرقابل گذشت می‌انگارید، مسأله به دنیای بیرون و بزرگی گناه دیگران ربطی ندارد بلکه داستان به حقارت و کوچکی ما مربوط است.

بهترین دوست و همراه من کسی است که از من بهترین را بسازد. «هنری فورد»

«ناپلئون بناپارت» می‌گوید: همیشه دم از صلح بزن، ولی آماده‌ی جنگ باش.

هرگونه شکوه و شکایت و انتقاد یعنی تمرکز بر آنچه نمی‌خواهیم؛ یعنی جذب ناخواسته‌ها.

یک سنگ سخت در مجاورت آب تغییر شکل می‌دهد و در مقابل چِک‌چِک آب سوراخ می‌شود. سنگ بی‌مقدار در مجاورت سنگ‌های دیگر تبدیل به عقیق و فیروزه می‌گردد، حتی خار در مجاورت گُل بوی گُل می‌گیرد!

«جبران خلیل جبران» می‌گوید: ایمان از کردار جدا نیست و عمل از پندار.

«به نظر من موفقیت به معنی اول شدن یا بهتر شدن نیست. وقتی برای رسیدن به مقصودی همه‌ی توان خود را به کار می‌بندی، پیروز هستی. به نظر من پیروزی یعنی: تلاش کردن و در راه رسیدن به هدف بیشترین سعی را انجام دادن، حتی اگر سعی و تلاشت از دیگران بیشتر و بهتر نباشد.»

«اندرو کارنگی» می‌گوید: اگر می‌خواهید شاد باشید، هدفی برای خود تعیین کنید که به افکار شما دستور بدهد، انرژی‌تان را آزاد کند و الهام‌بخش امید و آرزوهای شما باشد.

«مارگوت بیکل» تفسیر خاصی از وقت دارد، او می‌گوید: روز را بچین و با آن با ملاطفت رفتار کن روز توست، ۲۴ ساعت تمام زمان کافی تا آن را به روزی پُر ارزش بَدَل کنی پس، از این رو، مگذار که در صبحگاه پژمرده شوی!

عقاب‌ها می‌دانند که به دست آوردن رضایت همه‌ی افراد امکان ندارد و نیمی از مردم همیشه با نیمی از افکار آن‌ها مخالفند و این وظیفه‌ی یک عقاب نیست که مخالفانش را راضی نگه دارد. غاز نه نمی‌گوید و همیشه شکایت دارد که چرا باید این همه به دیگران توجه کند. عقاب در مواقعی که لازم است، به راحتی نه می‌گوید. غاز شرط اول ارتباط را صمیمیت بیش از حد می‌داند. عقاب شرط اول ارتباط را احترام متقابل می‌داند.

«چقدرخواندن مهم نیست، بلکه چگونه خواندن، مهم است.»

کسی نیست، بیا زندگی را بدزدیم، آن وقت میان دو دیدار قسمت کنیم، بیا با هم از حالت سنگ چیزی بفهمیم، بیا زودتر چیزها را ببینیم. «سهراب سپهری»

تمرکز یعنی قربانی کردن تمام کارهای دیگر. یعنی همه‌ی افکارت را، تمامی عواطف خود، انرژی، نیروهای درونی ات و همه چیز را در یک مسیر واحد جهت دهی.

برو ریشه‌ی «نیازمندی» و برگ «پشیمانی» و تخم «شکیبایی» بیار، و در ‌هاونِ «توبه» کن و به «آب چشم» و به «دعا» مرهم کن، و اندر پاتیله‌ی «پرهیزگاری» کن، سپس برگیر و به باد «ندامت» سرد کن، و اندر قدح «امید» کن و به وقت سحر برخیز و بگو: «یا رب، بد کردم!» آن‌گاه، اندر وقت، گناه تو فرو ریزد و پاک گردی!

هر چیز را عیاری است و عیار مرد، درد اوست. «ابوالسعید ابوالخیر»

دو کس رنج بیهوده بردند و سعی بی‌فایده کردند: یکی، آن که اندوخت و نخورد دیگر آن‌که آموخت و نکرد

بحث کردن با یک ابله، نشان می‌دهد که دو ابله وجود دارد!

«هاریت بیچراستوو» هم گفته است: در زندگی، هرگز تسلیم مشو، زیرا به هر حال، جزر و مد در زمان و مکان خودش بازخواهد گشت.

رنج‌ها و دردها، انسان‌های متعالی را متعالی‌تر و افراد معمولی را متلاشی می‌کند. «علی شریعتی»

زندگی، گره‌ای نیست که در جستجوی آن باشیم زندگی، حقیقتی است که باید آن را تجربه کرد. «سوزان کی یرکگارد»