بریده‌هایی از کتاب در جا زدن ممنوع

من باید مسؤولیت زندگی‌ام را می‌پذیرفتم و اهدافم را زودتر تعیین می‌کردم. زندگی به‌صورت تمرینی تکرارشدنی نیست بلکه رویدادی واقعی و تکرارنشدنی است.

”این که انتظار داشته باشید روزگارتان منصفانه پیش رود زیرا انسانی خوب و شایسته هستید اندکی مانند این است که انتظار داشته باشید گاو نر به شما حمله نکند زیرا گیاه‌خوار هستید.“ دنیس والی

لئو بوسکالیا، نویسنده و استاد دانشگاه، گفت: ”انسانی که برای فردا زندگی می‌کند همیشه یک‌روز با واقعیت‌یافتن رؤیاهای ارزشمندش فاصله دارد.“

”وقتی انسان دارای مقصدی معین نباشد؛ هیچ بادی برای او باد موافق نخواهد بود

اگر همیشه همان کارهایی را انجام دهید که در گذشته انجامشان داده‌اید؛ همواره به همان پیامدهایی می‌رسید که تاکنون به آن‌ها رسیده‌اید. اگر قصد دارید به هدف یا مقصدی جدید برسید؛ باید مسیری جدید را برگزینید.

برای به‌کارگیری هرچه بیشتر توانایی‌های وجودتان، باید همواره در حال رشد و پیشرفت باشید.

برنامه‌ی خودتان را به‌گونه‌ای بازنویسی کنید که هر روز، پنج روز در هفته، پنجاه هفته در سال، بتوانید اقدامی سازنده را در زمینه‌ی رشد و پیشرفت شخصی‌تان انجام دهید. شاید با خودتان چنین بگویید: ”من برای انجام‌دادن این کارها وقت ندارم!“ شاید دراین‌باره حق با شما باشد. اما به‌هرحال بکوشید چنین اقدامی را انجام دهید. اگر قصد دارید موفق شوید؛ باید کارهای لازم را در این زمینه انجام دهید. می‌توانید صبح‌ها یک‌ساعت زودتر از خواب برخیزید. می‌توانید شب‌ها یک‌ساعت دیرتر بخوابید. می‌توانید زمان ناهارخوردنتان را به این کار اختصاص دهید. می‌توانید از تعطیلات پایان هفته برای این منظور استفاده کنید. اگر چنین کاری را انجام ندهید؛ باید خودتان را آماده کنید که رؤیاهای ارزشمندتان را نادیده بگیرید و امیدتان را به شکوفایی توانایی‌های واقعی وجودتان از دست بدهید.

تجربه به‌راستی آموزگاری سخت‌گیر است زیرا ابتدا امتحان می‌گیرد و سپس درس می‌دهد. بله، درست است؛ اما انسان فقط وقتی از تجربه‌های زندگی‌اش درس می‌گیرد که زمانی را به اندیشیدن درباره‌ی آن‌ها اختصاص دهد.

من باور دارم؛ وقتی از زندگی‌مان لذت می‌بریم و به‌خوبی از آن بهره‌برداری می‌کنیم؛ در واقع سپاس‌گزاری‌مان را در برابر خداوند ابراز می‌کنیم

برمبنای قانون ازدست‌دادن قصد و نیت می‌توان چنین گفت: ”هرچه بیشتر برای انجام‌دادن کاری منتظر بمانید که بهتر است آن را هم‌اکنون انجام دهید؛ این احتمال افزایش خواهد یافت که آن کار را هرگز به‌معنای واقعی انجام نخواهید داد.“

”مهم‌ترین توانایی من در نقش یک مشاور این است که انسانی بی‌اطلاع باشم و سؤال‌هایی مطرح کنم.“ پیتر دراکر

دفعه‌ی بعد که خودتان را در میان موقعیتی منفی و ناگوار یافتید، به خودتان یادآوری کنید فرصتی برای تغییرکردن و پیشرفت‌داشتن در زندگی‌تان فراهم شده است. میزان رشد و پیشرفت شما بر این مبنا تعیین می‌شود که در آن موقعیت منفی و ناگوار چگونه واکنش نشان می‌دهید و چه تغییراتی به‌وجود می‌آورید

نیل دونالد والش، نویسنده، گفت: ”زندگی درست از حاشیه‌ی بیرونی منطقه‌ی امن درون شما شروع می‌شود.“

برای ادامه‌یافتن رشد و پیشرفتتان، باید آموخته‌های امروزتان را در نظر بگیرید و دانسته‌های دیروزتان را تقویت کنید.

شادی یا غم، هیچ یک، بی‌چون‌وچرا فرجام از پیش تعیین‌شده‌ی زندگی ما نیست؛ اما شیوه‌ی زندگی‌کردنمان نشان می‌دهد فردا، در مقایسه با امروز، کدام‌یک از آن‌ها بیشتر نصیبمان خواهد شد.

پدرم، در کودکی من، همواره دوست داشت این چیستان را برای ما مطرح کند: پنج قورباغه روی تنه‌ی درختی در دریاچه نشسته‌اند. چهار قورباغه از میان آن‌ها تصمیم می‌گیرند داخل دریاچه بپرند. چند قورباغه روی تنه‌ی درخت باقی می‌مانند؟ وقتی پدرم برای نخستین‌بار چنین سؤالی را برای من مطرح کرد؛ من پاسخ دادم: ”یک قورباغه.“ پدرم به من گفت: ”خیر، پنج قورباغه باقی می‌مانند. آیا می‌خواهی دلیلش را بدانی؟ زیرا میان تصمیم‌گرفتن برای انجام‌دادن کاری و انجام‌دادن واقعی آن کار به‌راستی تفاوتی بنیادین وجود دارد!“

الینور روزولت گفت: ”دیدگاه هر انسانی با سخنانش به بهترین شیوه مطرح نمی‌شود بلکه در انتخاب‌های او نمایان خواهد شد. ما، در بلندمدت، هم در آفرینش زندگی‌مان و هم در آفرینش واقعیت وجودی‌مان تأثیر می‌گذاریم. تا زمانی که از دنیا برویم، این فرایند هرگز پایان نمی‌یابد. مسؤولیت انتخاب‌های زندگی‌مان نیز در نهایت به‌عهده‌ی خودمان است.“

انسان‌ها اغلب گرایش دارند به‌شیوه‌ای عادت‌گونه زندگی کنند. آنان به روشی آسان در زندگی عادت می‌کنند و هرگز، حتی وقتی چنین روشی سبب می‌شود آنان در مسیری اشتباه حرکت کنند، باز هم برای تغییردادن آن اقدام نمی‌کنند. آنان، پس از مدتی، فقط روزهای زندگی‌شان را یکی پس از دیگری می‌گذرانند. اگر هم گاهی نکته‌ای را بیاموزند؛ این یادگیری فقط به‌صورت اتفاقی شادی‌بخش خواهد بود. اجازه ندهید چنین رویدادی برای شما اتفاق بیفتد!

چرا ما با خودمان چنین می‌کنیم؟ چرا هم‌اکنون دست‌به‌کار نمی‌شویم؟ به حقیقت ماجرا توجه کنید: پیمودن مسیرهای شناخته‌شده اغلب آسان است؛ اما در مسیرهای ناشناخته همواره با تردیدها و ابهاماتی بسیار روبه‌رو خواهیم شد. شما با اقدام‌کردن در زمینه‌ی خواندن این کتاب بی‌تردید فرایند رشد و پیشرفتتان را شروع کرده‌اید. در این‌جا متوقف نشوید! بکوشید در این زمینه گام‌هایی بیشتر بردارید. علاوه‌بر خواندن این کتاب و به‌کارگیری راهکارهای آن، بکوشید منبعی را در زندگی شغلی و شخصی‌تان برگزینید که به شما کمک می‌کند در زمینه‌ی دلخواه‌تان همواره در حال رشد و پیشرفت باشید. سپس، یادگیری خودتان را از همین امروز شروع کنید.

”زمانی می‌توانیم به اهداف زندگی‌مان برسیم که اهدافی سالیانه را برای خودمان تعیین کرده باشیم. زمانی می‌توانیم به اهداف سالیانه‌ی خودمان برسیم که به اهداف روزانه‌ی خودمان رسیده باشیم. زمانی می‌توانیم به اهداف روزانه‌ی خودمان برسیم که کارهایی ویژه را انجام دهیم. شاید انجام‌دادن این کارها درابتدا برای ما خوشایند و آسان نباشد؛ اما انجام‌دادن آن‌ها پس از مدتی به عادت ما تبدیل می‌شود. عادت‌های ما بسیار نیرومند و تأثیرگذار هستند. عادت‌ها سبب می‌شوند که کردارهای ما به نگرشمان و